Aan wat voor soort mix ik ook werk, er zijn een paar kwaliteiten waar ik vaak naar streef: breedte, diepte, precisie en punch. Deze doelen zijn vrij consistent, ongeacht het genre. Van de meest vloeiende jazz tot de hardste EDM, er zijn een paar principes die ik me meestal laat leiden, zoals "het laag opschonen" en "geluiden aan elkaar laten kleven".

Maar bij het mixen van metalmuziek, vooral moderne metal, met zijn razendsnelle tempo's en dichte arrangementen, verandert het draaiboek. Hoewel ik nog steeds een aantal traditionele technieken gebruik als basis, vraagt de intensiteit die van elke laag wordt gevraagd om een innovatievere aanpak.

Vandaag wil ik je een diepgaande gids presenteren voor het mixen van metal muziek, van begin tot eind. Ik kan van ganser harte zeggen dat je na het lezen geen andere gids meer nodig hebt om de helderheid en agressie te krijgen die je zoekt in je metalmixen.

Maar eerst wil ik een belangrijke vraag beantwoorden.

Waarom is metaal mengen zo moeilijk?

Ik heb het gevoel dat ik steeds nieuwe YouTube-video's zie verschijnen met tips voor het mixen van metaal. Natuurlijk zouden ze niet zo populair zijn als mensen niet zoveel moeite hadden om het te mixen.

De vraag is waarom het zoveel moeilijker is dan het mixen van gewone popmuziek.

Dichte opstellingen

Moderne metalmuziek maakt vaak gebruik van dichte, complexe arrangementen, met meerdere gitaarsporen, dubbele basdrums en snelle, ultravervormde riffs. Deze dichtheid kan het moeilijk maken om elk instrument duidelijk te horen zonder te eindigen met een grote brij.

Bovendien is zware vervorming een kenmerk van metal geworden. We gebruiken het om die gruizige, agressieve gitaar- en basklanken te krijgen die we allemaal kennen en waar we van houden. Een neveneffect van distortion is echter dat het de harmonische inhoud verhoogt. Als dit niet zorgvuldig gebeurt, kunnen we eindigen met een modderige mix en een onduidelijke definitie tussen verschillende lagen. Het vinden van deze delicate balans is iets waar veel beginnende technici mee worstelen.

Stemplaatsing

Metal zang kan sterk variëren.

Van zuivere zang a-la Dio tot agressieve varkenspiepjes, grommen en schreeuwen, uitzoeken hoe je je zang wilt plaatsen in een toch al dichte mix kan een uitdaging zijn. Je wilt niet dat je zang wordt bedekt door een muur van gitaren, maar je wilt ook niet dat ze bovenop de instrumentatie komen te zitten zoals in een popmix.

Vermoeidheid

Metal heeft een meedogenloze energie.

Na een tijdje kan het luisteren naar dezelfde blastbeat en chromatische riff ontmoedigend zijn. In tegenstelling tot een lo-fi R&B nummer, kunnen de harde kenmerken van metal het moeilijk maken om er lange tijd naar te luisteren.

Naast de fysieke aspecten heeft metal vaak te maken met agressieve thema's en emotionele intensiteit. Sommige nummers vereisen een serieuze psychologische inspanning van de mixer om niet al snel uitgeput te raken. Luisteren op een redelijk niveau en regelmatig pauzeren zijn essentieel.

Monsters gebruiken

Veel ouderwetse mixtechnici zullen je misschien vertellen dat het gebruik van drumsamples in metalmixen ketterij is. Als je meteen de juiste opname maakt en weet hoe je EQ en compressie moet gebruiken, zou je geen versterking met drumsamples nodig moeten hebben, toch?

Nou, dat is vaak niet het geval, vooral als de mix die je hebt gekregen overdreven dynamische drums bevat die slecht zijn opgenomen in een slecht klinkende ruimte.

In veel opzichten is het gebruik van drumsamples net zo gewoon geworden als auto-tune in een popmix. Net zoals onze oren gewend zijn geraakt aan de perfecte toonhoogte in onze favoriete popnummers, zijn ze ook gewend geraakt aan de kenmerkende kracht en precisie in moderne metalmixen.

Soms is het gebruik van drumsamples de snelste manier om daar te komen, dus waarom zou je daar geen gebruik van maken?

De juiste samples kunnen de kracht en consistentie van je drums in het hele nummer verbeteren, zodat elke slag net zoveel impact heeft als de vorige. Dit is vooral waardevol in metalmixen, omdat je drums wilt die door dichte muren van gitaar en bas heen snijden zonder hun heftigheid te verliezen.

