Limiter vs. Compressor: Alles wat je moet weten

Limiter vs. Compressor: Alles wat je moet weten Limiter vs. Compressor: Alles wat je moet weten

Proberen om de verschillen tussen compressors en limiters te ontdekken kan een uitdaging zijn als je helemaal nieuw bent in het mixen. Geloof me, ik snap het. Zelfs na meer dan een decennium mixen en produceren, zijn er nog steeds dingen aan dynamische processors die me verbijsteren.

Compressie en limiting kunnen heel subtiel zijn in vergelijking met andere, meer voor de hand liggende vormen van processing, zoals delay, reverb of modulatie. Desondanks heeft zo'n beetje elk populair nummer van de laatste zes decennia op de een of andere manier gebruik gemaakt van compressie of limiting, dus het is moeilijk om het belang ervan te overschatten.

Hoewel er veel overeenkomsten zijn tussen deze twee processors, zijn er een paar cruciale verschillen tussen hen die belangrijk zijn om te weten, en het kennen van deze verschillen kan de kwaliteit van je mixen verhogen.

Wat is een compressor?

Laten we eerst eens kijken hoe een compressor werkt.

Een compressor verkleint het dynamische bereik van een audiosignaal, wat het verschil is tussen de zachtste en de hardste delen van een signaal:

Het dynamisch bereik van een audiosignaal versus het dynamisch bereik van een ander signaal kan ook behoorlijk variëren. Sommige signalen zijn zeer dynamisch, andere niet. Maar zelfs signalen die zelf niet erg dynamisch zijn, kunnen in de loop van een hele track drastisch van volume veranderen.

Technici passen vaak compressie toe op signalen met een hoog dynamisch bereik, zodat ze het algehele volume kunnen afvlakken.

Denk aan een zangtrack. De zanger kan zacht en fluisterend zijn tijdens de coupletten voordat hij losbarst tijdens de refreinen. In dit geval kan een compressor een ongelofelijk waardevol hulpmiddel zijn.

Als je een luide stem comprimeert, breng je de luide delen naar beneden terwijl je de rustige delen naar boven brengt.

Hoe werken compressoren?

We weten nu dat compressors gemaakt zijn om het dynamische bereik van een signaal te verkleinen, maar wat gebeurt er onder de motorkap waardoor dit gebeurt?

De meeste compressoren hebben een paar verschillende parameters, waaronder:

  • Drempel
  • Aanvaltijd
  • Vrijgavetijd
  • Verhouding
  • Make-up winst

Er zijn bepaalde compressors, zoals de beroemde LA-2A optische compressor, die geen instelbare attack- en release-tijden hebben, maar ook moderne compressorplugins, zoals de FabFilter Pro-C2, die meer regelmogelijkheden bieden zoals "lookahead" en "knee" instellingen.

Maar voor nu doen we net alsof we naar een compressor kijken met de vijf fundamentele parameters hierboven.

Drempel

De threshold is het niveau waarop de compressor begint met het comprimeren van het signaal. Je kunt het drempelniveau aanpassen op basis van het binnenkomende signaal. Als je bijvoorbeeld een drempelwaarde van -10dB hebt, wordt alles onder die drempelwaarde niet gecomprimeerd.

Zodra het ingangssignaal echter boven -10dB komt, verlaagt de compressor het niveau van het signaal.

Aanval en loslaten

De attack bepaalt de reactietijd van de compressor en hoeveel van de initiële transiënt of impact door de compressor gaat zonder dat de compressor inkrimpt.

Hoe trager de attack, hoe groter het deel van de transiënt dat wordt doorgelaten. Langzame attack-instellingen kunnen signalen krachtiger en agressiever laten klinken.

Aan de andere kant verzwakken snellere attacktijden het signaal zodra het over de threshold gaat, perfect om optredens strakker te maken en dingen gecontroleerd te houden. Als je een signaal echter te hard aanstuurt met een snelle attacktijd, kun je het te ver terugduwen in de mix.

Dan hebben we de vrijgavetijd.

