Als je de afgrond van muziekproductie en mixforums of YouTube-video's bent ingegaan, ben je waarschijnlijk de uitdrukking "referentietrack" tegengekomen.
Of je nu al referentietracks hebt opgenomen in je workflow voor het maken van muziek of dat het iets is waar je nog nooit mee hebt geëxperimenteerd, ik kan met zekerheid zeggen dat het gebruik van een referentietrack de kwaliteit van je muziek enorm kan verbeteren.
Bovendien betekent het gebruik van referentietracks, in tegenstelling tot wat velen denken, niet dat je je creatieve flow beperkt.
Wanneer een referentietrack op de juiste manier wordt gebruikt, kan het voorkomen dat je muziek onorigineel klinkt en voldoet aan professionele standaarden. Referentietracks plaatsen je originele muziek in het rijtje van andere artiesten waar je van houdt, zorgen ervoor dat je mixen op niveau zijn, bieden unieke ideeën voor arrangementen en helpen een creatief pad uit te stippelen als je met een lege lei begint.
In deze gids neem ik je mee langs alle redenen waarom je een referentietrack zou kunnen gebruiken in je volgende productie of mix.
Wat is een referentiespoor?
Een referentietrack is een afgewerkte track van een andere artiest die je kunt gebruiken als model voor het gewenste geluid van je eigen muziek.
Als je een referentie gebruikt, is het de bedoeling dat je jouw track vergelijkt met die van de andere artiest om ideeën op te doen voor het arrangement, de productie, de mix of de algehele vibe.
Ik vind het vaak leuk om mijn keuzes tijdens het muziek maken te laten beïnvloeden door referentietracks:
- Loudness Matching: Ervoor zorgen dat de luidheid van mijn mix overeenkomt met die van de referentiespoor. Dit komt meer voor in de masteringfase.
- Arrangement: Het arrangement van mijn nummer afstemmen op dat van de referentietrack.
- Mixdown: Controleren of mijn mix overeenkomt met de kwaliteit van de referentie, inclusief volumebalans, dynamiek, EQ en effecten.
- Creatieve benchmarking: Inspiratie opdoen om professionele muzikale ideeën te ontwikkelen en te voorkomen dat je bij een leeg canvas moet beginnen.
Als je je voorbereidt op het masteren van je track, moet je zeker de referentietrackfunctie van eMastered verkennen .
Waarom zou ik een referentiespoor gebruiken?
Een van de belangrijkste redenen waarom ik een referentietrack gebruik, is om het geluid te vinden van de track waaraan ik ga werken. Zelfs als je het je niet bewust bent, is elk nummer dat je maakt een product van de invloed van je omgeving.
Als je nog maar net begonnen bent als artiest of producer en je probeert je eigen geluid te vinden, raad ik je aan om artiesten die je goed vindt te onderzoeken en een lijst te maken van de kenmerken die hen speciaal maken. Vervolgens kun je deze kenmerken met elkaar vermengen om jouw unieke geluid te creëren.
Bovendien verlichten referentietracks de druk om nummers te maken vanaf een leeg canvas.
Als je inspiratiebronnen hebt, heb je in wezen een palet dat je als uitgangspunt kunt gebruiken. En nee, dit is geen stelen. Dit is voortbouwen op bestaande technieken en creatieve ideeën, net zoals kunstenaars dat al doen sinds mensenheugenis.
Bekijk het op deze manier - elke muziekstijl heeft beproefde gemeenschappelijke arrangementen.
Er is geen reden om te repareren wat niet kapot is, zoals ze zeggen. In plaats daarvan kun je inspiratie putten uit nummers die je leuk vindt, de ideeën gebruiken die werken en je eigen unieke elementen toevoegen om het onderscheidend te maken.
Laten we zeggen dat je werkt aan een Motown-tune in de jaren '60-stijl. Je zou kunnen kiezen voor mono drums, een elektrische P-bas, een Fender Stratocaster, een Rhodes keyboard en zang.
Maar laten we zeggen dat je ook een grote liefde hebt voor countrymuziek en dat je banjospeler bent. Jouw unieke element kan een banjo in het nummer zijn. Je zou verbaasd zijn hoe iets simpels als een ander toegevoegd element de sfeer van een nummer compleet kan veranderen.