Een evenwicht vinden

Nu zeg ik niet dat je moet gaan wissen wat de opnametechnicus onvermoeibaar heeft bewerkt. De originele opname is waar het unieke geluid en de emotie van de track liggen. Vervang dat volledig door samples en je eindigt met drums die klinken als die van alle anderen.

De juiste balans vinden tussen de originele drumgeluiden en de toegevoegde samples is hier de sleutel.

Mijn doel is vaak om de natuurlijke drumtonen aan te vullen en te verbeteren in plaats van ze helemaal te vervangen, zodat de kit zijn unieke karakter behoudt en tegelijkertijd profiteert van de extra punch en helderheid die samples kunnen bieden.

Dit is de reden waarom ik meestal liever drumsamples toevoeg die tijdens de sessie zijn opgenomen dan samples van derden te gebruiken, omdat ze je een meer samenhangend geluid geven dat natuurlijk samengaat met de akoestische eigenschappen van de kit. Als je geen samples van de sessie hebt, zijn zorgvuldig geselecteerde samples van derden die goed bij het geluid van de kit passen natuurlijk ook goed. Houd gewoon een open oor en kies er altijd voor om de integriteit van het originele drumgeluid te behouden.

Het integreren van drumsamples in een metalmix kan op een paar manieren worden benaderd. Eén methode is samplevervanging, waarbij triggers van de originele drumuitvoering worden gebruikt om de samples te activeren. Deze methode kan vooral nuttig zijn voor het versterken van zwakke of inconsistente hits. Een andere aanpak is het mengen van samples, waarbij de samples naast de originele hits worden gemixt om gewicht en body toe te voegen zonder het natuurlijke drumgeluid volledig te overschaduwen.

Hoe voorbeelden integreren

Gelukkig is dit proces eenvoudiger dan het ooit is geweest. We hebben een heleboel plugins tot onze beschikking om drumsamples toe te voegen. Enkele van de populairste plugins zijn Trigger van Slate Digital, dat een hoge precisie en flexibiliteit biedt voor triggering en blending, en Superior Drummer van Toontrack, dat een uitgebreide bibliotheek met hoogwaardige samples heeft die je helemaal kunt aanpassen aan je mix.

Net als de meeste metalmixtechnici ben ik de afgelopen jaren nogal dol geworden op Steven Slate Drums. Het is geweldig als je realistische drumgeluiden wilt die gemakkelijk kunnen worden geïntegreerd in metalproducties. De bewerkingsmogelijkheden zijn geweldig en ik vind het altijd makkelijk om de samples perfect aan te passen aan mijn mix.

Nu we de genuanceerde kunst van het gebruik van drumsamples bij het mixen van metal hebben onderzocht, gaan we naar het bredere landschap van het mixen van metal.

Het metaalmengproces

De helft van het mixen van metalmuziek is het verkrijgen van de juiste geluiden bij de bron, maar als je eenmaal het gevoel hebt dat je ze op hun plaats hebt, kun je beginnen aan de taak om die geluiden zo goed mogelijk bij elkaar te laten passen.

1. Fase- en tijduitlijning

De eerste stap is ervoor zorgen dat alles in fase en op tijd is.

Zonder deze stap is het bijna onmogelijk om de kracht en helderheid uit je metalmix te halen die je wilt.

Kick Drum Bronnen

Als je te maken hebt met meerdere bronnen voor kickdrums, zoals verschillende microfoons en toegevoegde samples, wil je ervoor zorgen dat ze fasecoherent zijn. Dit houdt in dat je de golfvormen van elke kickdrumbron zo uitlijnt dat ze elkaar aanvullen in plaats van opheffen.

Een eenvoudige methode is om in te zoomen op de golfvormen in je DAW en handmatig de timing van de sporen aan te passen totdat de pieken en dalen zo dicht mogelijk bij elkaar liggen. Op die manier maximaliseer je de impact van het gecombineerde geluid.

Ik raad ook aan om één kickdrumbron te kiezen die de low-end of subfrequenties domineert om frequentieclashes te voorkomen. Door de verantwoordelijkheid voor de subfrequenties aan één bron toe te wijzen, krijg je een meer gefocuste en impactvolle onderkant, waardoor andere elementen van het drumstel en de mix comfortabeler in hun respectievelijke frequentiebereiken kunnen zitten.

