De Locrian modus is de zevende modus van de majeur toonladder en de laatste in de modale basisreeks. Het is waarschijnlijk ook een van de minst gebruikte modi van allemaal, wat betekent dat je hem waarschijnlijk niet vaak in muziekstukken zult tegenkomen.

Toch is het een zeer nuttig instrument om in je achterzak te hebben.

Vandaag gaan we ons verdiepen in de Locrian mode. We leren wat de Locrian mode is, waarom hij zo bijzonder is, en hoe je hem kunt gebruiken in je muziek.

Maar om te beginnen een korte samenvatting van de definitie van muziekmodi.

Wat zijn modi?

Modi in de muziektheorie lijken erg op toonladders. Ze beginnen bij een bepaalde toon en bewegen hoger of lager door de rest van de noten in de reeks tot ze weer terugkomen bij het octaaf.

Je kunt een modus zien als een majeur- of mineurtoonladder.

Wat modi onderscheidt van gewone majeur- of mineurtoonladders is dat ze unieke tonale kenmerken en relaties hebben.

Je vindt zeven modi in de majeur toonladder, die gebaseerd zijn op de zeven noten die in majeur toonladders voorkomen.

De naam van de modus hangt af van de noot van de majeurtoonladder waarop je begint, ook wel de graad van de toonladder genoemd. Om je een idee te geven van hoe je modi afleidt uit een majeur toonladder, laten we eens kijken naar de zeven modi van de C majeur toonladder.

• C Ionische modus - C-D-E-F-G-A-B-
• D Dorische modus - D-F-E-G-A-B-G
• E Frygische modus - E-F-G-A-B-C-D
• F Lydische modus - F-G-A-B-C-D-E
• G Mixolydische modus - G-A-B-C-D-E-F
• A Eolische modus - A-B-C-D-E-F-G
• B Locriaanse modus - B-C-D-E-F-G-A

Wat is Locrian Mode?

De Locriaanse modus is, zoals je kunt zien in de lijst van modi hierboven, de zevende en laatste modus in de majeur toonladder. Hij begint op de zevende graad van de toonladder.

Zo begint in de toonsoort C-groot de Locrian mode op de noot B. Daarom noemen we deze modus de Locrian mode B.

Kijk eens naar de foto hieronder om te zien hoe de B Locriaanse modus eruit ziet als hij op de piano wordt gespeeld.

Als we deze Locriaanse toonladder zouden bekijken als een reeks tonen en halve tonen, zouden we hem als volgt rangschikken:

S-T-T-S-T-T-T

Aan de andere kant, als we de Locriaanse toonladder in hele en halve stappen zouden rangschikken, zouden we hem als volgt rangschikken:

H-W-W-W-W-W

Deze hele-stap/half-stap formule verschilt sterk van de majeur-toonladder formule, die er als volgt uitziet:

W-W-H-W-W-H

Met de hele-stap/half-stap formule van de Locrian scales kun je de Locrian mode spelen vanaf elke noot en het patroon volgen.

De schaalgraden van de Locrian Mode

Wanneer we kijken naar de modi van de majeur toonladder, verdelen we die meestal in majeur en mineur modi. De Locriaanse modus is een van de vier mineurmodi , waaronder de Dorische, Phrygische en Aeolische.

Het element dat het een kleine modus maakt is de derde graad van de toonladder, die met een halve stap wordt verlaagd, waardoor het een kleine terts wordt.

Als we de Locrian modus zouden moeten relateren aan één van de andere modi, lijkt hij het meest op de Phrygische modus, dankzij de kleine secunde. Met de verminderde kwint in de toonladder heeft hij echter nog meer het karakter van mineur dan de frygische.

Laten we eens kijken naar de zeven trappen van de Locriaanse modus:

• Wortel 1
• Minor Second 2
• Kleine terts 3
• Perfecte Vierde
• Verminderde Vijfde
• Minor Sixth
• Kleine Zevende

Locrian heeft de reputatie een van de "donkerste" standen in de serie te zijn, omdat het geen grote kwaliteiten heeft die het reliëf geven.

Met zoveel afgeplatte noten heeft het een zeer ernstige, trieste en kleine kwaliteit.

De Locrian Mode gebruiken

Laten we eens kijken naar een paar manieren waarop je de Locrian mode in je spel zou kunnen gebruiken.

Het gebruik van de Locrian Mode in jazz improvisatie

Jazzimprovisatie kent zelden grenzen als je genoeg vertrouwen hebt om de verkeerde noten te spelen terwijl je doet alsof het de bedoeling was.

Natuurlijk, alle grappen terzijde, laat jazz veel open eindjes voor unieke vormen van improvisatie, hoewel het echt afhangt van het type jazz dat je speelt. Als je bijvoorbeeld een leuk Billie Holiday deuntje zou meespelen, zou het waarschijnlijk raar zijn als je zou proberen in een of andere Locrian mode te puzzelen.

