Corridos Tumbados, vaak trap corridos genoemd, is uitgegroeid tot een van de snelst groeiende genres in de Mexicaanse muziek. In de afgelopen vijf jaar is de wereldwijde consumptie van corridos met 413% gestegen, met alleen vorig jaar al een stijging van 42%.
Natanael Cano, die een sleutelfiguur is in deze beweging, beschreef het aan de LA Times als "regionaal Mexicaans zoals jij, of, ik weet het niet, je ouders vroeger luisterden; maar met een jongere smaak, een jongere regionale Mexicaan".
Dus wat is het aan dit genre dat fans aantrekt in Mexico en de rest van de wereld?
In deze gids wil ik een blik werpen op de oorsprong, evolutie en impact van Corridos Tumbados, en proberen wat licht te werpen op hoe deze moderne draai aan traditionele muziek een snaar heeft geraakt bij publiek overal ter wereld.
De oorsprong van Corridos Tumbados
Om echt een idee te krijgen waar Corridos Tumbados over gaat, helpt het om de evolutie van de Mexicaanse muziek als geheel te begrijpen. Jarenlang heeft regionale Mexicaanse muziek de scene gedomineerd, en de laatste jaren hebben genres als Banda en Mariachi een grote opleving in populariteit gezien, dankzij artiesten als Banda MS en Vicente Fernández.
Mexicaanse muziek is echter meer dan 'regionale' genres.
Zoals de naam al doet vermoeden, is Corridos Tumbados een spin-off van het subgenre van de corrido.
Waar komen de corrido's vandaan?
Corrido's zijn eigenlijk Mexicaanse verhalende ballades die al meer dan een eeuw worden gezongen. Traditioneel gezien vertellen ze verhalen over helden, bandieten en alledaagse strubbelingen. Ze werden populair tijdens de Mexicaanse Revolutie (1910-1917) als een manier om veldslagen en opmerkelijke gebeurtenissen in liedjes te vertellen.
In de loop van de 20e eeuw begonnen de corridos ook norteñomuziek te bevatten (met instrumenten als accordeons en bajo sexto gitaren) en bleven groeien in populariteit door verhalen te vertellen over bandieten en drugshandelaren.
Aan het eind van de 20e eeuw kwamen narcocorridos (drugsballades) op, met groepen als Los Tigres del Norte en Los Tucanes de Tijuana die epische verhalen zongen over echte kartelfiguren. Deze liedjes waren thematisch gruizig en vaak controversieel, maar ze vonden weerklank bij luisteraars door een stem te geven aan de straat en de anti-establishment houding in de Mexicaanse cultuur.
Opkomst van Corridos Tumbados (Val Corridos)
Rond het einde van de jaren 2010 begon een nieuwe generatie artiesten traditionele corrido's te mixen met invloeden van hiphop en trapmuziek, waardoor er iets ontstond dat nu corridos tumbados of trapcorrido's wordt genoemd.
De term tumbado betekent in het Spaans letterlijk "neergeslagen" of "neerliggend", maar in Mexicaanse straattaal impliceert het iets met een coole, rebelse stijl, zoals een lowrider. Tumbados' was bedoeld om de houding van het genre weer te geven. Zoals een muziekjournalist opmerkte, werd corrido tumbado een identiteitslabel voor jonge mensen aan beide kanten van de Mexicaans-Amerikaanse grens die houden van de stedelijke draai aan regionale muziek.
Deze fusie is organisch ontstaan.
Natanael Cano, een jonge artiest uit Sonora, Mexico, groeide op als idolaat van corrido-zangers als Ariel Camacho (bekend om de sierreño-stijl met twee gitaren en een tuba).
In 2018 begon Cano nummers uit te brengen die klonken als klassieke, op gitaar gebaseerde corrido's, maar met een moderne twist. Zijn eerste hit was "El de los Lentes Gucci", een corrido die al zinspeelde op jeugdige, door trap beïnvloedde branie.