Snaartracks, overheads en zaalmicrofoons

Besteed op dezelfde manier aandacht aan je snaredracks, overheads en kamermicrofoons.

Voor snares moet de close mic worden uitgelijnd met eventueel gebruikte samples. Overheads en zaalmicrofoons moeten ook worden gecontroleerd met close microfoons om er zeker van te zijn dat ze in fase zijn. Misschien moet je de faseschakelaar op de channelstrip van je DAW omzetten en luisteren welke stand een voller geluid oplevert.

Als je het proces wilt versnellen, zijn er talloze plugins voor automatische uitlijning die automatisch de timing en fase kunnen aanpassen, zoals Sound Radix Auto-Align of Waves In-Phase.

Bas DI en versterkersporen

Het uitlijnen van de bas DI (direct injection) track met de gemicte basversterker (als je die hebt) is de volgende kritische stap.

Aangezien deze sporen dezelfde uitvoering weergeven die op verschillende manieren is opgenomen, krijg je een strakkere, meer samenhangende basklank als je ze op elkaar afstemt. Je hoeft alleen maar de initiële transiënt van de golfvorm van het DI-spoor af te stemmen op die van het versterkertrack om ze te versterken.

Ervoor zorgen dat alle instrumenten op tijd zijn

Natuurlijk wil je er ook zeker van zijn dat alle instrumenten in de maat zijn, zonder het leven uit het optreden te zuigen. Dit zijn de stappen die ik meestal neem:

• Begin met de ritmesectie en lijn eerst de drumsporen uit. Zij vormen de ruggengraat van de mix, dus je wilt ervoor zorgen dat ze strak genoeg op het raster staan om consistentie te bieden, maar niet zo strak dat ze het menselijke gevoel verliezen.
• Lijn de bas uit met de kickdrum. Het samenspel tussen deze twee is essentieel om de groove strakker te maken.
• Controleer de uitlijning van de ritmegitaren met de drum- en bassporen en maak de nodige aanpassingen om te zorgen dat ze strak staan.
• Stem tot slot alle extra instrumenten of zang af om er zeker van te zijn dat ze goed passen bij de ritmische basis.

2. Groepering

Vervolgens groepeer ik mijn instrumenten graag in bussen door meerdere sporen van vergelijkbare instrumenten, zoals drums, gitaren of zang, naar afzonderlijke buskanalen te routeren.

Deze aanpak stroomlijnt niet alleen de mixworkflow doordat ik meerdere tracks tegelijk kan verwerken, maar helpt ook om een meer samenhangend geluid te krijgen. Door effecten, EQ en compressie toe te passen op een groep instrumenten als geheel, kun je ze aan elkaar lijmen.

Bovendien bespaar je met één EQ op een muur van gitaren meer CPU dan wanneer je een heleboel EQ-plugins op afzonderlijke sporen gooit die allemaal dezelfde instellingen hebben.

3. Volumebalans

Volumebalans moet het belangrijkste aandachtspunt van elke mix zijn. Als je dit deel niet goed krijgt, zal geen enkele hoeveelheid EQ, compressie of effecten helpen.

Tijdens de fase van de volumebalans wil je ervoor zorgen dat elk element van de track duidelijk hoorbaar (of voelbaar) is en bijdraagt aan de algehele impact zonder de mix te overheersen. Ik houd me meestal aan de algemene regel om tijdens dit proces minstens 6 dB headroom te behouden om digitaal clippen te voorkomen en voldoende ruimte te laten voor het uiteindelijke masteringproces.

Trommels uitbalanceren

Een strak drumgeluid is een hoofdbestanddeel van moderne metalmuziek en om dat geluid te krijgen, is het een goed idee om prioriteit te geven aan je drumspotmicrofoons met overheads of kamermicrofoons. Deze aanpak zorgt voor een preciezere controle over de individuele drumelementen.

Je zou kunnen beginnen met de kick en snare, en dan voorzichtig de toms en bekkens naar smaak mengen. De manier waarop je je drums balanceert hangt volledig af van het nummer, maar één tip die ik je kan geven is om voorzichtig te zijn met je overheads. Veel metalmixen voor amateurs klinken hard en schurend omdat de mixtechnicus de bekkens te hoog heeft geplaatst.

Bas en gitaren in balans brengen

Het balanceren van de bas en gitaren ten opzichte van de drums is de volgende stap.

De bas moet de kickdrum aanvullen door de lage frequenties in te vullen zonder erop te trappen. We zullen het uiteindelijk EQ-en en comprimeren, dus wees niet te streng voor jezelf als het niet meteen perfect klinkt.

