Vandaag willen we de Phrygische modus bekijken.

Zoals je waarschijnlijk weet, bestaan er vele modi. In de westerse muziektheorie hebben we zeven basismodi waarmee we muziek maken, die allemaal gebaseerd zijn op de majeurtoonladder.

De Phrygische modus is wat velen de derde modus noemen.

Helaas dwalen muzikanten vaak af van de modale theorie, omdat die ingewikkeld en overweldigend kan lijken. Hier bij eMastered hopen we je begrip van modi te vereenvoudigen, modus voor modus.

Laten we erin duiken en alles leren over de Phrygische modus!

Wat is een modus?

Voordat we er te diep op ingaan, is het belangrijk dat je weet wat een modus is.

In de westerse muziektheorie kennen we majeur en mineur toonaarden, die we diatonisch spelen. Met diatonisch bedoelen we dat we binnen de noten van die toonaarden of schalen blijven. Een modus is net als een toonladder of sleutel, maar het verschil is dat het tooncentrum verschuift.

In volgorde zien de standen er als volgt uit:

• Ionisch (groot)
• Dorian
• Frygisch
• Lydian
• Mixolydisch
• Eolisch (mineur)
• Locrian

Een van de beste manieren om je een modus voor te stellen is te denken aan een piano.

De witte noten van een piano vormen de C Majeur toonladder die van C naar C gaat.

Als we nu een hele stap omhoog gaan en beginnen op de noot D, en dan een octaaf hoger naar de D gaan terwijl we alleen de witte noten aanhouden, hebben we zojuist de dorische modus gespeeld. Hoewel de noten van D Dorisch dezelfde zijn als in de C majeur toonladder, geeft het feit dat we beginnen en eindigen op D een andere klank.

Als we vervolgens nog een hele stap opschuiven van D naar E en van die E naar de volgende E gaan terwijl we alleen de witte noten spelen, krijgen we de E Phrygische modus .

Tot nu toe hebben we het alleen over C-groot, hoewel we ditzelfde concept kunnen gebruiken om modi af te leiden uit alle majeurtoonladders.

Wat is de frygische modus?

De frygische modus is de derde modus van de majeurtoonladder.

In C Majeur is de derde toonladdergraad E, waaruit we de E Phrygiaan afleiden.

Als we bijvoorbeeld in G Majeur zouden zitten, zou de derde graad van de toonladder B zijn, waaruit we B Phrygisch zouden afleiden.

Het idee hierachter is dat de Phrygische modus het enharmonische equivalent is van zijn relatieve majeurtoonladder, wat betekent dat alle noten precies hetzelfde zijn. Maar omdat we op de derde graad van de toonladder beginnen, verandert de manier van klinken.

In de E Phrygische modus zien de noten er als volgt uit:

E-F-G-A-B-C-D

Er zijn een paar belangrijke noten in de E Phrygische modus, waarop je je best concentreert. Deze noten zijn:

• E - In deze modus is E de grondtoon of tonica. Je hoort E Phrygisch als je alle witte noten speelt, maar als je op E komt, klinkt het als een slotnoot of resolutie.
• F - De F is de eerste halve toon in E Phrygisch, wat deze toonladder zijn kenmerkende smaak geeft. Veel mensen zeggen dat hij doet denken aan Egyptische, Midden-Oosterse en Flamencomuziek.
• G - De G is de kleine terts in deze toonladder, wat hem zijn kleine betekenis geeft.
• D - De D is de zevende noot in de E Phrygische modus, waardoor hij ook een mineur karakter heeft. In tegenstelling tot een typische majeur toonladder of modus, zie je af van de verhoogde septiem.

Hoe de frygische modus te transponeren

Hoewel we tot nu toe E Phrygisch hebben bekeken, betekent dat niet dat we het niet gemakkelijk naar andere toonsoorten kunnen transponeren. Dat is heel eenvoudig.

De gemakkelijkste manier om het te doen is om te beginnen met de E Phrygische modus, waarmee u waarschijnlijk al bekend bent, en datzelfde toonladderpatroon een aantal halve tonen of halve trappen omhoog of omlaag te bewegen tot u de nieuwe tonica bereikt waarop u wilt beginnen.

Dus, bijvoorbeeld, als je naar F Phrygisch wilt gaan, hoef je alleen maar de hele toonladder een halve toon omhoog te zetten vanaf E. Als je het naar C Phrygisch wilt brengen, kun je het vier halve stappen omlaag zetten.