Na zijn verhuizing naar Los Angeles en het tekenen bij het onafhankelijke label Rancho Humilde, begonnen Cano en zijn medewerkers corrido verhalen te vermengen met hiphop beats. Volgens Danny Félix, een gitarist-producer die met Cano samenwerkte, was een belangrijk studiomoment toen "we voorstelden om de akkoorden van een nummer te veranderen van majeur naar mineur. Daar werd het genre geboren... het gebeurde spontaan."
De "tumbado" stijl betekende ook het omarmen van hip-hop elementen in de muziek en teksten. In traditionele corridos kan het ritme een polka of wals zijn, terwijl je in corridos tumbados een trap-achtige beat of rap-achtige stromingen in de zang hoort.
Billboard beschreef corridos tumbados als "een variant van de traditionele corrido die de gevoeligheid van hiphop bevat, zowel muzikaal (met rapverses en gezangen) als thematisch."
Dit betekent dat de zangers soms rappen of urban slang gebruiken, en dat de liedjes gaan over dingen die in rapsongs aan bod kunnen komen, niet alleen volksverhalen over helden. Thema's zijn onder andere het straatleven, geweld, feesten, seks en drugsgebruik, vaak met botte en expliciete teksten.
Populairste Corridos Tumbados Artiesten
Cano is zeker een van de bekendste artiesten in de corridos tumbados scene, maar er zijn genoeg andere corrido-artiesten die pioniers van dit subgenre zijn geworden.
Hier zijn een paar opmerkelijke artiesten die ik aanbeveel om te ontdekken:
Junior H (Antonio Herrera Pérez)
Antonio "Junior H" Herrera Pérez werd geboren in Guanajuato, Mexico. Al op jonge leeftijd stroomde er muziek door zijn aderen. Zijn reis naar de muziekwereld was echter niet gemakkelijk.
Als middelbare scholier werkte Junior H als kok in een fastfoodrestaurant. Tijdens zijn diensten en in zijn vrije tijd leerde hij zichzelf gitaar en accordeon spelen. Het waren deze autodidactische vaardigheden die de basis legden voor zijn toekomstige carrière.
Zijn carrière schoot omhoog met melancholische, met trap geïnfundeerde corrido's, die het genre een nieuw niveau van emotionele diepte en relateerbaarheid gaven. Junior H's albums, waaronder "Mi Vida En Un Cigarro" (2019), hebben honderden miljoenen streams verzameld en zijn soepele Auto-Tuned zang in combinatie met akoestische gitaararrangementen gaven het genre een uniek gevoel.
Hij nam ook "Soy El Diablo (Remix)" op met Natanael Cano, wat hielp om zijn plaats aan de top van het genre verder te verstevigen.
Peso Pluma (Hakim Monáe Pérez)
Hassan Emilio Kabande Laija, professioneel bekend als Peso Pluma, werd geboren op 15 juni 1999 in Zapopan, Jalisco, Mexico. Hij is snel opgeklommen tot een prominente speler in de Latin muziekscene.
Hij groeide op in Guadalajara en begon op 15-jarige leeftijd gitaar te spelen door tutorials op YouTube te bekijken. Deze autodidactische aanpak legde de basis voor zijn unieke muziekstijl, die traditionele sierreño corridos mengt met elementen van latin urban muziek, waaronder trap en reggaeton.
De carrière van Peso Pluma begon met de release van zijn debuut studioalbum, "Ah y Qué?", in april 2020 onder het label El Cartel de los Ángeles. Hij volgde op met "Efectos Secundarios" in maart 2021, met nummers als "Con Dinero Baila el Perro" en "Lo Que Me Das". In april 2022 bracht hij de EP "Sembrando" uit, met daarop de single "Sembrando".
Een van de grootste mijlpalen in de carrière van Peso Pluma was zijn samenwerking met Natanael Cano en Gabito Ballesteros op de track "AMG" begin 2022. De populariteit van het nummer op TikTok stuwde het naar de Billboard Hot 100, waarmee Peso Pluma zijn intrede deed op de Amerikaanse mainstreammarkt.
Eslabón Armado
Eslabón Armado werd in 2017 opgericht in Patterson, Californië en bestaat uit de broers Pedro Tovar (leadzang, twaalfsnarige gitaar) en Brian Tovar (bas), naast Ulises González (akoestische gitaar) en Damián Pacheco (twaalfsnarige gitaar).