Aan de andere kant, als je experimenteert met tonen of vrije jazz speelt, kunnen de chromatische eigenschappen van de Locriaanse modus in je voordeel werken.

Door die kleine secunde meteen in een solo te gooien, kun je een interessante rit maken. Je kunt je solo ook wat extra's geven door die tritonus te gebruiken in plaats van een standaard kwint. Een van de sterkste mogelijkheden van de Locrian mode is om spelers een unieke voorsprong te geven.

Vertrouwend op zijn donkere eigenschappen

Een van de belangrijkste redenen waarom het Locrian bestaat, is om een natuurlijke vorm van duisternis in de muziek te brengen. Locrianus krijgt zijn karakter van de reeks vlakke noten, waardoor het de donkerste modus is van de zeven grote modi.

De kleine terts is de duidelijkste indicator van zijn duistere kwaliteiten, maar als je de kleine secunde, kleine sext en verminderde kwint toevoegt aan de mix, krijg je in wezen de mogelijkheid om de donkerste kwaliteiten van alle kanten aan te vallen.

Het is vrijwel onmogelijk om helderheid uit de Locrian mode te halen, dus als je iets helder of poppy probeert te schrijven, gebruik je de Locrian scale verkeerd. We raden het gebruik ervan vaak aan in dramatische werken, zoals de underscore voor een horrorfilm. Het is geweldig om horror-achtige spanning op te wekken.

Speel met de Tritone

Voortbordurend op dit idee van duisternis, vormen de eerste paar intervallen van de Locriaanse toonladder de tritonus boven de grondtoon of tonica. Natuurlijk hebben alle toonaarden ergens tritonen, maar niet veel ervan hebben tritonen die boven de grondtoon staan, wat deze toonaard zo interessant maakt.

In feite is het de enige die de kwint vervangt door een verminderde kwint, waardoor deze modus zijn unieke karakter krijgt.

Met zeven tonen heb je veel mogelijkheden om je luisteraar te suggereren dat je de Locriaanse toonladder gebruikt. Maar geen van deze tonen kan zoveel duidelijkheid verschaffen als het verminderde akkoord dat de kwint gebruikt. Het is een vreemd gevoel, omdat we de kwint gewoonlijk gebruiken om stabiliteit te creëren bij het spelen. Maar als je een donkerdere en mysterieuzere toon wilt creëren, is het de instabiliteit van de Locrian toonladder die schittert.

Als je een gitarist bent, zet dan wat zware distortion aan en speel de Locrian mode om wat agressieve melodieën te krijgen.

Gebruik de Kleine Tweede

Na de tritonus is de kleine secunde in deze toonladder waarschijnlijk het belangrijkste element. Natuurlijk is het belangrijk om te onthouden dat de Locriaanse toonladder niet de enige is die op dit interval is gebouwd, want ook de Phrygische gebruikt een halve toon die naar de tweede gaat.

Het gebruik van dit interval is een alternatieve manier om instabiliteit te bieden naast de verminderde kwint, omdat het voor een luisteraar moeilijker wordt om te bepalen of de melodie of het lied deel uitmaakt van een majeur- of mineurtoonladder. Zelfs ongeschoolde luisteraars zullen plotseling voelen dat er tonaal iets unieks aan de hand is.

Dissonantie creëren

Een van mijn favoriete dingen aan de Locrian modus is dat je er heel gemakkelijk dissonantie mee kunt creëren, wat hem des te angstaanjagender maakt! Welk instrument je ook speelt, je zult de Locrianus toonladder kunnen gebruiken om er knetterende, dissonante akkoorden mee te maken.

Het tonisch akkoord in de Locriaanse modus is bijvoorbeeld volledig verminderd. Je kunt echter nog verder gaan door een septiem of negende toe te voegen aan het tonisch akkoord, zodat je een dim7b9 akkoord krijgt. Dit akkoord lijkt sterk op een majeur zeven akkoord, maar heeft een meer gedraaide karakteristiek.

Zelfs buiten het tonisch akkoord vind je een breed scala aan dissonante noten in het hele reilen en zeilen van de Locrian scale, dus zorg ervoor dat je ze allemaal zoveel mogelijk verkent.

Voorbeelden van de Locrian Mode in muziek

De Locrian modus wordt zelden gebruikt in muziek.

Veel deskundigen zeggen dat dit komt door de verminderde vijfde graad van de toonladder, waardoor het een beetje vreemd klinkt.

Vraag het mensen die de Locrian mode hebben bestudeerd, en ze zullen je vertellen dat mensen vaak zeggen dat het onaf voelt, bijna alsof iemand verder wilde spelen maar abrupt stopte.