Manieren om referentiesporen te gebruiken
Laten we eens kijken naar een aantal van de belangrijkste manieren waarop je referentietracks kunt gebruiken om een geluid van hoge kwaliteit in je muziek te krijgen.
Indeling Kaart
Een van de eerste dingen waarvoor ik referentietracks gebruik in mijn mix is het arrangement. Ik vind dat als je het arrangement van een nummer steelt, het makkelijker wordt om los te komen van het standaard couplet-versus-versus-bridge-refrein arrangement.
Een nummer dat je leuk vindt, kan er bijvoorbeeld zo uitzien:
- Intro
- Vers
- Koor
- Intermezzo
- Vers
- Indeling
- Koor
- Solo
- Brug
- Koor
- B Haak
Je zou het bovenstaande arrangement kunnen implementeren in een standaard poptrack om het interessanter te maken.
Natuurlijk, als het doel is om een arrangement te krijgen dat aansluit bij de stijl, het genre of de stemming die je voor ogen hebt voor je nieuwe nummer, zou ik aanraden om een nummer te zoeken dat een stilistisch arrangement heeft.
Als ik een nummer uitkies als referentie voor een arrangement, begin ik met het identificeren van een nummer waarvan ik denk dat het een uitzonderlijke structuur heeft. Het nummer moet me boeien of energie geven. Vervolgens importeer ik het nummer in mijn DAW.
Vervolgens analyseer ik het arrangement en noteer ik secties zoals intro, couplet, refrein, brug en outro, en wanneer instrumenten erbij komen, eruit vallen, dynamisch veranderen, enz.
Van daaruit maak ik een basisoverzicht of kaart van de structuur van de referentiespoorbaan.
Dit kan een geschreven lijst zijn van de verschillende secties op papier of het maken van trackmarkers in je DAW. Als het nummer dat je als referentie gebruikt dezelfde BPM heeft als het nummer dat je aan het maken bent, kun je het letterlijk op een rij zetten in je DAW en referentiemarkeringen plaatsen aan het begin van elke sectie.
Naarmate je verder werkt aan je nummer, zul je misschien merken dat je het arrangement moet verfijnen op basis van de manier waarop je nummer zich ontwikkelt, dus wees niet bang om aanpassingen te maken als dat goed voelt.
Akkoordenschema
Hoewel ik muziek en compositie op een hoog niveau heb gestudeerd, heb ik vaak moeite om uit te vinden welk akkoordenschema ik wil gebruiken voor een nummer waar ik aan werk. Natuurlijk zijn er 'standaard' akkoordenschema's die mensen in bepaalde genres gebruiken, zoals de I-V-vi-IV in popmuziek of de I-IV-V7 in blues. Het kan echter leuk zijn om deze verwachtingen te doorbreken om luisteraars te verrassen.
Ik begin graag met het kiezen van een referentietrack in hetzelfde of een vergelijkbaar genre als mijn project. Natuurlijk moet het een sterk akkoordenschema hebben dat ik mooi vind en een melodie die me aanspreekt.
Laten we omwille van de les zeggen dat je de gebruikelijke I-V-vi-IV popprogressie leuk vindt. Je zou dan kunnen experimenteren om het aan te passen aan het arrangement van je eigen nummer. Dat je met een eenvoudige akkoordenschema werkt, betekent niet dat je het niet naar smaak kunt aanpassen.
Naast de eigenlijke progressie kun je ook letten op hoe je referentie overgaat tussen verschillende akkoordprogressies.
Stel bijvoorbeeld dat je werkt met een referentietrack die vloeiend overgaat van een mineurprogressie naar een majeurprogressie in het refrein, zoals "Mr. Jones" van Counting Crows. De coupletten van "Mr. Jones" staan in A mineur, maar als het refrein begint, gaat het naar de relatieve toonsoort C majeur met behulp van een I-IV-V progressie.
Je kunt proberen dezelfde relatieve majeur-mineur relatie in je track te implementeren.
Melody
Naast het akkoordenschema kun je ook de melodie van je referentietrack analyseren en erop letten hoe deze het akkoordenschema aanvult, zowel melodisch als ritmisch.
Kijk wat voor fraseringstechnieken het zijn. Zijn de melodieën stapsgewijs of springen ze van noot naar noot? Stijgt de refreinmelodie boven de coupletmelodie uit, of is het zachter en meer ingetogen? Beginnen de melodieën op downbeats, pickups of oneven maten?
