Davul araları müziğin her formunda duyulabilir. Bu türün gelmiş geçmiş en büyük hitlerinden bazılarını yaratmak için 70'lerin ve 80'lerin funk kayıtlarını örnekleyen ilk hip-hop öncülerinden, giysi ve araba satmak için kullanılan kurumsal senkronizasyon lisanslarının müzik kütüphanelerine kadar, davul araları hayatımıza fark edebileceğimizden çok daha fazla şekilde girmiştir.

Bu rehberde, davul araları hakkında bilmeniz gereken her şeyi, ne olduklarından müziğinizde nasıl örnekleyebileceğinize ve yaratıcı bir şekilde kullanabileceğinize kadar anlatmak istiyorum.

Davul Araları Nedir?

Davul arası, bir müzik parçasında diğer enstrümanların çalmayı bıraktığı ve davulun bir süre solo çaldığı bölümdür.

Break'ler uzun, kısa, hızlı ya da yavaş olabilir. Ünlü 'Amen Break' gibi bazı break'ler yalnızca altı saniye sürer, ancak bu dört barlık döngü 1980'lerde ilk kez örneklendiğinden beri sayısız parçada kullanılmıştır.

Davul molasının asıl amacı, kayıttaki diğer müzisyenlerin dikkatini dağıtmadan bir davulcunun becerilerini sergilemekti, ancak zamanla örneklenmiş parçalardaki en önemli unsurlardan biri haline geldi.

Drum Breaks'in Zeitgeist'a Girişi

Davul molasının tarihi 20. yüzyılın ortalarındaki erken dönem caz, soul ve funk müziğine kadar uzanır.

1920'lerin ve 1930'ların bazı büyük caz gruplarında Gene Krupa ve Buddy Rich gibi davulcular kısa solo bölümler sırasında dinleyicilere nefes aldırmak için davul molaları verirdi.

1960'lar ve 1970'lerde funk ve soul müzik ortaya çıktığında, davul molaları 'grup' müziğinin temel unsurlarından biri haline geldi. Dönemin en ünlü davulcularından bazıları Clyde Stubblefield ve Zigaboo Modeliste idi.

70'lerin ortalarından sonlarına doğru funk müzik, birçok kişinin "Soul'un Babası" olarak adlandırdığı James Brown tarafından popülerleştirildi.

Şarkılarında genellikle hafif bir salınım ve "1" vurgusu ile benzersiz bir his vardı.

Aslında, Stubblefield'ın James Brown ile yaptığı çalışmalar, özellikle de "Funky Drummer" gibi parçalarda, daha sonra müzik tarihinde en çok örneklenenler arasında yer alacak davul araları içeriyordu.

Yukarıdaki mola Public Enemy'nin "Fight the Power" ve LL Cool J'nin "Mama Said Knock You Out" gibi parçalarda duyulabilir.

1980'lerin sonlarında hip-hop'un kültürel patlaması davul molalarının kullanımına yeni bir boyut getirene kadar değildi.

DJ'ler ve prodüktörler bu araları funk ve soul kayıtlarından izole etmeye başladılar ve kayıtlarının ritmik temelini oluşturmak için bunları döngüye soktular.

Chic'in "Good Times" şarkısı disko'dan hip-hop'a geçişi hızlandırdı.

The Sugarhill Gang'in "Rapper's Delight" şarkısında örneklenen bu şarkı, ilk ana akım hip-hop parçalarından biri haline gelerek türü küresel bir kitleye tanıtmıştır.

Tipik Bir Davul Molasını Neler Oluşturur?

Davul molaları herkese uyan tek bir yaklaşımı takip etmez. Bir davulcunun davul break yapmak için kullanabileceği sonsuz desen, tempo, groove ve senkop stili vardır.

Bununla birlikte, çoğunlukla, en ünlü davul break örneklerinden bazılarını dinlersek, rolls, flams ve ghost notes gibi kendilerini sık sık gösteren birkaç teknik duyacağız. Ortalama bir davul break'inde, genellikle elektronik müzikte duyduğumuz programlanmış davulların sıralı, robotik doğasına meydan okuyan bir özgürlük ve gevşeklik hissi vardır.

Farklı Türlerde Davul Breakleri

Davul aralarını çeşitli türlerde duyabiliriz, ancak bunların kullanım şekli türün kendisine bağlıdır.

Hip-Hop Davul Breakleri

Hip-hop'ta davul break'leri genellikle parçadaki diğer her şeyin üzerine inşa edildiği temeldir. DJ'ler ve prodüktörler yıllardır funk ve soul kayıtlarından klasik break'leri parçalarının ritmik temelleri olarak örneklemektedir.

Bu uygulamayı Grandmaster Flash, Kool Herc ve Afrika Bambaataa gibi öncülerle 1970'lerin sonu ve 1980'lerin başına kadar götürebiliriz. Bu DJ'ler iki pikapta vinil plaklardan break'leri loop'a alırlardı. Bu teknik zamanla hip-hop'ın temel unsurlarından biri haline geldi.