"Jeux" - Claud Debussy

Hoewel je de Locriaanse modus niet in veel moderne muziekstukken zult aantreffen, hoor je hem vaak in experimentele of avant-gardistische klassieke muziek, vooral bij componisten die graag de grenzen van de tonaliteit opzoeken.

Claude Debussy kwam in zijn tijd met een fantastisch ballet, bekend als "Jeux." Het ironische is dat zelfs een zo ongelooflijke componist als Debussy duidelijk niet in staat was of was om het stuk binnen de Locriaanse toonladder te houden.

Je vindt in dit stuk drie duidelijke gevallen van de Locriaanse toonladder, die vrij duidelijk zijn als je luistert, want het zijn momenten van ernstige duisternis.

De interessante manier waarop Debussy de Locriaanse modus benadert, is door deze te gebruiken vlak na de Dorische modus. In wezen verduistert hij de Dorische modus door er Locriaanse kenmerken aan toe te voegen, waardoor het stuk langzaam naar een donkerder plek overgaat.

"Prelude in B Minor" - Sergei Rachmaninoff

Hoewel het vrij moeilijk is om werken te vinden die volledig in de Locriaanse modus zijn geschreven, is een van de beste plaatsen om te graven de werken van 20e-eeuwse componisten. Rachmaninoff bood enkele van de beste representaties van de avant-garde en modernistische muziekbewegingen uit die tijd.

Je vindt voorbeelden van de Locrian scale in zijn "Prelude in B Minor." Als je goed naar het stuk luistert, zul je merken dat hij de tweede en vijfde graad van B mineur voortdurend afvlakt.

"Dust to Dust" - John Kirkpatrick

Als mensen het hebben over het gebruik van de Locrian scale in moderne muziek, is een van de meest voorkomende voorbeelden "Dust to Dust" van folkzanger John Kirkpatrick.

Het unieke aan "Dust to Dust" is dat Kirkpatrick geen begeleiding heeft. Het nummer bestaat alleen uit zijn stem en de bijbehorende accordeon, wat waarschijnlijk het meest indrukwekkend is, gezien het feit dat hij zo moeiteloos de Locriaanse toonladder kan verkennen.

Hoewel het op het eerste gehoor misschien klinkt als een traditioneel folkliedje, hoor je een paar vreemde intervallen die het een randje geven en het onderscheiden van andere folkstukken uit die tijd.

Hoewel dit nummer zeer onconventioneel is in de wereld van de folkmuziek, is het een van de beste voorbeelden van iemand die een melodie gebruikt waarbij hij de laatste noten nooit tot een oplossing brengt.

"Rational Gaze" - Meshuggah

We zouden nalatig zijn als we het niet zouden hebben over het gebruik van de Locrian modus in metal muziek, want die wordt vaak gebruikt in zwaardere metal genres, dankzij zijn demonische eigenschappen. Luister naar veel metalnummers, en je hoort de modus steeds weer gebruikt worden vanwege zijn dissonante kwaliteiten.

Een van onze favoriete voorbeelden van een metalstuk dat de Locrian scale gebruikt is "Rational Gaze" van Meshuggah. Het mooie van dit nummer is dat het een voorbeeld is van de pure woestheid en kracht die je kunt halen uit een Locrian-gebaseerde gitaarriff.

Meshuggah schrijft enkele extreem zware nummers met technisch kunnen en ingewikkeld spel. De opening van dit specifieke nummer focust op de kleine 2e en verminderde 5e intervallen om de luisteraars van wat meer intensiteit te voorzien.

Laatste gedachten - De mysteries van de Locrian Mode ontsluieren

Hoewel de Locrian modus een van de donkerste en minst gunstige diatonische modi is (althans in populaire muziek), kan het een uniek instrument zijn om in je achterzak te hebben voor als je een helder stuk moet contrasteren of iets moet schrijven dat klein of diatonisch onvolledig aanvoelt.

Om een gevoel te krijgen voor de Locriaanse modus, begin je met het spelen van B op de piano en beweeg je langs de witte noten tot je bij de B erboven bent. Je zult dit onvolledige gevoel merken zodra je bij de laatste B komt, want je zult bijna willen dat het doorgaat naar C.

Naarmate je meer gewend raakt aan de Locrian toonladder, kun je hem in je songs gaan gebruiken vanwege zijn unieke donkere identiteit. Of je nu dramatische films scoort of de volgende beste shred metal track schrijft, de Locrian modus biedt een unieke emotionele intensiteit die je moeilijk ergens anders kunt vinden.

Wij hopen dat u experimenteert en probeert de Locriaanse modus te gebruiken in uw muziek of in uw studie.

‍