Het belangrijkste hier is echter dat je de referentietrack alleen gebruikt als inspiratie. Kopieer het niet rechtstreeks, want dan kun je in de problemen komen.
Een goed voorbeeld is de rechtszaak tussen The Hollies, Radiohead en Lana Del Rey. Of ze nu bewust of onbewust van elkaar gestolen hebben, het is bijna onmogelijk om de overeenkomsten tussen deze nummers niet te horen, en zowel Radiohead als Lana Del Rey moesten er een deel van de taart voor afstaan.
Geluidsontwerp en muzikale ideeën
Zoals ik al eerder zei, is er geen reden om het wiel opnieuw uit te vinden bij het maken van je eigen nummers. Er zijn veel genres die dezelfde muzikale ideeën gebruiken. Denk bijvoorbeeld aan het gemiddelde rocknummer. Je kunt waarschijnlijk drums, bas en elektrische gitaar verwachten.
Als er een combinatie van instrumenten is waar je echt van houdt, gebruik ze dan in je eigen producties!
Begin met het kiezen van een referentietrack die in dezelfde lijn ligt als het nummer waaraan je werkt, omdat deze waarschijnlijk de instrumentatie en geluidsontwerpelementen heeft die je wilt.
Luister goed naar de referentietrack (idealiter met een goede hoofdtelefoon) en noteer de instrumenten die je hoort. Als ik bijvoorbeeld naar een EDM-nummer luister, zou ik opschrijven:
- Zware trap
- Elektronische snare
- Hi-hats
- Klapt
- Live percussie
- Synth baslijn
- Sub-bas
- Synth-akkoorden
- Synth arpeggio's
- Risers, sweeps, impacts, algemene FX
- Orkestrale hits
- Plucky gitaren
Zodra ik mijn specifieke instrumentenpalet heb vastgelegd, kan ik kiezen hoe ik die geluiden in mijn arrangement wil implementeren. Ik wil niet dat al deze geluiden tijdens elk deel van het nummer spelen. In plaats daarvan wil ik dat ze af en toe terugkomen om het nummer dynamischer te maken.
Door actief naar een mix te luisteren, kun je horen hoe tracks worden gelaagd om een rijker, voller geluid te creëren.
Veel producers van elektronische muziek gebruiken meerdere geluiden in lagen om een dichte instrumentatie te krijgen. Je kunt bijvoorbeeld een zaaggolf gebruiken als je hoofdsynthesizer en deze ondersteunen met een blokgolf lead, een warme, galmende pad en een hoge, licht ontstemde harmonische laag in een ander octaaf.
Nadenken over timbre en dynamiek
Je hoeft niet per se exact dezelfde instrumenten in je nummer te gebruiken die je in je referentie hoort. In plaats daarvan kun je instrumenten met hetzelfde timbre gebruiken. Stel dat de hook van het EDM-nummer waarnaar je verwijst een warme, aanhoudende pad en een heldere, staccato synth heeft.
Je zou instrumenten kunnen vinden met dezelfde timbrale variëteit om dezelfde frequentieopbouw te creëren als je referentie met instrumenten die je leuk vindt. Je zou bijvoorbeeld een Rhodes keyboard kunnen gebruiken in plaats van de warme, aangehouden pad en een tokkelende elektrische gitaar in plaats van de staccato synth.
Op dezelfde manier kun je observeren hoe de dynamiek verandert in de referentie en proberen soortgelijke dynamische contrasten op te nemen in je eigen arrangement.
"A Day in the Life" van The Beatles is een prachtig voorbeeld van een nummer met dramatische dynamische verschuivingen. De refreinen zijn rustig en reflectief voordat ze uitlopen in totale chaos.
Geluidsontwerp en effecten
Ik let graag goed op unieke sound design-elementen of effecten die worden gebruikt in mijn referentietrack.
Om te beginnen zal ik goed luisteren naar hoe ruimtelijke effecten zoals reverb en delay worden gebruikt in de referentiespoor. Je kunt jezelf een aantal vragen stellen terwijl je luistert:
- Is er galm op de track en wat voor soort? (plaat, zaal, kamer, veer, enz.)
- Hoe zit het met vertraging (slap, pingpong, kwartnoot, enz.)?
- Hoe overheersen die effecten in de mix vergeleken met de instrumenten waarop ze worden gebruikt?