De tweede manier om je Phrygische modus te transponeren is iets sneller, hoewel het misschien iets ingewikkelder is. Toch verkies ik deze methode boven andere, omdat ze bijdraagt tot een beter begrip van de betrokken theorie.

Deze methode omvat het onthouden van het hele en halve Phrygische patroon.

De majeur toonladder heeft een hele en halve trap patroon dat er als volgt uitziet:

W W H W W H

Aan de andere kant heeft de Phrygische toonladder een hele en halve trappen patroon dat er als volgt uitziet:

H W W H W W

Dus, laten we zeggen dat je de F Phrygian toonladder wilt spelen. Je zou kunnen beginnen met de halve toonbeweging die je van F naar Gb brengt. Dan zou je door je hele stappen kunnen gaan van Ab naar Bb naar C. Dan zou je de volgende halve stap naar Db kunnen gaan. En als laatste zou je je resterende hele stappen kunnen doorlopen om naar Eb te gaan, en uiteindelijk terug naar F.

Hoe de frygische modus te gebruiken

Dus je denkt waarschijnlijk,

Hoe gebruik ik deze coole nieuwe modus in mijn muziek?

Om je iets praktisch te geven, zijn hier een paar dingen om over na te denken als je de Phrygische modus gebruikt:

Wees voorzichtig met de b2

Er is een gezegde in de jazz muziek dat we vaak horen, dat zegt:

Er bestaan geen verkeerde noten.

Geniale instrumentalisten zijn goed in het laten werken van foute noten als ze er in de context omheen kunnen spelen om ze te laten klinken alsof ze daar bedoeld zijn. Maar er zijn zeker momenten waarop het bijna onmogelijk wordt een fout te herstellen, en het zijn die momenten dat een foute noot een foute noot blijft .

Bij het spelen van de frygische modus hebben veel mensen het moeilijk met de kleine secunde, omdat die heel onverwacht klinkt. Dit geldt vooral als je bedenkt hoe de toonladder vanaf daar een hele stap omhoog gaat.

Daarom is het belangrijk dit interval spaarzaam te gebruiken, want het kan veel vervelende dissonanten veroorzaken. Het laatste wat je wilt doen is het helemaal vermijden, want dit interval geeft de Phrygische modus zijn aparte klank. Die scheiding met de majeurtoonladder is wat ons ertoe aanzet om modi te spelen.

Ik zeg ook niet dat je het op willekeurige plaatsen in je spel moet proberen op te nemen, maar als je een Phrygische modus probeert te vestigen, kan het spelen van die kleine secunde vroeg in het stuk de oren van de luisteraar daar sneller brengen.

Bij het dalen van de kwint of dominant naar deze kleine secunde kan dat schokkende tritonusinterval ook een heel krachtig instrument zijn, vooral als je een moment van duisternis of mysterie wilt laten zien.

Gebruik de keten van hele tonen

Na de b2 is het volgende belangrijkste in de Phrygische modus de keten van hele tonen of hele stappen die een product is van die b2. Als je een flat op de tweede toonladdergraad zet, krijg je vier hele tonen vlak naast elkaar. De klank van deze opeenvolgende hele tonen maakt de frygische modus nog interessanter dan hij al is.

Om te beginnen is het het begin van de hele toonladder, die een van de meest herkenbare kwaliteiten in de muziek heeft. Het mooie van de hele toonladder is dat hij nooit aanvoelt alsof hij oplost. Dit geduw en getrek tussen dissonantie en consonantie zie je vaak in filmmuziek, omdat het goed is in het weergeven van dromen.

Eén ding dat ik heel graag doe is afdalen op de hele-toonsafstand voordat ik de tonica van de frygische modus raak, omdat dat een heel duidelijke resolutie oplevert.

Ontketen zijn donkerdere eigenschappen

Veel mensen vinden dat modi specifieke doelen hebben.

De Phrygische modus wordt door veel componisten en musici gebruikt vanwege zijn duistere eigenschappen. De reden waarom de frygische modus zo goed werkt bij duisternis is dat hij voortbouwt op de mineurtoonladder, die al erg donker is, en daar een extra vlak aan toevoegt met de kleine secunde.

Het punt is dat je met de frygische modus waarschijnlijk niet de makkelijkste tijd zult hebben om een nummer te maken dat licht en springerig is. Wil je echter iets maken dat kwaadaardig, sinister, mysterieus of broeierig klinkt, dan is de frygische toonladder de beste keuze.

