Piano leren equalizen kan een beetje lastig zijn, vooral als je bedenkt hoe waanzinnig groot het frequentiebereik is. Om je een idee te geven: het frequentiebereik van de piano loopt van 27,5 Hz tot 4186 Hz.

Piano equalizen is helaas niet zo eenvoudig als hier en daar wat frequenties wegknippen. Je moet rekening houden met hoe elke noot past in de track waar je aan werkt.

De noten die je speelt hebben ook een grote invloed op je EQ-instellingen. Als je niet veel in het lage bereik speelt, heb je misschien niet veel van het toegevoegde low-end nodig. Bij EQ gaat het allemaal om de context, dat wil zeggen wat de rol van de piano is in de track en hoe hij al het andere ondersteunt.

Dan is er nog de klankkleur, die je aanpak echt kan veranderen. Een vleugel heeft een heel andere sfeer dan een staande of elektrische piano. Elk type heeft zijn eigen klankkarakteristiek die zijn plaats in een mix zal beïnvloeden.

In deze gids bekijken we hoe je piano kunt EQ-en op een manier die werkt voor jouw specifieke track. Laten we erin duiken!

Beste Piano EQ-bewegingen

Hoogdoorlaat

Ik begin meestal graag met de high-pass, net als bij een elektrische gitaar in een doorsnee rocktrack, hebben de meeste piano-opnames geen ultralage rumble nodig. Het is gewoon ruis die geen muzikale waarde toevoegt en je mix alleen maar troebel maakt.

Je zult het niet horen in de mix (tenzij je luistert naar een aantal monster subs), maar geloof me, het is er, en het neemt ruimte in die je zou kunnen gebruiken voor iets belangrijkers, zoals de sub-end van je basgitaar of kick.

Wanneer je het hoogdoorlaatfilter van je piano EQ instelt, probeer dan ergens rond de 70Hz te beginnen. Een goede vuistregel is om een balans te vinden waarbij je het laag hebt verwijderd zonder in de body van de piano te snijden. Je wilt dat de noten nog steeds dat volle geluid hebben, dus pas op dat je niet te hoog gaat.

Als je kunt, zet dan een hoofdtelefoon op voor dit gedeelte, want dan hoor je het laag veel beter dan via luidsprekers en kun je preciezer knippen.

Ik gebruik graag wat ik noem de "sweep from the bottom" methode. Begin aan het laagste uiteinde van het frequentiespectrum en ga geleidelijk omhoog met het hoogdoorlaatfilter. Luister goed wanneer de lage tonen van de piano hun volheid verliezen. Dat is meestal je sweet spot.

Warmte

Met warmte is het doel hier om een beetje extra diepte en rijkdom toe te voegen aan de piano-opname, die meestal tussen 75Hz en 250Hz ligt.

Om de sweet spot te vinden, gebruik je een EQ om door dat bereik te vegen. Begin rond 75Hz en ga langzaam omhoog naar 250Hz terwijl je goed luistert. Je zult het "vlees" van de piano in het lage en middengebied horen terwijl je de sweep gebruikt en wanneer je de juiste plek hebt gevonden, zal het aanvoelen alsof de piano voller en aanweziger klinkt zonder boemerigheid.

De vraag die ik vaak stel is: wanneer voeg je warmte toe en wanneer trek je je terug?

Als mijn nummer dun aanvoelt of de piano te "scherp" of "blikkerig" klinkt in de mix, is dat meestal een teken dat een kleine boost de boel kan opvullen.

Aan de andere kant, als je piano modderig of overheersend aanvoelt, vooral als er andere lage tonen in de mix zitten, wil je misschien een beetje minderen in dit gebied.

Vakwerk

De beste manier waarop ik boxiness kan uitleggen is dat holle, bijna "ingeblikte" geluid dat je hoort bij sommige opgenomen instrumenten. Bij het mixen van piano zit dit boxy frequentiebereik meestal rond de 350Hz tot 400Hz. Het is een deel van het spectrum dat niet echt veel toevoegt aan de muzikaliteit van het geluid, maar eerder de ruimte opvult op een manier waardoor alles een beetje... verstopt klinkt.

Als ik hiermee te maken heb, ga ik meestal voor een subtiele snit in dat bereik. Je hoeft geen enorme dip te maken, maar net genoeg zodat je niets van de body of warmte van eerder wegneemt.

Als je eenmaal hebt geknipt, A/B je mix om te controleren of het werkt. Luister met je piano EQ aan en uit om te zien of de boxiness weg is zonder de algehele toon te veel aan te tasten. Als je merkt dat de piano helderder en meer gedefinieerd klinkt, ben je op de goede weg. Maar als het voelt alsof het iets verliest, kun je altijd wat gas terugnemen en het opnieuw instellen.

