Als je voor het eerst in de wereld van audio stapt, kan het proces van het routeren van signalen overweldigend en verwarrend lijken. Maar als je eenmaal de basis onder de knie hebt, zul je je afvragen waarom het ooit als een doolhof aanvoelde.

Dus wat is audiorouting?

In essentie is audiorouting het proces waarbij signalen van een enkele bron naar een aantal bestemmingen worden gestuurd, waaronder koptelefoons, luidsprekers, consoles of opnameapparaten, zowel in de fysieke als in de digitale wereld.

Als producer of geluidstechnicus is weten hoe je signaalstromen beheert, inputs en outputs aansluit en audiopaden manipuleert om je geluiden te krijgen waar je ze nodig hebt, een van de belangrijkste vaardigheden die je kunt hebben.

Om deze schijnbaar duistere kunst te ontrafelen, heb ik een vereenvoudigde gids gemaakt die alles uitlegt wat je moet weten over audiorouting, zowel in de echte wereld als in je DAW.

Componenten voor audiorouting

Voordat we beginnen met het bespreken van de paden die betrokken zijn bij het routeren van audio, laten we eerst een aantal algemene componenten bespreken.

• Audiobronnen: Audiobronnen kunnen alles zijn dat geluid voortbrengt, of het nu een instrument, microfoon of audioweergaveapparaat is, zoals een computer of smartphone.
• Ingangen: Vervolgens hebben we het ingangspunt voor de bovenstaande audiosignalen, wat lijn- of microfooningangen kunnen zijn in opnameapparaten of digitale ingangen in je DAW.
• Uitgangen: Dit zijn de punten waar de audio uit het apparaat of systeem komt. Dit kunnen hoofdtelefoon-, luidspreker- of lijnuitgangen zijn in de fysieke wereld, of digitale uitgangen in je DAW.
• Audio-interfaces: Je kunt een audio-interface zien als een brug tussen de bovenstaande audiobronnen en je DAW of computer. Ze maken gebruik van analoog-naar-digitaal of digitaal-naar-analoog conversie om signalen heen en weer of in en uit het systeem te sturen.

Natuurlijk hebben we ook complexere audiorouteringscomponenten, zoals patchbays en mengpanelen, maar om het eenvoudig te houden, houden we het bij de bovenstaande.

De ins en outs van audiorouting

Het eerste wat belangrijk is om te begrijpen als het gaat om audio routing is de combinatie van in- en uitgangen. Deze komen in verschillende vormen voor, afhankelijk van het systeem of audioapparaat.

Analoge in- en uitgangen

Een analoge ingang of uitgang maakt gebruik van een elektrisch signaal om audio te verzenden en kan XLR, ¼" TRS of RCA-connectoren bevatten.

Digitale in- en uitgangen

Digitale in- en uitgangen verschillen van hun analoge tegenhangers doordat ze digitale codering gebruiken om audiosignalen te verzenden. Je vindt deze in interfaces zoals USB, ADAT, AES/EBU of S/PDIF. Digitale audioapparatuur heeft in de loop der jaren heel wat vooruitgang geboekt, waardoor thuisproducenten hun voordeel kunnen doen met high-end audiotransmissie.

Draadloze in- en uitgangen

Hoewel draadloze in- en uitgangen lang niet zo gebruikelijk zijn, is het de moeite waard om het bestaan van draadloze technologie zoals Wi-Fi en Bluetooth te vermelden, omdat deze steeds gebruikelijker wordt in de wereld van muziektechnologie. Draadloze microfoons zijn erg populair in de live wereld en dat geldt ook voor Bluetooth apparaten, zoals ontvangers, die gebruikt kunnen worden om bijvoorbeeld gitaarsignalen naar een versterker te sturen zonder een fysieke kabel.

De basis van signaalroutering

Nu je meer weet over de ins en outs, laten we het hebben over de signaalstroom.

Signaalstroom is vrij eenvoudig - het is het pad van de bron naar de bestemming. De manier waarop het signaal beweegt, het aantal verwerkingsstappen dat het doorloopt en de verschillende routingpaden die het neemt, zijn variabelen die veranderd kunnen worden.

Je typische signaalstroom ziet er ongeveer zo uit:

Audiobron -> Invoer -> Bewerker -> Uitvoer -> Bestemming

Op een console of in een DAW routeer je je signalen meestal naar één of twee plaatsen - een audiokanaal of bus.

Audiokanalen zijn enkelvoudige paden die gemaakt zijn om individuele signalen te transporteren. Audiokanalen kunnen echter één kanaal zijn, ook wel mono genoemd, of twee kanalen, ook wel stereo genoemd.

Dan hebben we nog bussen, dat zijn paden die meerdere audiokanalen accepteren en ze combineren tot één bron, die vervolgens elders kan worden gerouteerd of samen kan worden verwerkt. Bij mixen en produceren gebruiken we vaak bussen om signalen te groeperen, submixen te maken of effecten toe te passen op meerdere kanalen, zoals live drums of achtergrondzang.

