Een backbeat is elk ritmegeluid in muziek dat de nadruk legt op de tweede en vierde tel in een maat. Hoewel deze definitie ons zeker een fundamenteel begrip geeft, zijn backbeats er in alle soorten en maten en zijn ze te horen in vrijwel elk genre, van country tot rock tot disco tot hiphop en nog veel meer.

In veel opzichten is de backbeat de centrale kracht van de meeste moderne muziek.

Met dit artikel hopen we je inzicht te geven in hoe backbeats werken, waar je ze kunt vinden en waarom ze fungeren als toegangspoort voor complexere patronen.

Duik met ons mee als we 's werelds meest herkenbare beat ontleden - de backbeat.

Wat zijn backbeats?

Backbeats worden vaak gespeeld in een 4/4 maatsoort met nadruk op de tweede en vierde tel van de maat. Vaker wel dan niet worden deze beats gespeeld met een snaredrum, clap, of iets anders dat die zware nadruk kan simuleren.

Een backbeat creëert een puls voor de rest van de band om bovenop te spelen. Door deze pittige en krachtige beats voelen we van nature de één en de drie als we naar populaire muziek luisteren.

Als je dit bekijkt vanuit het perspectief van een band, is het de taak van de drummer om voor een consistente backbeat te zorgen. Dit betekent dat de drummer goed moet luisteren naar het ritme van de rest van de band zodat hij "in the pocket" kan spelen.

In populaire muziek gaat er niets boven een strakke ritmesectie. Het drumstel en de bas kunnen een sterke basis vormen voor de rest van het arrangement.

Als je drums speelt, is het cruciaal om tijd te besteden aan het ontwikkelen van een sterk gevoel voor de backbeat, zodat je in de maat kunt spelen met de band.

Terug in de tijd

Drummers leren ritmes vaak door middel van notatie, en zo zullen we dit voor je uitwerken.

Qua notatie is de backbeat vrij eenvoudig.

Zo ziet een genoteerde backbeat eruit:

Als je met MIDI werkt, herken je misschien een backbeat zoals die hieronder is gemaakt in Ableton:

Het leren spelen van een backbeat is een heel ander spel. De beste drummers ter wereld besteden vele jaren aan het perfectioneren van hun backbeats, oefenen eindeloos op een metronoom en bestuderen de nuances van hun favoriete spelers.

Hoe je backbeats speelt, vragen we aan de mensen van de Lutz Academy:

Als je fundamentele backbeats wilt bestuderen, raden we je aan om eens naar funkmuziek te luisteren. Funkmuziek draait ALLEMAAL om de pocket, en veel funkdrummers leggen de ritmische basis door op de twee en vier te spelen.

Een uitstekend voorbeeld is "Superstition" van Steven Wonder:

Luister hoe hij nooit de geaccentueerde backbeats verliest, zelfs niet tijdens de fills. Het patroon is strak met een beetje swing op de hi-hat, waardoor de backbeat een funky groove krijgt.

Buiten 4/4 stappen

Zoals we weten, is er veel muziek buiten 4/4.

6/8 is een erg populaire maataanduiding in rockmuziek en gospelmuziek. Maar waar valt de 6/8 backbeat als we deze maatsoort gebruiken?

Het antwoord is de vierde tel. Dit is waarschijnlijk waar je de snare hoort.

Zo ziet dit type backbeat eruit in muzieknotatie:

Waarom het landt op de vier tellen vereist een dieper begrip van ritme en muziektheorie, maar in wezen heeft een enkele maat muziek twee soorten beats - sterke beats en zwakke beats.

We gebruiken sterke en zwakke beats in de klassieke muziektheorie om drievoudige en tweevoudige tijd te laten zien.

In drievoudige tijd vind je groeperingen van drie noten (sterk-zwak-zwak), terwijl je in tweevoudige tijd groeperingen van twee noten (sterk-zwak) vindt.

Een klassiek voorbeeld van een duplo maatsoort is 4/4, dat is georganiseerd in twee groepen duples. Dit resulteert in een patroon dat leest als sterk-zwak-sterk-zwak.

Aan de andere kant, als we in 6/8 zijn, hebben we een zogenaamde drievoudige of tweevoudige samengestelde maat. Als zodanig horen we een patroon dat gaat van sterk-zwak-zwak-sterk-zwak-zwak.

Waarom voelt de backbeat zo natuurlijk?

Als je je overweldigd voelt door de theorie, maak je dan geen zorgen.

In feite is het niet alleen theorie die we uit de lucht hebben gegrepen. Sterke en zwakke beats worden al genoemd in de begindagen van de klassieke muziektheorie.

Vroeger noemden klassieke musici wat wij nu de backbeat noemen de "zwakke beat", wat nogal eigenaardig is als je bedenkt hoe sterk we hem vinden.

De reden was dat het alle regels van de westerse muziektheorie zoals die bekend was brak, door een ongebruikelijk niveau van ondersteuning toe te voegen aan het ritme van het arrangement en de drums sterk te benadrukken.

Als je klassieke muziek opzet, hoor je niet hetzelfde ritme als in moderne muziek. Er waren geen snaredrums die op de twee en vier sloegen.

Dit komt omdat het idee van een "backbeat" pas echt opkwam bij de geboorte van jazz en blues in de Verenigde Staten. Deze genres braken alle zogenaamde "regels" van de klassieke muziek die ervoor kwam.