De release bepaalt hoe lang het signaal gecomprimeerd blijft nadat de compressor aanslaat.

Langzame releasetijden zijn geweldig voor het terugduwen van instrumenten in een mix en het afvlakken van de sustain voor meer dynamische controle, terwijl een snelle releasetijd de waargenomen luidheid kan verhogen en een geluid agressiever en opwindender kan laten klinken.

Verhouding

De ratio is in feite de mate van compressie die op het signaal wordt toegepast, gemeten in decibel.

Laten we zeggen dat we een verhouding van 2:1 hebben. Deze verhouding houdt in dat wanneer het signaal de drempel met 2 dB overschrijdt, het niveau met 1 dB wordt verlaagd. Op dezelfde manier, als het signaal de drempel met 10 dB overschrijdt met een verhouding van 2:1, wordt het niveau met 4 dB verlaagd, enzovoort.

Hoe hoger de ratio-instelling, hoe duidelijker de compressie zal klinken.

Make-up winst

De make-up gain is de laatste stap in de compressieketen, die het volume compenseert dat verloren is gegaan tijdens de dempingsfase. Sommige compressors gebruiken meters die je laten zien hoeveel gain je hebt weggehaald in dB's, zodat je precieze aanpassingen kunt doen aan de kant van het uitgangsvolume om het volume consistent te houden.

Wat is een begrenzer?

Limiters lijken veel op compressors in die zin dat ze ook thresholds hebben. De manier waarop de threshold van een limiter werkt, is echter een beetje anders.

Limiters zijn gemaakt om te voorkomen dat het signaal de ingestelde drempel overschrijdt. Stel dat je een limiter met een drempelwaarde van 0 dB toepast op je mixbus. Deze limiter voorkomt dat de mix de drempel van 0 dB overschrijdt.

Veel mensen noemen dit "bakstenen muur" limitering, wat een toepasselijke naam is, aangezien de extreem hoge ratio het doet lijken op een ondoordringbare audiobarrière. Elk signaal dat de drempel van een bakstenen muurbegrenzer bereikt, wordt automatisch gecomprimeerd, waardoor het terug naar beneden wordt gedrukt.

Hoewel dit veel op compressie lijkt, is het belangrijkste verschil de verhouding.

Compressors gebruiken lagere ratio's zodat slechts een deel van het volume wordt weggenomen wanneer het signaal de drempel overschrijdt. Daarentegen gebruiken limiters hoge ratio's, zoals 10:1 en hoger.

Een Limiter vs Compressor gebruiken in je Mix

Nu je het verschil tussen een limiter en een compressor redelijk goed begrijpt, laten we eens kijken wanneer je een van deze tools in je mix zou kunnen gebruiken.

Ik zal meestal naar een compressor grijpen als ik de pieken van een instrument wil beperken en meer dynamische controle in een mix wil. Als ik echter de totale output van een bepaald instrument, een bus of de hele mix wil regelen, grijp ik naar een limiter.

Natuurlijk zijn er geen strikte regels voor mixen, maar deze algemene richtlijnen kunnen je helpen als je vastzit in het besluitvormingsproces.

Wanneer gebruik je een compressor in een mix?

Meestal gebruik ik compressors op afzonderlijke sporen en bussen in de mix, hoewel een klein beetje compressie op de masterbus ook niet ongewoon is.

Naast zang is basgitaar een van de instrumenten waarop ik bijna altijd compressie gebruik.

Hoewel sommige basgitaren baat kunnen hebben bij begrenzing, vooral als ze in een dichte mix zitten en moeten fungeren als een solide, low-end basis in plaats van een dynamisch element, gebruik ik meestal compressie als ik probeer de dynamiek in toom te houden.

De hoge ratio van een limiter kan de basgitaar te veel comprimeren, waardoor deze wordt platgedrukt en je een vlak, levenloos geluid overhoudt. Aan de andere kant zorgt de gematigde ratio van een compressor voor genuanceerde controle over het volume van de bas, waardoor het moeilijker te horen is voor de luisteraar.