- Zijn ze verspreid over het stereospectrum of in mono?
- Zijn er meerdere instanties van effecten op bepaalde elementen? Veel popvocalen hebben bijvoorbeeld een combinatie van kamergalm, plaatgalm, slap delay en stereodelay.
- Hoe zijn die effecten verwerkt? Zijn ze geëQ'd, gecomprimeerd of vervormd?
Ik vraag ook graag hoe de elementen in de mix zijn gepand.
De meeste moderne rockmixen hebben bijvoorbeeld vergelijkbare panningtechnieken - leadzang, bas, kick en snare in het midden, overheads, elektrische gitaren en akoestische gitaren hard links en rechts gepand, en toetsen, percussie, hi-hats, toms en andere mixelementen ergens links of rechts in hun eigen ruimte gepand.
Natuurlijk is er geen reden waarom je niet creatief kunt zijn met panning en sommige tracks kunnen geweldige referenties zijn om dit te doen.
Neem "Altered Beast III" van King Gizzard and the Lizard Wizard. Als je met een koptelefoon luistert, hoor je de twee opgenomen drumstellen hard links en hard rechts gepand staan, een zeer ongebruikelijke keuze die dit nummer zijn unieke geluid geeft.
Luister tot slot of er geluidsontwerptechnieken in je referentie zitten die je kunt gebruiken.
Neem bijvoorbeeld Flume. Toen hij in 2012 zijn intrede deed in de elektronische muziekscene, werd dat het begin van de Future Bass-scene.
Hij gebruikte een unieke mix van granulaire synthese voor textuur, in de tijd uitgerekte en gemoduleerde vocale effecten en stereomodulatie op vertragingen en nagalmen om meeslepende luisterervaringen te creëren. Het resultaat was fenomenaal en tot op de dag van vandaag zijn deze sound design technieken een essentieel onderdeel van zijn geluid.
Mengen
Als ik klaar ben met het muziekproductieproces, kies ik referentietracks voor het mixen. Ik vind het altijd nuttig om professioneel gemixte referentietracks te gebruiken voor het mixen, omdat het een referentiekader biedt voor hoe je mix moet klinken.
Verschillende luisteromgevingen hebben hun eigen eigenaardigheden. Als je bijvoorbeeld mixt in een slecht behandelde slaapkamerstudio, is het makkelijk om te veel of te weinig laag toe te voegen. Sommige kamers hebben ook modi in het laag-midden, waardoor je kunt denken dat je een hoop 'modder' uit alle elementen moet scheppen.
Als je die mix echter meeneemt naar je auto, kan het zijn dat je mixbeslissingen werden beïnvloed door het geluid van de ruimte waarin je werkte. Door referentietracks te gebruiken, krijg je meer vertrouwen in je toonbalans tijdens het mixen en weet je zeker dat je track klinkt zoals hij zou moeten klinken op verschillende afspeelsystemen.
Bij het kiezen van een referentie voor het mixen moet je er een vinden die aansluit bij het genre en de stijl van je eigen nummer. Dit kan hetzelfde nummer zijn dat je gebruikte als je productiereferentie als het sonisch zinvol is.
Het belangrijkste is om ervoor te zorgen dat de track waarnaar je verwijst goed gemixt en gemastered is.
Ik heb een paar selecte referentietracks in verschillende genres die ik in de loop der jaren heb verzameld en die allemaal geluidskarakteristieken hebben die mij bevallen. Ik raad je aan hetzelfde te doen!
Zodra je je referentie hebt, laad je deze in je DAW op een apart spoor van de rest van je mix, zodat het niet door enige verwerking loopt, vooral busverwerking.
Volumebalans
De sleutel bij mixreferenties is ervoor te zorgen dat je referentie overeenkomt met de waargenomen luidheid van je mix. De track waarnaar je refereert is waarschijnlijk gemastered. Je wilt echter niet mixen op hetzelfde volume als een gemasterde track, omdat je dan geen headroom overlaat voor mastering.
Normaal gesproken zet ik mijn referentiesporen graag ongeveer -6dB lager en begin ik vanaf daar met het aanpassen van het volume van mijn mixelementen, omdat ik merk dat dit me meestal de headroom geeft die ik nodig heb.