Ik solo meestal mijn kick en verhoog de fader van de basgitaar tot hij vastzit. Je weet het als je het hoort.

Gitaren zijn vaak de sterren van de metalmuziek. Zorg ervoor dat ze duidelijk doorkomen zonder de drums en bas te domineren.

Zang in balans

Er is niet veel dat ik kan zeggen over het balanceren van de zangniveaus, omdat dit grotendeels wordt bepaald door de stijl en het type optreden. Veel agressieve stijlen vereisen dat de zang prominent in de mix staat, terwijl meer melodieuze of atmosferische stukken meer opgaan in de instrumentale achtergrond.

Veel metalbands die ik heb gemixt, vinden het prettig als hun zang verder naar achteren in de mix zit. Deftones komt hier altijd bij me op, omdat ik het gevoel heb dat Chino zijn vocalen liever laat opgaan in de instrumentatie dan dat ze opvallen.

Het idee hierachter is dat verstaanbaarheid niet altijd van het grootste belang is, vooral als je de aandacht wilt afleiden van de gitaren of drums.

4. Panning

Merk op dat ik nog niets heb gezegd over pannen.

Dit is omdat ik graag mijn volumebalans in mono krijg. Natuurlijk zullen de relatieve niveaus veranderen als ik dingen ga uitpannen, maar voor mij is het makkelijker om eerst te kijken of mijn ruwe balans goed klinkt in mono voordat ik me ergens anders op concentreer.

Goede panning speelt een cruciale rol bij het creëren van een ruimtelijke mix. Zonder panning klinken dingen gemakkelijk verstopt, vooral in dichte mixen.

Ik begin meestal graag met een sterk centraal fundament door kick, snare, bas en leadzang in het midden te houden, en vervolgens gitaren, keyboards en achtergrondzang strategisch over het stereoveld te verspreiden om contrast te creëren.

Gedubbelde gitaren gaan vaak hard naar links en rechts, hoewel ik ze soms iets naar binnen pan en naar buiten automatiseer tijdens het refrein om het meer impact te geven.

Het is ook een goed idee om te bedenken hoe je je drumstel wilt neerzetten: vanuit het perspectief van de drummer of vanuit het perspectief van het publiek?

Fouten in pannen om te vermijden

Er zijn een paar valkuilen die je moet vermijden bij het pannen.

Om te beginnen kan het over-pannen van instrumenten naar extreem links of rechts leiden tot een ongebalanceerde mix, vooral als je een element hard naar de ene kant panst en niets aan de andere kant om het uit te balanceren.

Bovendien kan het verwaarlozen van de faserelatie tussen bronnen met een microfoon en DI's als ze uit elkaar worden gepand, een zwak of hol geluid opleveren. Daarom raad ik altijd aan om je mix in mono regelmatig te controleren om er zeker van te zijn dat gepande elementen niet verdwijnen of uitfaseren.

Let er ook op dat je bepaalde delen van het stereoveld niet te vol laat klinken. Als je een gitaarriff en een pianopartij hebt die in hetzelfde bereik spelen, overweeg dan om ze van elkaar weg te pannen om balans te creëren in plaats van recht boven elkaar. Uiteindelijk hoef je minder EQ-werk te doen om de helderheid te krijgen die je zoekt.

5. EQ

EQ is de volgende tool in het mixproces. Het geeft je de mogelijkheid om de toonbalans van elk spoor in de mix te modelleren en te verfijnen, zodat ze allemaal goed met elkaar spelen.

Maar hoewel EQ enorme mogelijkheden biedt om een mix te verbeteren, is het net zo makkelijk om je mix te vernietigen als je het niet met respect behandelt.

Veel mixtechnici hebben de neiging om frequenties te versterken voordat ze proberen te snijden.

Natuurlijk is boosting geweldig als het nodig is, omdat het gebruikt kan worden om de beste eigenschappen van een instrument te benadrukken, zoals de dreun van een kick of de aanwezigheid van een gitaarsolo. Overmatig boosten kan echter leiden tot een rommelige mix waarin elementen om ruimte strijden. Uiteindelijk blijf je achter met modder en een gebrek aan definitie.

Begin in plaats daarvan met het wegknippen van ongewenste frequenties om het geluid op te schonen. Het is altijd verrassend hoe deze aanpak vaak een duidelijkere, meer gebalanceerde mix oplevert zonder dat er significante versterkingen nodig zijn.