Een van de beste manieren om de donkere kenmerken van deze toonladder te omarmen is door gebruik te maken van de chromatiek. De tritonus van de II naar de V komt niet vaak voor in muziek, dus het gebruik ervan om een schokkend punt in je stuk te creëren kan nuttig zijn.

De frygische toonladder gebruiken om te improviseren

Hoewel veel mensen de Phrygische toonladder zien als een complex en theoretisch instrument, raden we je aan er niet zo over te denken. Beschouw hem in plaats daarvan als een typische natuurlijke mineur toonladder met een afgeplatte tweede noot. Als je het zo doet, wordt het veel gemakkelijker om te soleren en te improviseren.

Nu leent de Phrygische toonladder zich natuurlijk veel beter voor bepaalde soorten muziek, vooral metal en heavy hip-hop. Je hoort hem ook vaak in niet-westerse muziek, zoals muziek uit het Midden-Oosten, India en Afrika.

Toch is er geen reden waarom je het niet in een solo zou kunnen gooien de volgende keer dat je een bluesnummer speelt. De b2 kan iemand van een passerende noot zijn, zelfs als je in een kleine pentatonische toonladder speelt.

Zodra je meer en meer begint te improviseren met de Phrygische toonladder, zul je je meer op je gemak voelen met het injecteren van stukjes ervan in je majeur en mineur toonladders.

Populaire voorbeelden van de frygische modus in muziek

We weten dat er veel voorbeelden zijn van het gebruik van de frygische toonladder in hiphop en metal, omdat deze twee genres graag spelen met donkere thema's en kenmerken. Er zijn echter veel populaire songs die gebruik maken van de Phrygische toonladder waarvan je het bestaan waarschijnlijk nooit had vermoed!

Laten we er een paar bekijken.

"I Care" - Beyonce

"I Care" van Beyonce is een van de weinige zeldzame voorbeelden van een popmuzikant die de frygische toonladder gebruikt. Het nummer is volledig gebaseerd op Phrygische akkoordprogressies. Kijk naar de volgende akkoordprogressies:

Em-G-F-Em-F-Em - i-III-II-i-II-i

Je vindt het F majeur Napolitaanse akkoord in dit nummer, dat direct na het E mineur tonica akkoord staat. Een Napolitaans II-akkoord in een lied is een van de beste indicatoren voor een Phrygische toonladder.

"Doo Wop (That Thing)" - Lauren Hill

Dit nummer is een ander goed voorbeeld van een top 40 popliedje dat de Phrygische toonladder gebruikt. De melodie van dit nummer gaat zelfs van de grondtoon of tonica naar de b2 om het Phrygische geheim te verklappen.

De belangrijkste akkoorden in deze akkoordprogressie zijn III tot II in de toonsoort F groot.

"Nieuwe persoon, zelfde oude fouten" - Tame Impala

Een uniek voorbeeld van de Phrygische toonladder dat je meteen kunt horen is in "New Person, Same Old Mistakes" van Tame Impala. Zowel de coupletten als de refreinen in dit nummer maken heel duidelijk gebruik van de Phrygische toonladder.

De akkoordenschema's in de coupletten en refreinen zien er respectievelijk zo uit:

• Cm-Db-Ab-Cm - i-II-VI-i
• Cm-Eb-Db-Ab-Cm - i-III-II-VI-i

Je hoort het Db Napolitaanse akkoord overgaan in de C mineur tonica drieklank met de Ab submediant als unieke resolutie.

Laatste gedachten

De Phrygische toonladder biedt een van de meest herkenbare en uitgesproken smaken in de hele modale muziektheorie. Maar omdat hij zo complex klinkt, wordt hij meestal terzijde geschoven, net als sommige andere "vreemde" modi, zoals het Locrianus.

De Phrygische toonladder werkt namelijk als een prachtig alternatief voor de typische natuurlijke mineurtoonladder, en helpt om spanning, drama en angst in je muziek te creëren.

Als je gaat zitten en tijd besteedt aan het luisteren naar de frygische in je favoriete liedjes, luister dan naar het gebruik van de kleine secunde in de melodieën en harmonieën. Zorg er in de praktijk voor dat je af en toe uit de Phrygische modus leent om te wennen aan het gebruik van zijn unieke, enigszins verminderd klinkende kwaliteiten.

We hopen dat deze kleine gids over de Phrygische toonladder nuttig was op uw reis om een modale muziektheorie meester te worden!