Moet je dus op elk spoor in je mix een compressor gebruiken?

Soms wel. Soms niet.

De beslissing hangt echt af van de algemene stijl van je mix.

Meer natuurlijk klinkende genres, zoals klassiek, folk en jazz, zijn bedoeld om een dynamisch bereik te hebben. Daarom kan minimale tot geen compressie in de mix de beste optie zijn. Muziek die meer in-your-face moet klinken, zoals pop, metal, rock of EDM, heeft daarentegen vaak veel compressie in de mix.

Zware compressie is wat technici in staat stelt om ultraharde mixen te maken zonder pieken.

De meeste moderne popmuziek die je op de radio hoort is erg dynamisch consistent, dus wees niet bang om zware compressie te gebruiken om je mixelementen in lijn te houden.

Wanneer een begrenzer gebruiken in een mix

In de meeste gevallen pas je een limiter toe op de mixbus.

Als je alleen een nummer produceert of mixt, zou ik aanraden om je mix niet te beperken en het over te laten aan de mastering engineer. Als je echter wilt horen hoe je mix zou kunnen klinken op vol volume om het te vergelijken met professioneel uitgebrachte tracks, of als je een mix naar een klant stuurt en je wilt horen hoe het zou kunnen klinken als het gemastered is, kan het gebruik van een limiter op de masterbus een beetje extra spanning toevoegen.

Natuurlijk, als je een nummer mastert, is het plaatsen van een limiter helemaal aan het einde van je keten eigenlijk een give-in. Ik kan me geen nummer bedenken dat ik heb gemastered in de meer dan 10 jaar dat ik professioneel werk, waarbij ik geen limiter heb gebruikt.

Het belangrijkste doel van een limiter is om het maximale niveau van je mix te verhogen zonder vervorming te introduceren.

Merk echter op dat bij mastering het beperken heel subtiel moet zijn. Ik streef meestal (maar niet altijd) naar 1-3 dB gain reduction tijdens de luidste delen van het nummer waaraan ik werk.

Sommige zwaardere mixen vragen misschien om meer gain reduction, andere misschien om minder.

De sleutel hier is om goed te luisteren om te zien of de mix "pompt" omdat je limiter te heet is. Je limiter moet pieken temmen als ze opkomen, niet het leven uit het hele nummer persen.

Een begrenzer op afzonderlijke sporen gebruiken

Hoewel ik mijn limiter meestal reserveer voor de mix buss of de uiteindelijke output, zijn er ook momenten dat ik hem toepas op individuele instrumenten of instrument bussen als ik extra controle nodig heb.

Als ik bijvoorbeeld een bas nodig heb die puur als basis dient voor een mix zonder enig dynamisch bereik, gooi ik er een limiter op. Nogmaals, pas op dat je geen pompend geluid introduceert door je bas te zwaar te limiteren.

Hetzelfde geldt voor zware drumtracks, vooral in rock- en metalmixen. Je kunt merken dat de snare te dynamisch is en af en toe uit de track knalt. Een eenvoudige manier om dit onder controle te krijgen is door een limiter toe te voegen en deze zo in te stellen dat hij alleen voor gain reduction zorgt als die onhandelbare snares klappen.

Soms pas ik ook limiters toe op zang, vooral in pop- of rockmixen waar ik consistentie nodig heb. Ik gebruik compressie om de meeste dynamiek te regelen en beperk de zang met 1-2 dB aan het einde van de keten met een limiter.

Eindgedachten - Limiter vs Compressor

Ziehier het echte verschil tussen een limiter en een compressor.

Er zijn zoveel verschillende compressiestrategieën, van lijmcompressie tot parallelle compressie en nog veel meer, en al het bovenstaande is slechts het topje van de ijsberg. Nu zou je echter moeten weten wanneer je een compressor en een limiter moet gebruiken zonder dat je meer mentale bandbreedte aan je mix hoeft te besteden dan nodig is.

Breng je nummers tot leven met mastering van professionele kwaliteit, in enkele seconden!