Hoewel het proces verandert afhankelijk van het nummer, is het een goed idee om te beginnen met de belangrijkste elementen van het nummer, waaronder de zang, kick, snare en bas. Let op hoe ze in de mix zitten en probeer het volume en de toonkenmerken van die elementen in je track te evenaren. Breng vervolgens de rest van de instrumentatie eromheen in en A/B-test de referentie voor balans terwijl je verder gaat.
Evaluatie van toonbalans, dynamisch bereik en stereoweergave
Het volgende deel van het proces is ervoor zorgen dat de frequentiebalans van je mix gelijk is aan die van de referentie. Zijn er gebieden waar je mix tekortschiet? Dan moet je misschien aanpassingen doen.
Begin met het beluisteren van beide tracks als geheel en vergelijk de verschillende algemene frequentiebereiken van je mix met de referentiemix.
Heb je te veel of te weinig low-end? Hoe zit het met high-end? Mids? Lage middentonen?
Als je eenmaal een goede frequentiebalans hebt gevonden die voor jou goed klinkt, kun je verschillende instrumenten gaan gebruiken.
Misschien heeft de zang in je referentiemix een mooie, heldere high-end die jouw zang niet heeft. Om dit probleem op te lossen, kun je je zang een 10kHz high-shelf boost geven. Misschien klinken je kick en bas boemerig en ongedefinieerd vergeleken met je referentiemix. In dat geval zou je kunnen proberen om ze in elkaar te puzzelen zodat ze goed met elkaar spelen.
Als de frequentiebalans eenmaal goed klinkt, luister ik graag naar het dynamisch bereik en de gebruikte compressie in mijn referentie. Als amateur mix engineer is compressie een van de moeilijkste dingen om goed te krijgen, omdat het een van de moeilijkste dingen kan zijn om te horen. Met wat oefening kun je echter veel bepalen over de stijl van compressie die je moet gebruiken om het op te nemen tegen professioneel gemixte tracks.
Het is bijvoorbeeld niet ongewoon om 10-20dB compressie te gebruiken op een vocal in een popmix om deze vast te zetten. Analyseer zo'n beetje elk top-40 popnummer dat tegenwoordig op de radio te horen is en ik garandeer je dat je kunt horen hoe gecomprimeerd de zang is.
Doe tot slot nog een laatste pass terwijl je luistert naar de stereobreedte van de referentie. Kijk hoe je mix zich verhoudt. Zijn de elementen goed geplaatst in het stereoveld? Misschien is de referentie smal in de coupletten en breder in de refreinen. Misschien is de galm van de zang in mono om ruimte te maken voor de dichte stereo-opstelling. Misschien hebben sommige instrumenten auto-pan om ze interessanter te maken.
Door te luisteren naar hoe elk element wordt gepand, kun je met meer vertrouwen beslissingen nemen in je stereomix.
beheersen
Ik benader referentietracks bij mastering meestal op dezelfde manier als bij mixen.
Kies een goed gemasterde referentietrack die dezelfde stijl heeft als jouw track.
Laad het in je mastering-sessie op een apart spoor, vrij van extra verwerking, en analyseer hoe je spoor het doet op het gebied van luidheid, frequentiebalans, stereobreedte, dynamiek en toonkenmerken.
Ik gebruik meestal graag een spectrum analyzer om de frequentiebalans van mijn master te vergelijken met het verschil, omdat het me helpt te zien waar er verschillen zijn in het lage, midden en hoge frequentiebereik.
Op dezelfde manier kun je tools als REFERENCE gebruiken, waar ik hierboven over schreef, om informatie te krijgen over alle drie belangrijke geluidskarakteristieken - frequentiebalans, dynamiek en stereobreedte.
We hebben ook een referentiefunctie in ons AI masteringalgoritme hier bij eMastered, zodat je je eigen referentie kunt uploaden en een heldere, schone master krijgt die overeenkomt met nummers die je mooi vindt.
Probeer het gratis uit!
Laatste gedachten - referentietracks gebruiken voor professioneel klinkende muziek
Of het nu gaat om arrangementen, akkoordenschema's, muziekproductie, mixen, masteren of een combinatie van al het bovenstaande, er is geen reden om geen referentietracks te gebruiken voor je originele muziek.
Als je referentietracks kiest, ga dan op zoek naar tracks in hetzelfde genre als de track waar je aan werkt. Het zal een enorm verschil maken in je creatieve workflow en de efficiëntie waarmee je mixt en mastert optimaliseren.