Een andere veelgemaakte fout is te veel tijd besteden aan het EQ-en van tracks in solo.

Hoewel dit kan helpen bij het identificeren van problematische frequenties, geeft het geen context over hoe de track in de mix zit. Instrumenten en zang kunnen geïsoleerd heel anders klinken dan wanneer ze worden gemixt met andere elementen.

Het is cruciaal om EQ-beslissingen te nemen binnen de context van de volledige mix, zodat elke aanpassing positief bijdraagt aan het totale geluid.

Filters gebruiken

De lage tonen goed krijgen in een mix is een van de moeilijkste dingen bij het mixen van metalmuziek.

Het laag draagt het gewicht en de kracht van de track, maar als het niet goed wordt beheerd, kan het leiden tot een modderige en ongedefinieerde mix. Masking is vaak de grootste boosdoener van een slechte low-end, waarbij overlappende frequenties van verschillende instrumenten dezelfde geluidsruimte verstoren.

Dit is waar hoogdoorlaatfilters (HPF's) om de hoek komen kijken.

Met een hoogdoorlaatfilter kun je selectief onnodige lage frequenties verwijderen uit instrumenten die ze niet nodig hebben, zodat de bas en kickdrum de punch krijgen die ze nodig hebben. Hoewel er geen harde en snelle regels zijn, zijn hier enkele suggesties voor een hoogdoorlaatfilter voor verschillende instrumenten:

• Kick Drum: Als die blast beats een beetje slap aanvoelen aan de onderkant, kun je beginnen rond 30 tot 40 Hz om je kick strakker te maken zonder de fundamentele dreun te verliezen.
• Basgitaar: Een HPF rond 30-50 Hz kan helpen om rumble te verwijderen met behoud van body, en het uit de weg halen van de kick.
• Snaredrum: Begin met een HPF rond 80-100 Hz. Het doel hier is het verwijderen van low-end rumble onder de gewenste fundamentele frequentie. In metaal is het belangrijkste deel van de snare de scheur.
• Tommen: HPF rond 80-120 Hz voor rack toms en 60-100 Hz voor floor toms, afhankelijk van hun grootte en stemming, werkt meestal. Voor fills waarbij de toms alleen spelen, kun je de HPF zelfs automatiseren zodat hij uit staat, waardoor de subs voor een tweede keer terugkomen.
• Hi-Hats en bekkens: Het toepassen van een HPF rond 200-300 Hz is geweldig voor het opruimen van aflopende of laagfrequente ruis. Je hebt niet veel body nodig van deze elementen.
• Overhead microfoons: Een HPF instellen tot 300 of 400 Hz is niet ongewoon. De overhead microfoons moeten zich echt richten op het vastleggen van de glans van de bekkens en het ruimtelijke beeld van de drums. Ik kijk meestal graag waar de fundamentele frequentie van mijn ride zich bevindt, zodat ik er niet boven ga en het karakter verlies.
• Kamermicrofoons: Een HPF rond 80-20 Hz kan ongewenst gerommel in de lage frequenties elimineren en het algemene geluid van de set versterken, hoewel het echt afhangt van wat je wilt dat de kamer bijdraagt aan je mix.
• Elektrische gitaren: Filteren onder 60-100 Hz kan resonante low-end rumble en cabin thump wegnemen, hoewel dit kan veranderen afhankelijk van hoe laag ze gestemd zijn.
• Zang: De meeste stemmen hebben geen bruikbare inhoud onder 80 Hz, daarom kan een HPF rond 80-100 Hz geweldig zijn voor het elimineren van plosives en gerommel in de lage tonen die niet essentieel zijn voor de helderheid. Bij hogere mannenstemmen of vrouwenstemmen kan het zelfs nog hoger.

Laagdoorlaatfilters (LPF) worden daarentegen vaak over het hoofd gezien, hoewel ze net zo belangrijk zijn. Ik pas meestal laagdoorlaatfilters toe op elektrische gitaren en basgitaren om de top-end fizz weg te werken. Metal gitaren krijgen bijvoorbeeld vaak een "cut-off-the-crust" EQ, met een roll-off in het laag en high-end om ze in het midden te plaatsen en ze uit de weg te houden van elementen die in die gebieden horen te zitten.

Over het algemeen

Er zijn eindeloos veel manieren om EQ te benaderen, en voordat ik in specifieke instrumenten duik, wil ik eerst een paar tips geven die nuttig voor je kunnen zijn.