De manier waarop we naar deze bronnen routeren hangt af van de routeringstechniek die we kiezen. Er zijn een paar unieke routeringsmethoden, waaronder:

• Direct: Bij direct routing sturen we een audiosignaal van de bron naar een gekozen bestemming zonder enige mixing of audiobewerking tussendoor. Zie dit als een eenvoudige A-naar-B-verbinding.
• Parallel: Parallelle verwerking is wanneer je een audiosignaal splitst en naar meerdere kanalen of paden stuurt. Het mooie van dit type routing is dat elk pad zijn eigen unieke effecten of processing kan hebben, waardoor je meer controle hebt over de manier waarop je je originele signaal manipuleert. Aan het einde kun je je directe signaal en parallelle signaal(en) terugsturen naar een bus om een samengestelde uitvoer te creëren.
• Serieel: Seriële routing is wanneer je je originele signaal door een keten stuurt zodat het door meerdere bewerkingsstadia gaat voordat het de uiteindelijke uitgang bereikt. Gitaristen doen dit met pedal boards, waarbij ze hun droge gitaarsignalen door serieschakelingen van effecten sturen voordat ze de versterker bereiken.

De vraag is nu, hoe vertaalt dit zich allemaal naar de praktijk?

Praktische toepassingen voor het routeren van audio

Je thuisstudio opzetten

Het routeren van audio is een van de eerste dingen die je moet regelen bij het opzetten van je thuisopnamestudio.

• Je audiobronnen aansluiten: Als je microfoons en instrumenten gebruikt, heb je de juiste kabels nodig, zoals TRS of XLR, om ze op je audio-interface aan te sluiten.
• Monitoring: Vervolgens moet je monitoring instellen, of dat nu je studiomonitoren of hoofdtelefoonuitgangen zijn. Deze worden gebruikt voor het monitoren tijdens het opnameproces of het afspelen tijdens het productie- en mixproces. Er zijn manieren om je directe monitoring te configureren om latency te minimaliseren, dus zorg ervoor dat je daar naar kijkt bij het instellen van je interface.
• Processing: Tot slot kun je overwegen om je audiosignalen door patchbays of consoles te leiden naar verschillende effectunits of audioprocessors, zoals reverb of compressie.

Zodra je je studio hebt geconfigureerd, moet je je DAW zo instellen dat deze samenwerkt met je fysieke opstelling. Dit betekent dat je ervoor moet zorgen dat de masteruitgang wordt gerouteerd naar de audio-interface die je gebruikt en eventuele andere uitgangen voor hoofdtelefoonbewaking.

Je DAW op orde krijgen

Het routeren van audio binnen je DAW is een ander verhaal, en de manier waarop het wordt geconfigureerd hangt af van de DAW die je gebruikt, aangezien elke DAW een beetje anders werkt. De meeste DAW's gebruiken echter dezelfde basisprocedure.

Je begint vaak met je track routing, waarbij je audio en inputs toewijst aan individuele kanalen of tracks binnen je DAW. Hierdoor kun je individuele audiosignalen opnemen en afspelen.

Al deze sporen zullen uiteindelijk naar bussen worden geleid, waar ze worden gegroepeerd voor verwerking. Bussing is een geweldige manier om de hoeveelheid processing die je moet doen op individuele kanalen te minimaliseren en het is zelfs nog beter om het mixen te vereenvoudigen.

Na je bussen stel je send- en retu rn-kanalen in. De meeste studiotechnici gebruiken send en return in hun DAW's om parallelle verwerkingsketens te maken, zoals reverbs, vertragingen of compressors, hoewel je deze sporen ook kunt gebruiken om je audiosignalen naar externe hardwareprocessors te sturen voordat je ze terugstuurt naar de DAW.

De laatste verdedigingslinie tussen je DAW en je studiomonitoren is je masteruitgang, waar alle sporen, bussen, sends en returns samenkomen voordat ze naar buiten worden gestuurd.

De stap naar het geavanceerde domein

Uiteraard is dit slechts een inleiding tot het routeren van audio, en er zijn nog veel meer geavanceerde routeringstechnieken die je zult gaan ontdekken naarmate je meer vertrouwd raakt met je eigen installatie.

Je leert bijvoorbeeld over side chaining, het sturen van audiosignalen om andere audiosignalen dynamisch te sturen, of het gebruik van patchkabels in modulaire synthesizersystemen voor complex geluidsontwerp.

Naarmate je je buiten de typische productie- of thuisstudio-opstellingen begeeft, kom je misschien in gecompliceerdere omgevingen terecht, zoals postproductie van films of videogames, live theaterproducties of uitzendstudio's, die gebruikmaken van een groter aantal audiobronnen, afspeelsystemen en meer.

Dus ja, er is nog een hele wereld te verkennen als het aankomt op het begrijpen van de diepgaande en geavanceerde kunst van het routeren van audio, hoewel je met zelfs maar een basiskennis je vaardigheden van een basisaudioliefhebber tot een professional kunt maken.