Hier in 2024 is het concept "muziekgenre" net zo relevant als een inbelmodem. Muzikanten en luisteraars omarmen de genre-vloeiende levensstijl en daar zijn we allemaal beter van geworden. De dagen dat artiesten in keurige hokjes werden gestopt zijn voorbij. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik laat geen traan om het verdwijnen van deze arbitraire beperkingen en ik kijk zeker uit naar de dag waarop we mentaal de noodzaak voorbij zijn om meer microgenres te creëren dan er ijssmaken zijn.
Dat betekent echter niet dat er geen nadelen zijn aan deze nieuwe manier van denken. Hoewel het fantastisch is dat artiesten nu vrijelijk reggae met metal en jazz met EDM kunnen mengen, kan het traditionele marketing en PR een beetje lastig maken.
Hoe breng je je muziek onder de aandacht van een publiek als het niet netjes in één genre past?
Dat is waar deze gids om de hoek komt kijken.
We gaan je uitleggen wat genreloze muziek inhoudt en, nog belangrijker, hoe je jezelf op de markt kunt brengen in deze dappere nieuwe wereld. Van het bereiken van luisteraars die net zo eclectisch zijn als jouw afspeellijst tot het opbouwen van een merk dat opvalt in de genreloze menigte, wij hebben het voor je geregeld.
De Genre-Loze Revolutie vanuit het perspectief van de Luisteraar
De dagen van rigide muziekstammen vervagen snel.
Weet je nog dat metalheads niet dood gevonden wilden worden bij een popconcert, of dat countryfans alles met een zware beat afzworen? Nou, die muren vallen naar beneden. Het komt steeds vaker voor dat fans van verschillende traditionele genres hun gedeelde liefde voor goede muziek erkennen, ongeacht het label.
Er zijn ongetwijfeld afspeellijsten die naadloos overgaan van Taylor Swift naar Metallica. Het gebeurt en wij zijn er voor.
Een groot deel van deze verschuiving komt door de opkomst van psychologische afspeellijsten op streamingplatforms. Veel van deze afspeellijsten zijn niet gebaseerd op genre, maar op hoe de muziek je laat voelen. Dus of je nu in de stemming bent voor iets om je te helpen focussen, ontspannen of hyped te worden, er is een afspeellijst voor. Deze focus op stemming en activiteit in plaats van op genre heeft de manier waarop we nieuwe muziek ontdekken veranderd.
De tijd is voorbij dat je muziek ontdekte door naar de radio te luisteren, muziektijdschriften te lezen of door de cd-rekken in de plaatselijke winkel te bladeren. Nu draait het allemaal om de vibe - hoe gek dat ook mag klinken.
Luisteraars stellen hun eigen soundtracks samen voor de momenten van het leven, en maken ultra-specifieke afspeellijsten zoals "Rainy Day Reading", "Late Night Drives" of "Feel-Good Morning Jams". Deze afspeellijsten kunnen een wilde mix van genres bevatten, waarbij indie, hiphop, klassiek en EDM zonder nadenken worden gemengd.
Streamingdiensten hebben een revolutie teweeggebracht in het ontdekken van muziek. Meer dan 616 miljoen mensen gebruiken deze platforms en velen vinden nieuwe artiesten via afspeellijsten die zijn afgestemd op hun stemming. Of het nu een "Workout Pump-Up" afspeellijst of "Chill Vibes Only" is, deze samengestelde lijsten laten luisteraars kennismaken met een breed spectrum aan muziek die ze anders misschien nooit hadden gevonden.
Bij deze genreloze benadering van muziek draait het allemaal om het verbinden met de emoties en ervaringen die liedjes oproepen, wat bewijst dat goede muziek traditionele grenzen overstijgt. Dus als je de volgende keer door je streaming-app bladert, wees dan niet verbaasd als je een genre-mash-up hoort die alle verwachtingen tart.
Is er nog steeds een onvermijdelijke behoefte aan labels in de muziek?
Niches hebben altijd een cruciale rol gespeeld in de muziekwereld. Ze stellen artiesten in staat om een unieke ruimte te creëren en helpen luisteraars om de specifieke geluiden te vinden waar ze van houden. In de loop der tijd zijn deze niches geëvolueerd tot subgenres, die nog preciezere labels bieden voor het diverse muzieklandschap.
We hebben nu ultra-specifieke subgenres als "Chillwave", "Dark Synthpop" en "Lo-fi Hip Hop for Studying". Sommige van deze nieuwe subgenres zijn ronduit hilarisch, zoals "Viking Progressive Metal" of "Bubblegum Trap".
Artiesten ontwikkelen voortdurend nieuwe niches dankzij de wijdverbreide beschikbaarheid van hulpmiddelen om muziek te maken. Met een laptop en wat software kan iedereen experimenteren met geluiden en iets geheel nieuws creëren, wat leidt tot een steeds groter wordende reeks subgenres.