Om te beginnen, vermijd het versterken of verlagen van dezelfde frequentie op meerdere instrumenten. Dit kan leiden tot een opeenhoping van frequenties of overmatige verdunning in bepaalde delen van de mix, wat een gebrek aan helderheid en scheiding tussen instrumenten veroorzaakt. Als je bijvoorbeeld de lage tonen van zowel de ritmegitaar als de basgitaar versterkt, kan dat resulteren in een modderige mix waarin geen van beide instrumenten duidelijk naar voren komt.

Een andere effectieve strategie is het verzwakken van instrumenten die andere maskeren, in plaats van het versterken van de frequenties van het instrument dat wordt gemaskeerd. Hierdoor krijg je een natuurlijkere en dynamischere mix. Als de ritmegitaren bijvoorbeeld de snaredrum maskeren, kun je in plaats van de hoge middenfrequenties van de snaredrum te versterken (waardoor deze hard of onnatuurlijk kan klinken), proberen deze frequenties van de gitaren iets te verlagen. Deze subtiele aanpassing kan de aanwezigheid en impact van de snare onthullen zonder de toon ervan te veranderen.

Experimenteer tot slot met gespiegelde EQ keuzes. Daarmee bedoel ik dat je complementaire EQ-aanpassingen maakt op verschillende instrumenten zodat ze bij elkaar passen als puzzelstukjes. Als je bijvoorbeeld wat lage middenfrequenties wegsnijdt op de basgitaar om de modderigheid op te ruimen, kun je diezelfde frequenties iets versterken op de kickdrum om de volheid in dat frequentiebereik te behouden.

Verschillende instrumenten equalizen

Zoals ik al eerder liet doorschemeren, is er geen standaard aanpak voor EQ, omdat elke mix verschillende elementen bevat die compleet anders klinken. Niet alle vervormde gitaren klinken hetzelfde, net zoals niet elk basgeluid dezelfde low-end of mid-range heeft.

Terwijl ik deze algemene tips doorneem, wil ik dat je dat in gedachten houdt.

Kick Drum

Het is belangrijk op te merken dat de grondtoon van de meeste kicks ergens tussen 60-80 Hz ligt.

Als je extra kracht en gewicht nodig hebt, kun je daar boosten. Wees alleen voorzichtig, want grote boosts in dit gebied kunnen boemerig gaan klinken, vooral bij snelle dubbele trappen.

Ik vind het soms leuk om een kleine boost toe te passen tussen 3-5 kHz om de attack van de beater te versterken en hem dat 'klik'-geluid te geven, wat hem kan helpen te articuleren tussen zwaar vervormde gitaren. Als je een kick mixt die te boemerig aanvoelt en definitie mist, kun je door wat frequenties rond 250-400 Hz weg te knippen de kick opschonen en uit de weg halen van lage middengitaartonen.

Snaartrommel

In metalmuziek wil je meestal een korte, snerpende snaredrum. Als hij niet helemaal door de mix snijdt, kun je de hoge middentonen rond 2-4 kHz versterken om de snare te laten knallen. Aan de andere kant kan een kleine boost rond 200 Hz body en gewicht toevoegen, voor het geval hij een beetje dun klinkt.

Als je snare een beetje hard klinkt, zou ik aanraden om rond 1 kHz te kijken om te zien waar je een beetje kunt bezuinigen.

Hi-Hats en bekkens

Voor hi-hats en bekkens is het doel in een metalmix een heldere, luchtige aanwezigheid die de algehele energie aanvult zonder doordringend of overweldigend te worden.

Na je hoogdoorlaatfilter kun je proberen om 6-10 kHz iets te versterken om de natuurlijke sizzle naar voren te halen als ze dof klinken of verloren gaan in de mix. Als ze dun of hard klinken, kun je de harde resonanties rond 2-4 kHz weglaten. Plus, dit haalt je bekkens en hoeden uit de weg van je zang!

Toms

Toms worden vaak gebruikt in metal voor dramatische fills en overgangen. Er zijn twee dingen die ik meestal van ze wil - low-end punch en helderheid op de attack.

Versterkingen rond 80-100 Hz (vooral op de vloertom) kunnen de grondtoon verrijken, terwijl een lichte verlaging rond 400-600 Hz kan helpen om de boxness te verminderen. Het versterken van de attack van de toms rond 3-5 kHz kan ze helpen door de mix te snijden.

Basgitaar

De rol van de bas in metal is om in te spelen op de kickdrum en een solide basis te leggen.