Aslında aynı plaktan iki kopya satın alırlar ve breakdansçıların hareketlerini gösterebilmeleri için döngüyü devam ettirirlerdi.

Zaman geçtikçe, prodüktörler sadece break'leri loop'lamanın ötesine geçmek için benzersiz yollar bulmaya başladı. Pikap setlerindeki veya MPC'lerindeki kontrollerle davul örneklerini manipüle edebileceklerini, perdeyi, tempoyu ayarlayabileceklerini ve tamamen yeni sesler yaratmak için efektleri katmanlayabileceklerini keşfettiler.

NWA'nın "Straight Outta Compton" şarkısı, Winston'ların "Amen, Brother" şarkısındaki davul break'inin ikonik kullanımının bir başka önemli örneğidir. Bu break sonunda tarihte en çok örneklenen break olmuştur.

Incredible Bongo Band'in "Apache" break'i gibi diğerleri hip-hop tarihinde popüler oldu ve Sugarhill Gang'den Nas'a kadar herkes tarafından örneklendi.

Rock Davul Breakleri

Rock müzikte, dramatik ve dinamik bir etki sağlamak için şarkıların önemli anlarında sık sık davul araları duyarız. Bunlar hip-hop'ta duyduğumuz gibi loop'lanmaz ve örneklenmez, daha ziyade davulcunun becerilerini sergilemek için canlı çalınır.

Bu, bu parçaların hip-hop yapımcıları tarafından örneklenmediği anlamına gelmiyor. Aslında Dr. Dre, "Lyrical Gangbang" adlı parçasında Led Zeppelin'in "When the Levee Breaks" adlı parçasını örneklemiştir. John Bonham'ın şarkıdaki sert davul ritminin davul break'inin yatağını oluşturduğunu duyabiliyoruz.

Caz ve Funk Davul Breakleri

Caz ve funk'ta "davul molası" dediğimizde, ritmik ve doğaçlama bir özgürlük anı sunması açısından rock'tan beklediğinize çok benzer.

Max Roach ve Art Blakey gibi en ünlü caz davulcularından bazıları defalarca örneklenmiştir. Kayıtlarında, diğer müzisyenlerle doğaçlama yapmak için molalar kullanırlardı.

Teknolojik Bir Evrim

Hip-hop'un ilk günlerinde pek çok prodüktör ya bir turntablist'in iki plak arasında hokkabazlık yaparak loop'u banda kaydetmesi ya da davul loop'unu bir stüdyoda yeniden kaydetmesi gerekiyordu ki bu da çoğu underground sanatçının bütçesini aşıyordu.

Ancak 80'lere gelindiğinde, hip-hop ve elektronik müzik yapımcılarının mikslerinde kullanmak üzere doğrudan plaklardan break'ler alabilmelerini sağlayan daha uygun fiyatlı örnekleme teknolojileri ortaya çıkmaya başladı. İlk büyük örnekleyicilerden biri Akai'den geldi.

MPC serisi 1980'lerde piyasaya çıkmadan önce, S900 ve S950 gibi rackmount üniteler çok popülerdi. Ancak, 16 çalınabilir pad'i ile MPC60 molaları manipüle etmeyi çok kolay hale getirdi.

Amerika'nın diğer ucunda, İngiliz ve Avrupalı yapımcılar eski tarz hip-hop yapımcılarından ilham alarak tekno, acid house, jungle, drum and bass ve breakbeat hardcore gibi yeni türlere break beat'ler eklemeye başladı. Rave sahnesi büyüyordu ve yapımcılar örneklenmiş davullar ve elektronik break beat'lerin bir karışımını kullanarak hızlandırılmış davul ritimleri (genellikle 150-170 BPM kadar hızlı) yaratıyordu.

Sonunda, yapımcılar 90'larda yaygınlaşan Ultimate Breaks and Beats derlemesi de dahil olmak üzere ünlü örneklenmiş break ve beat'lerle derleme albümler oluşturmaya başladı. Bu zamana kadar birçok prodüktör, Amiga 500 veya Atari ST takılı bir bilgisayarda Cubase veya Pro 24 gibi daha karmaşık kurulumlarla çalışıyordu.

Bununla birlikte, araları örnekleme süreci hala oldukça zahmetliydi, çünkü kayıttan istediğiniz her şeyi bir örnekleyiciye kaydetmeniz, kullanılabilir parçalara ayırmanız, klavyeye yerleştirmeniz ve ardından örnekleyicinizde olanları bilgisayar ekranınıza entegre etmeniz gerekiyordu. Modern bir DAW'ın yetenekleriyle karşılaştırıldığında, bu çok daha fazla işti.