Dit fenomeen beperkt zich niet alleen tot muziek - we doen het ook op andere gebieden van ons leven. Denk aan hoe we onze hobby's, modestijlen en zelfs diëten categoriseren. Net zoals we "veganistisch glutenvrij paleo" hebben, hebben we ook "dream pop shoegaze" in onze afspeellijsten.
Ondanks de opkomst van genreloze muziek is er een deel van mij dat gelooft dat we er nooit aan zullen ontkomen om dingen een naam te geven, simpelweg omdat we ze verkoopbaar moeten maken. Het is moeilijk om iets te merken als je er geen naam op kunt plakken. Namen geven ons een manier om over muziek te praten, het te promoten en ons publiek te vinden. Ze dienen als steno om luisteraars te helpen begrijpen waar ze aan toe zijn, zelfs in een wereld waar het mengen en verbuigen van genres de nieuwe norm is.
Hoe Genre-Loze Muziek op de markt brengen
Hoewel je altijd een slimme naam voor je niche kunt bedenken, is dit misschien het perfecte moment om buiten de traditionele genres te denken. In plaats van je unieke geluid in een klein, vooraf gedefinieerd label te proppen, waarom omarm je de genreloze beweging niet en laat je je muziek voor zichzelf spreken?
Nieuwe subgenres duiken elke minuut op, als paddenstoelen na een regenbui, maar er zijn gewoon niet genoeg oren om ze allemaal te waarderen. De wereld is misschien nog niet klaar voor jouw post-apocalyptische folk rap of space cowboy disco, en dat is niet erg. In plaats van te proberen in deze hyperspecifieke categorieën te passen, kun je je beter richten op de bredere aantrekkingskracht van je muziek.
Laten we eens kijken naar een aantal manieren waarop je kunt beginnen met het vermarkten van je muziek buiten de traditionele genregrenzen.
Begrijpen waar u past op streamingplatforms
Of je het nu leuk vindt of niet, Spotify is een marketingkrachtcentrale voor de nieuwe generatie muziekliefhebbers.
Ze beheersen de kunst van het samenstellen van afspeellijsten op basis van stemming, stijl en activiteit, zodat luisteraars altijd de perfecte soundtrack voor hun leven hebben. Of het nu "Feel-Good Indie Pop" of "Deep Focus Beats" is, Spotify's afspeellijsten komen tegemoet aan elke mogelijke stemming, waardoor het makkelijker dan ooit is voor gebruikers om nieuwe muziek te ontdekken die bij hun smaak past.
In navolging van Spotify hebben ook platforms als Bandcamp en SoundCloud de op stemming en stijl gebaseerde aanpak omarmd. Deze platforms bieden tags en afspeellijsten waarmee luisteraars diep in de oceaan van muziek kunnen duiken, net zoals mensen graag diep in de konijnenholen van YouTube duiken of een serie op Netflix bekijken.
Het draait allemaal om het vinden van de perfecte pasvorm voor het moment.
Consumenten van digitale muziek houden ervan om muziek te ontdekken en te vinden die past bij hun huidige stemming of activiteit. Er zijn tags en afspeellijsten voor van alles en nog wat, van "Yoga Meditatie" tot "Late Night Drive" en "Sunday Morning Chill". Het aanbod van artiesten op deze afspeellijsten is enorm, met alles van opkomende indiemuzikanten tot gevestigde popsterren.
Als je eenmaal begrijpt waar je muziek past in dit nieuwe muzikale ecosysteem, kun je beginnen met het indienen van je tracks bij relevante curatoren. Ik raad je aan om de tijd te nemen om deze platforms te verkennen, de niches te identificeren die bij jouw muziek passen en te kijken waar jij je stempel kunt drukken.
Creëer je eigen unieke esthetiek
In onze wereld waarin sociale media centraal staan, berust het succes van veel onafhankelijke artiesten vaak op hun vermogen om een meeslepende vibe of esthetische aantrekkingskracht te creëren. Het gaat niet meer alleen om de muziek, maar om het creëren van een compleet pakket om aan de wereld te presenteren. Alles, van je albumillustraties en muziekvideo's tot je posts op sociale media en liveoptredens, biedt een kans om de stijl en persoonlijkheid van je muziek te delen.
Neem bijvoorbeeld de albumillustratie. Het is de eerste visuele indruk die je publiek krijgt en het moet de essentie van je geluid weerspiegelen. Muziekvideo's kunnen hier een verlengstuk van zijn en je creativiteit en de sfeer van je nummers laten zien. Zelfs je Instagram-feed kan een gecureerde galerij van je esthetiek zijn, met opnamen van achter de schermen, gestileerde fotoshoots en fragmenten uit je dagelijks leven die aansluiten bij de vibe van je muziek.
Genre-loze artiesten als Billie Eilish en Tyler, the Creator hebben deze aanpak goed onder de knie. Billie's griezelige, etherische visuals passen perfect bij haar beklemmende, genre-overstijgende muziek, terwijl Tylers gewaagde, kleurrijke esthetiek zijn eclectische en onvoorspelbare geluid weerspiegelt.