Ik versterk vaak een beetje rond 80-100 Hz om de grondtonen van de bas te versterken, vooral als het aanvoelt alsof de onderkant ontbreekt. Meestal verminder ik ook de modderigheid rond 200-250 Hz, omdat frequenties zich hier vrij snel kunnen opbouwen.

Als je je bas niet goed kunt horen door de muur van gitaren, kan een lichte versterking rond 700 Hz tot 1 kHz in combinatie met wat top-end vervorming helpen bij het articuleren van het vinger- of plectrumgeluid van de bas.

Elektrische gitaar

De manier waarop ik metalgitaren EQ kan variëren. Een solo lead is anders dan een vervormde ritmegitaar, die weer anders is dan een sprankelende cleane ambient partij.

Laten we het kortheidshalve hebben over rechttoe rechtaan, vette metalgitaren met veel versterking, zoals je zou verwachten op een Slayer-plaat.

Als ik het gevoel heb dat mijn metalgitaren modderig klinken, verlaag ik de waarde rond 300-400 Hz, en als ik het gevoel heb dat ze wat meer definitie nodig hebben, kan 800 Hz ze naar voren halen. Als ik te maken heb met leadgitaren die wat extra pit nodig hebben om door alle instrumenten in de mix heen te prikken, maak ik een kleine boost rond 3 kHz.

Zang

Vocalen in metal variëren ook sterk, van grommende keelklanken tot zweverige melodieën.

Elk vereist een aangepaste aanpak om goed in de mix te zitten. Maar in vergelijking met een popmix, waar ik misschien een high-end boost boven de 10 kHz wil gebruiken om de zang die sprankelende glans te geven, concentreer ik me meer op de hoge tonen als ik metal of rock mix.

Een boost rond 2-5 kHz kan helpen om een stem meer presence en energie te geven. Als een boost in dat gebied echter te hard klinkt, kun je in plaats daarvan proberen rond 200-300Hz te dempen en het algehele volume van de stem te versterken.

6. Compressie

Compressie kan een twistpunt zijn voor veel nieuwe technici, omdat het moeilijk te horen kan zijn.

Gelukkig kun je in metal wat agressiever zijn met compressie, wat minder finesse vereist dan bijvoorbeeld een jazz- of R&B-mix.

Het belangrijkste element om consistent te houden is je drumstel.

Drumcompressie

Voor de kickdrum kan een matige tot hoge ratio (ongeveer 4:1 tot 8:1) met een langzame attack helpen de initiële transiënt te benadrukken, waardoor deze punch en presence krijgt, terwijl de body wordt gecomprimeerd. Voor de snare is vaak een vergelijkbare aanpak nodig, met de extra overweging van de releasetijd om het natuurlijke verval van de drum te versterken.

Toms kunnen worden gecomprimeerd met een iets lagere ratio (3:1) en een gemiddelde attacktijd om hun dynamische vulling te behouden zonder hun prestaties af te vlakken. Overheads hebben over het algemeen minder agressieve compressie nodig (als ze al gecomprimeerd worden), omdat ik me daarmee meer richt op het aan elkaar lijmen van de kit. Aan de andere kant, voel je vrij om de zaalmicrofoons aan gruzelementen te slaan, want het is een geweldige manier om wat leven uit de kit te halen!

Natuurlijk kun je op dit punt ook parallelle compressie gebruiken, maar daarover straks meer

Bascompressie

Door de basgitaar te comprimeren kun je het laag van een metalmix verankeren.

Ik gebruik graag twee compressors in serie voor zowel subtiele dynamische controle als het behoud van de natuurlijke toon van de bas. De eerste compressor kan worden ingesteld met een hoge ratio (ongeveer 8:1) en een snellere attack om pieken op te vangen, terwijl de tweede compressor, met een lagere ratio en een langzamere attack de performance als geheel egaliseert.

Vocale compressie

Vocalen kunnen een behoorlijk groot dynamisch bereik hebben, vooral als vocalisten op en neer gaan in hun bereik.

In de meeste gevallen kunnen metalvocalen profiteren van een hogere compressieverhouding (6:1 of hoger) om een consistenter geluid te krijgen. Een snelle attack zorgt ervoor dat agressieve stukken onmiddellijk worden getemd, terwijl een gemiddelde releasetijd de compressor helpt te ademen met de uitvoering.

7. Galm en vertraging

Als ik galm gebruik in metal, benader ik het graag terughoudend.

Metal's dichte arrangementen en snelle tempo's laten weinig ruimte over voor de wassing of modderigheid die overmatige nagalm kan introduceren, daarom raad ik aan om het spaarzaam te gebruiken om de natuurlijke kracht van de instrumenten en zang te versterken, niet te overweldigen.