Elbette 2000'lere gelindiğinde teknoloji o kadar gelişmişti ki prodüktörlerin bir davul molasını örnekleme yaklaşımını temelden değiştirdi. Pro Tools ve Ableton Live gibi yazılımlar break'leri birkaç saniye içinde loop, slice ve time-stretch yapmayı mümkün kıldı.

Modern Drum Break Örnekleme

Bazı prodüktörler molaları kullanmaya hala eski yöntemlerle yaklaşsa da dijital ses iş istasyonlarının (DAW'lar), sample paketlerinin, sanal davul kitlerinin ve loop'ların yükselişinin davulları örnekleme şeklimizi değiştirdiği oldukça açık.

Bir loop'u kendiniz kaydetmek, hızlandırmak, kesmek ve manipüle etmek zorunda kalmak yerine, aklınızdaki belirli bir ses için önceden tasarlanmış kitleri kullanabilirsiniz. Birçok prodüktör bunu bir tür dijital sandık kazma olarak düşünmeyi seviyor ve ne kadar zaman kazandırdığı düşünüldüğünde buna karşı çıkmak zor.

Davul Arası Nasıl Örneklenir

Bir molayı döngüye alma, örnekleme, kesme ve manipüle etme süreci yapımcıdan yapımcıya değişebilir. Bununla birlikte, iyi bir başlangıç noktası sağlayabilecek temel bir yaklaşım vardır.

İlk olarak, hoşunuza giden bir davul molası veya sesi bulun. Bunu yine sandık kazma olarak düşünün. Bazı eski tarz funk ve caz parçalarını dinleyin, Splice veya Loopmasters gibi platformlarda break'leri keşfedin veya kendi davullarınızı kaydedin.

Bir ara verdikten sonra, bunu DAW'ınıza çekin ve kesmek için kullanacağınız ölçü sayısına karar verin. Break'inizi hangi şekilde parçalayacağınız ne kadar kontrol istediğinize bağlıdır. Örneğin 16 barlık bir break'iniz varsa, teorik olarak bunu 16 tek barlık parçalara bölebilir ve bu tek barlık parçaların her birini çalmak için özel pedlere yükleyebilirsiniz.

Bununla birlikte, bu 16 barlık döngüdeki her bir vuruşu (yani kick, trampet, hi-hat) örneklemeye kadar gidebilir ve bu vuruşları Ableton'daki Drum Rack gibi dijital veya Akai MPC gibi fiziksel bir davul makinenize eşleyebilirsiniz.

Buradan, efektleri kullanarak tempo, dinamikler veya genel ses üzerinde daha fazla ayarlama yapabilirsiniz.

Müziğinizde Davul Kesmeleri Nasıl Kullanılır?

Parçanızda bir davul molası kullanmanın en kolay yollarından biri, onu basitçe döngüye sokmaktır.

İzole davul molanızdan birkaç ölçü alın ve DAW'ınızda döngüye sokun. Buradan perküsyon gibi diğer ritmik unsurları veya bas, synth veya diğer müzikal örnekler gibi melodik unsurları ekleyebilirsiniz.

Çoğu prodüktör, farklı bir his elde etmek için kullandıkları molanın temposunu ayarlayacaktır.

Molayı daha çok kendinize ait hale getirmek istiyorsanız, MIDI klavyenize veya davul makinenize eşleyerek parçalayabilirsiniz.

Örneğin, James Brown'ın "Funky Drummer" şarkısındaki davulların sesini sevebilirsiniz, ancak desen parçanıza hayal ettiğiniz gibi uymuyor olabilir. Sorunu çözmek için ritmin her bir öğesini izole edebilir ve farklı pedlere yerleştirebilirsiniz. Bu şekilde, groove olmadan orijinal davulların otantik tonuna ve tınısına sahip olursunuz.

Bu teknik için Big Fish Audio'nun Momentum 'u ve Sugarbytes'in Looperator'u da dahil olmak üzere sayısız üçüncü taraf eklentisi mevcuttur.

Gerçekten yaratıcı olmak istiyorsanız, örnekleri tamamen parçalara ayırabilir ve onları tamamen tanınmaz bir hale getirebilirsiniz. Perde değiştiriciler, distorsiyon eklentileri, modülasyon eklentileri veya aklınıza gelebilecek başka her şeyi kullanarak sesi o kadar çok bükebilirsiniz ki nereden geldiğini bile anlayamazsınız.

"Harika, sanırım bu telif hakkı taleplerinden kaçınabileceğim anlamına geliyor" diye düşünseniz de, hem yasal hem de etik amaçlar için, kullanım için ücretsiz değilse örneği temizlemenizi şiddetle tavsiye ederiz.

Ritim Devam Ediyor

Yüce davul break'i olmasaydı, bildiğimiz anlamda müzik var olamazdı. Break, birçok modern türün temelini oluşturmuştur ve bir prodüktör olarak bunları nasıl kullanacağınızı anlamak, prodüksiyon becerilerinizi yeni zirvelere taşıyabilir.

Mutlu beatler!