Als visueel kunstenaarschap niet je sterkste kant is, is het een geweldige kans om samen te werken met visuele artiesten die jouw visie tot leven kunnen brengen. Indie-artieste Mitski is een goed voorbeeld van iemand die vaak samenwerkt met beeldend kunstenaars om verbluffende videoclips en albumhoezen te maken die de emotionele diepte van haar muziek versterken.
Een blik op genresloze artiesten die naam hebben gemaakt
Een van de beste manieren om jezelf op de markt te zetten als een artiest zonder genre is door een voorbeeld te nemen aan degenen die op deze manier succes hebben geboekt. Laten we eens kijken naar een aantal van de topartiesten van deze generatie die het genre tarten en succes blijven hebben op elk gebied waarop ze actief zijn.
FKA Twigs
Als ik denk aan genre-loos, is FKA Twigs een van de eerste mensen die bij me opkomt. Ze staat bekend om haar vernieuwende en genre-overstijgende muziek, die vaak wordt gestempeld door haar etherische zang en experimentele productie.
Ze is niet bang om elementen van R&B, elektronica en avant-garde pop te mixen. Als je bijvoorbeeld naar LP1 luistert, hoor je een mix van R&B met experimentele elektronische geluiden. Ze ging nog een stap verder met haar album Magdalene, dat een unieke mix is van barok en moderne elektronica.
Een van de dingen die haar muziek echt samenbindt en haar kenmerkt, is dat ze vaak samenwerkt met bekende visuele kunstenaars om fantastisch abstracte albumkunst en podiumoptredens te creëren. Natuurlijk heeft ze ook een achtergrond in dans, wat haar liveshows sterk inspireert.
Childish Gambino
Donald Glover, bekend onder zijn artiestennaam Childish Gambino, is nog zo'n multigetalenteerde artiest die weigert zich te laten beperken door genres. Zijn muziek omvat hiphop, funk, R&B en zelfs psychedelische rock, waardoor hij een echte genreloze artiest is. Hij boekte in 2016 vooruitgang met de release van Awaken, My Love!", dat sterk geïnspireerd was door de old-school funk en psychedelische rock van George Clinton.
"Redbone" was een enorme uitschieter op dat album als een glad, sensueel R&B-nummer met een retro vibe. Je zou nooit gedacht hebben dat iemand die meestal standaard pop- en hiphopalbums had gemaakt deze richting op zou gaan.
Vervolgens bracht hij in 2018 "This Is America" uit, dat veel aandacht trok als krachtige hiphoptrack met sociaal-politiek commentaar. Toen conscious hiphop weer opkwam met artiesten als Kendrick Lamar en Nas, stond Childish Gambino aan hun zijde.
Nu lijkt het erop dat hij zijn rockband-tijdperk ingaat met de release van "Lithonia", en veel fans zijn er klaar voor.
Ik denk dat het enige wat al zijn muziek samenbindt zijn leuke, vrije en boeiende persoonlijkheid is. De man heeft oog voor esthetiek en is in staat om de vibe van veel verschillende genres en momenten in de tijd te vangen en ze op een slimme manier met elkaar te vermengen, wat schijnbaar alleen iemand met een diverse komische achtergrond als hij kan doen.
Toro y Moi
Sinds de release van Causes of This in 2010 heeft Toro y Moi me steeds weer verrast met wat hij allemaal kan. Hij begon als een pionier in de chillwave-beweging maar evolueerde voortdurend en omarmde de genreloze benadering met een mix van indierock, elektronica, funk, 60s psychedelica, house en meer.
Ik kan geen andere succesvolle artiest bedenken die zo vloeiend tussen genres kan switchen als hij, en zelfs met wat sommige mensen inconsistent zouden noemen, heeft hij een toegewijde aanhang verdiend.
Anything in Return, dat funky, elektronische beats mengt met een indiepopgevoeligheid, staat haaks op zijn latere album Outer Peace, dat de compleet tegenovergestelde richting uitgaat en house, funk en synthpop combineert.
Laatste gedachten - De dood van muzikale genres
Er zijn maar weinig hedendaagse sterren die er prat op gaan dat ze een pure of traditionele benadering van muziekgenres hanteren. Van de opkomst van Lil Nas X op de hot country chart van Billboard tot de overstap van Harry Styles van boybandpop naar rock en R&B uit de jaren 60/70, de muziekindustrie heeft het gevoel dat ze verschuift in de richting die streamingplatforms voor ogen hadden, bewust of onbewust.
De manier waarop we kunst consumeren is net zo veranderd als de manieren waarop populaire artiesten muziek op de markt brengen. Nu denk ik natuurlijk niet dat we het idee van muzikale genres helemaal moeten vergeten, want categoriseren is menselijk. Het is de manier waarop we radiostations programmeren of platenzaken organiseren. Maar ik denk ook niet dat we moeten vertrouwen op die zware categorisering zoals we dat in het verleden deden.