Korte platen met pre-delay instellingen zijn geweldig voor snares en toms, omdat ze precies genoeg ruimtelijke verbetering bieden om ze te laten knallen zonder hun attack te vervagen. De pre-delay zorgt ervoor dat de eerste drumslag zuiver door de mix snijdt voordat het reverb effect begint, wat een gevoel van diepte en dimensie toevoegt zonder de percussieve impact op te offeren.

Plates zijn ook geweldig voor zang, als het nummer een galm vereist (soms kunnen slap delays of pingpong delays een gevoel van ruimte geven zonder de dichtheid van een galm). Wat je ook kiest, het is een goed idee om EQ te gebruiken op het retourspoor om de toonbalans vorm te geven en onnodige lage en hoge tonen te verwijderen.

Voor de meeste andere instrumenten kun je je reverb gebruik vrij licht houden. Enkele uitzonderingen zijn een grotere zaalgalm die je spaarzaam gebruikt bij een lead gitaarsolo of een strakkere kamergalm bij ritmegitaren om cohesie toe te voegen.

Extra tips voor het mengen van metaal

Je bas splitsen

Voor mij gaat het bij het verkrijgen van het juiste basgeluid in metalmuziek om het splitsen in aparte kanalen voor hoge en lage frequenties met behulp van EQ. Dit is geweldig voor het onafhankelijk verwerken van elk frequentiebereik.

Door de lage tonen te isoleren kun je de zuivere, fundamentele rumble en warmte van de bas behouden, zodat hij de mix stevig ondersteunt zonder modderig te worden. Op het hoge-frequentiekanaal daarentegen kun je wat verzadiging en vervorming zetten om de korrel en het karakter van de bas naar voren te halen, zodat deze zelfs door de dichtste arrangementen heen snijdt.

Wat betreft de hoog- en laagdoorlaat, wil ik meestal dat mijn lage bas een LPF cutoff heeft rond 150 tot 250 Hz en de verzadigde bas een HPF rond 200 tot 300 Hz.

De lage tonen op elektrische gitaren regelen

Het gebruik van een multi-band compressor om de lage tonen van elektrische gitaren aan te scherpen, vooral tijdens palm-muted secties, is een heilige techniek in het mixen van metal.

Palm-muted riffs zijn een hoofdbestanddeel van heavy muziek. Maar zonder zorgvuldige behandeling kunnen ze soms modderig klinken of definitie missen. Door je specifiek te richten op de lage middenfrequenties met een multi-band compressor, zoals FabFilter MB, kun je je gitaren controleren en strakker laten klinken, zodat het frequentiebereik niet te voorschijn springt wanneer de gitaren een palm-muted sectie raken.

De sleutel hier is om het frequentiebereik te isoleren waar de palm mutes het meest resoneren - vaak tussen 200 en 500 Hz - en selectief compressie toe te passen op deze band. Het eindresultaat zijn metalgitaren die gecontroleerd en toch helder zijn.

Parallelle verwerking op zang gebruiken

Als laatste wil ik het hebben over het gebruik van parallelle compressie en vervorming op vocalen om ze agressie te geven.

Bij parallelle compressie, ook wel bekend als New York compressie, wordt een zwaar gecomprimeerde versie van de zangtrack gemengd met de originele ongecomprimeerde track. Deze methode zorgt ervoor dat de zang zijn natuurlijke dynamiek en nuances behoudt, terwijl het gecomprimeerde signaal een consistente, krachtige aanwezigheid in de mix brengt.

Het resultaat is een stem die door dichte instrumentals heen snijdt zonder zijn expressieve bereik te verliezen.

Parallel vervorming toevoegen biedt vergelijkbare voordelen.

Je krijgt het agressieve randje en de energie van een high-octane zangtrack zonder de verstaanbaarheid of kwaliteit van de natuurlijke zang te verliezen.

Eindgedachten - Metaal mixen als een professional

Metalmuziek mixen is erg leuk en er zijn zoveel geweldige tips, trucs en technieken die je kunt gebruiken om creatief om te gaan met alle elementen in je mixen. Zelfs als je niet zo van de zware of agressieve muziek houdt, kun je veel leren van een metalmix. Bovendien zijn veel van de vaardigheden die je opdoet bij het mixen van metal ook bruikbaar in andere genres, van hiphop tot reggae en nog veel meer.

Hou het zwaar!