Aanwezigheid

Het aanwezigheidsbereik is een van die gebieden waar er geen harde en snelle regels zijn. Elk nummer en elke piano heeft andere behoeften voor frequenties in het hogere middenbereik. Als je echter wilt dat je piano door de mix heen snijdt, vooral voor leads, grijp ik meestal naar een kleine boost tussen 3-4kHz.

Kleine boosts zijn meestal voldoende. Ik houd er niet van om hier te veel te boosten, omdat piano's dan echt "scherp" kunnen gaan klinken.

Transiënten

Transiënten zijn de initiële aanslag of het "hamer die de snaar raakt" geluid dat je hoort wanneer de toetsen voor het eerst worden aangeslagen. Deze geluiden bevinden zich meestal in het bereik van 9-11 kHz en zijn cruciaal als je wilt dat je piano door de mix heen klinkt.

Als je werkt in genres zoals pop, rock of elektronische muziek, kan het toevoegen van een kleine boost hier je piano echt laten snijden en schitteren. Ik hou van dit bereik als ik de piano nodig heb om door een drukke track te snijden, vooral als er andere instrumenten zijn die vechten om ruimte in de hogere frequenties.

Dat gezegd hebbende, een te grote boost in dit bereik kan je piano hard of te helder laten klinken. Een subtiele verhoging is meestal voldoende.

Beste Piano EQ Tips

EQ in context

Als het op EQing aankomt, is het belangrijk om in termen van de mix te denken. Een piano kan solo geweldig klinken, maar wanneer je andere instrumenten begint toe te voegen, is dat het moment waarop het er echt toe doet. EQ-en in context betekent aanpassingen maken op basis van hoe de piano interageert met de rest van de track, niet alleen hoe hij op zichzelf klinkt.

Als je in isolatie EQ't, is het makkelijk om in de val te lopen om het op zichzelf perfect te laten klinken, maar dan gaat het verloren als de rest van de mix erbij komt.

Als je problemen hebt met het horen van de EQ-bewegingen van je piano terwijl de rest van de mix speelt, kun je de EQ in solo uitvoeren en de EQ A/B uitvoeren terwijl de volledige track speelt. Solopleer de piano, stel de EQ af en schakel dan terug om te horen hoe de wijzigingen overkomen in de hele mix.

Gebruik een smalle Q om ongewenste resonanties te verwijderen

Akoestische instrumenten opnemen, vooral iets dat zo genuanceerd is als een piano, kan een beetje lastig zijn. Zelfs als je over degelijke opnameapparatuur en een geweldige speler beschikt, kan de kamer waarin je je bevindt of de staat van de piano zelf soms vervelende, onvoorspelbare resonanties introduceren.

Als ik zoiets tegenkom, gebruik ik wat ik graag de "veeg en vernietig" techniek noem. Het is precies hoe het klinkt: Ik veeg door het frequentiespectrum met een smalle Q (de breedte van de EQ band) en luister naar alles wat niet goed zit. Dit zijn meestal resonanties die niets nuttigs toevoegen aan de mix. Als ik ze eenmaal gevonden heb, kan ik ze wegregelen zonder de rest van het geluid al te veel te beïnvloeden.

Ik gebruik hiervoor ook graag de FabFilter Pro-Q3 parametrische EQ plugin vanwege de dynamische functionaliteit. Het mooie van Pro-Q3 is dat je hem zo kunt instellen dat hij die resonantiefrequenties alleen aanpakt als ze te luid worden, zodat hij het geluid niet constant beïnvloedt, maar alleen wanneer dat nodig is.

Laatste gedachten - Je Piano EQ stappenplan gebruiken

En daar heb je het - hoe je piano kunt EQ-en als een pro!

Deze piano EQ-instellingen zouden je een goed stappenplan moeten geven om je piano precies goed in de mix te krijgen, maar onthoud dat je ze niet als het evangelie moet beschouwen.

Elk pianospoor is anders. Afgezien van het instrument zelf, zal de manier waarop je piano opneemt natuurlijk anders zijn dan die van de volgende persoon. Je hebt waarschijnlijk te maken met een compleet andere microfoonopstelling, een funky ruimte of een piano met zijn eigen persoonlijkheid (of gebrek daaraan).

Wat het proces leuk maakt, is dat er altijd ruimte is om te experimenteren en te vinden wat werkt voor jouw pianoklank!

Dus, hoewel deze piano EQ suggesties je kunnen helpen, wees niet bang om buiten de gebaande paden te treden. Snijd of versterk naar eigen inzicht en vertrouw op je oren. Als je merkt dat iets niet helemaal werkt, probeer dan een andere aanpak.

Als je het gevoel hebt dat EQ alleen voor de piano niet genoeg is, kan een beetje analoge verzadiging wonderen doen om je piano tot leven te brengen.