Europese muziek had vaak sterke beats op de 1 en 3. Je hoort deze beats benadrukt in muziek van Beethoven en Bach, vooral in militaire marsliederen.

Veel muziekhistorici zeggen dat het zware gebruik van de 2 en 4 een parodie was op militaire marsen, die werden gebruikt door Afro-Amerikaanse muzikanten die Confederatie- en Uniebands marsmuziek hoorden spelen in het tijdperk van de Burgeroorlog.

Wat we nu weten over de backbeat is dat hij een groove heeft. Het voelt natuurlijk aan en zorgt ervoor dat we met ons hoofd willen wiebelen. Het voelt direct herkenbaar, maar het kan op veel manieren worden gemanipuleerd om allerlei verschillende gevoelens te krijgen.

Denk aan het feit dat de backbeat als een rode draad fungeert tussen verschillende genres, zoals rock, pop, jazz, EDM, hiphop en country. Al deze genres gebruiken de backbeat in de een of andere vorm.

Wegglijden van de backbeat

De backbeat is geen rigide instrument waar drummers niet van los kunnen komen. Sterker nog, de fundamentele aard ervan maakt het een uitstekend hulpmiddel om te experimenteren met groove en gevoel.

Drummers en producers vinden miljoenen manieren om creatief te zijn bij het gebruik van backbeatritmes, door bepaalde ritmes weg te laten, er spooknoten omheen toe te voegen of de timing te veranderen.

Neo-soulfans kennen het onbeschrijflijke plezier van een snaredrum die net iets te laat op de maat is.

Een van mijn favoriete moderne voorbeelden hiervan is "Fingerprints" van Hiatus Kaiyote.

Luister hoe de drummer zich teruglegt bij elke snare om swing en slepen te creëren.

Top voorbeelden van Backbeats

"De dikke man' - Fats Domino

Zoals we al eerder zeiden, gaat de backbeat terug tot de begindagen van de blues en jazz in Noord-Amerika. Natuurlijk heeft niemand de backbeat expliciet "uitgevonden". Ga terug naar enkele van de vroegste versies van Afrikaans-Amerikaanse en West-Afrikaanse muziek en je kunt zeker de nadruk op deze ritmes horen met behulp van instrumenten als tamboerijn, shaker, klappen en meer.

Toen echter de vroege R&B zijn intrede deed, begon de herhaalde en overdreven uitgedrukte backbeat steeds vaker op te duiken. Je kunt voorbeelden van dit geluid vinden in de vroege muziek van Fats Domino, zoals in het nummer hierboven.

"Mijn favoriete spel" - The Cardigans

Een goed voorbeeld van een standaard backbeat in moderne rock is te horen in het nummer "My Favourite Game" van de Cardigans. Je hoort een hi-hat groove die rechte achtste noten speelt. Tijdens het refrein speelt de hi-hat alleen, waardoor je kunt horen hoe dit kleine element de hele groove van het nummer verandert.

Om het nummer een dynamischer gevoel te geven, komt de drummer terug met de beat tijdens het refrein, zij het halftijds. Het mooie is dat je het ritme van de backbeat nog steeds kunt voelen.

"Fix Up ziet er goed uit" - Dizzee Rascal

De reden dat deze track zo interessant is, is dat er geen hi-hat aanwezig is. Je hoort alleen een bas en een snaredrum met een paar extra accenten van de basdrum.

Het aanvalsgeluid is erg prominent, hoewel het niet klinkt als een rocknummer. In plaats daarvan krijg je een synthetisch gevoel en stijl die je aandacht vasthoudt en een sterke aanwezigheid behoudt terwijl de rest van het nummer zich eromheen ontvouwt.

Laatste gedachten

Er zijn veel nuances die komen kijken bij het maken van een geweldige backbeat.

Het gaat niet alleen om de instrumenten die worden gebruikt of het muziekgenre, maar ook om hoe de beat wordt toegepast in de context van een nummer.

Zonder de backbeat zou populaire muziek niet zijn zoals we die nu kennen. De backbeat fungeert als een essentiële laag voor veel muziekstukken en voegt eenvoud toe aan complexiteit.

De vraag waar ik vaak aan denk is of de backbeat niet ons laatste overblijfsel is van ritmische ontdekking in het geluidslandschap van populaire muziek. Het lijkt zo diep verankerd in onze cultuur en onze muziek dat het moeilijk voor te stellen is dat het niet de norm zou blijven.

Sommige populaire muzikanten maken zich er al van los. Luister naar de soca-stijl beat op Ed Sheeran's "Shape of You" of het Arabische Saidi-ritme op Frank Ocean's "Chanel" en je hoort wat ik bedoel.

Ik denk vaak na over de ritmes van de toekomst en of die ooit zullen afstappen van de hardnekkige backbeat. Zal het nieuwe mogelijkheden creëren voor ons als producers en songwriters, of zullen we verdwalen in een ambient leegte zonder een ritmisch steunpunt om op te rusten? Waar zullen we over 100 jaar met ons hoofd op willen dansen?

Hoewel er geen manier is om er zeker van te zijn, is het duidelijk dat backbeat voor de nabije toekomst een blijvertje is. Experimenteer ermee en zoek verschillende manieren om het toe te passen op je muziek!