De broers Tovar, samen met jeugdvriend Gabriel Hidalgo, begonnen met het verkennen van sierreño muziek en andere regionale Mexicaanse stijlen zoals norteño. Ze kregen aandacht door live video's op YouTube en TikTok, wat hen uiteindelijk een contract opleverde bij DEL Records. Hun debuut EP, "Navegando y Flotando", werd uitgebracht in oktober 2019.
In maart 2023 brachten ze "Ella Baila Sola" uit met Peso Pluma, dat piekte op nummer vier in de Billboard Hot 100 en nummer één werd in de Hot Latin Songs chart.
De controverse achter het genre
Zoals veel opkomende stedelijke muziekstijlen, heeft ook corridos tumbados voor de nodige discussie gezorgd.
Als je door de geschiedenis heen kijkt, is het vrij normaal dat nieuwe muziekgenres vaak met kritiek te maken krijgen. Zo werd de opkomst van rock-'n-roll in de jaren 1950 bekritiseerd door conservatieve groeperingen die het zagen als een bedreiging voor de maatschappelijke normen.
Ook de opkomst van rap en hiphop in de jaren 1980 en 1990 stuitte op verzet vanwege de rauwe weergave van het leven in de stad en de vermeende bevordering van geweld.
Deze genres, net als de huidige corridos tumbados, werden gezien als weerspiegelingen van maatschappelijke problemen die sommigen liever over het hoofd zagen.
In mei 2023 haalde de badplaats Cancún, Mexico, de krantenkoppen door liveoptredens van corridos tumbados te verbieden. De lokale autoriteiten voerden aan dat deze genres "geweld en misdaad bevorderen".
De beslissing leidde tot de annulering van een concert van El Komander, een prominente figuur in de narcocorrido scene, slechts een dag voordat het gepland was. De secretaris-generaal van de stad, Jorge Aguilar Osorio, verklaarde dat openbare evenementen geen geweld mogen goedkeuren, verwijzend naar incidenten tijdens dergelijke concerten in het verleden.
De inhoud van de corridos tumbados gaat vaak over drugshandel, geweld en de narcocultuur. In een land dat worstelt met duizenden doden door geweld, volgens officiële gegevens, resoneren deze teksten diep maar roepen ze ook ethische vragen op. Terwijl sommigen beweren dat de muziek de harde realiteit weerspiegelt, vinden anderen dat het een cultuur van geweld verheerlijkt.
De controverse is niet nieuw. Narcocorrido's worden al tientallen jaren verboden in verschillende Mexicaanse staten. Baja California, Chihuahua en Sinaloa hebben beperkingen opgelegd vanwege het bevorderen van crimineel gedrag. In 2017 werd de legendarische groep Los Tigres del Norte beboet voor het uitvoeren van narcocorridos in Chihuahua.
Het debat hier is exemplarisch voor de bredere uitdaging om een evenwicht te vinden tussen artistieke vrijheid en sociale verantwoordelijkheid.
Hoewel artiesten het recht moeten hebben om authentieke verhalen uit te beelden en contact te maken met hun publiek, moeten gemeenschappen en regeringen ook manieren vinden om inhoud te beperken waarvan ze denken dat die schade kan aanrichten.
De toekomst van Tumbados-corrido's
Van zijn wortels in de klassieke corridotraditie tot zijn transformatie onder invloed van hiphop en trap, heeft dit genre grenzen doorbroken en een beweging op gang gebracht die nu wereldwijd luisteraars bereikt.
Als we alleen al kijken naar het succes van artiesten als Natanael Cano, Peso Pluma en Eslabón Armado, kunnen we zien hoe corridos tumbados de regionale Mexicaanse muziek opnieuw heeft gedefinieerd en een nieuwe vorm van verhalen vertellen heeft voortgebracht voor de jeugd van tegenwoordig.
Terwijl corridos tumbados zich blijft ontwikkelen en de controverse zich blijft ontvouwen, is één ding duidelijk: dit genre is een blijvertje en de invloed ervan op zowel Mexicaanse als wereldwijde muziek zal de komende jaren alleen maar toenemen.