Wat is toonhoogte in muziek?

De grondbeginselen van muziek kunnen worden onderverdeeld in een opeenvolging van noten. We kunnen deze noten definiëren door de toonhoogte of waargenomen frequentie van elke individuele geluidsgolf te identificeren, maar wat betekent dat eigenlijk? Toonhoogte wordt gebruikt om veel aspecten van het vak te beschrijven, waardoor het een uitdaging kan zijn om te decoderen wat deze belangrijke term precies inhoudt.

Hieronder leggen we alles uit wat je moet weten over toonhoogte in muziek en leggen we uit hoe het zich verhoudt tot toonhoogte, intervallen en andere soortgelijke termen. We beschrijven ook verschillende soorten toonhoogtes, waaronder perfecte toonhoogte, absolute toonhoogte, relatieve toonhoogte en referentie toonhoogte, om je wegwijs te maken in dit muziektheoretische concept.

Wat is een pitch in muziek?

Kort gezegd is een toonhoogte de waargenomen frequentie van een geluid. We kunnen verschillende notenwaarden toekennen op basis van de frequentie van een toonhoogte. Je zult merken dat toonhoogtes meestal zijn georganiseerd in reeksen nootnamen, toonladders en melodieën, hoewel ze tot op een T kunnen worden gerepliceerd door ze af te stemmen op de specifieke Hertz-waarde (Hz) van de geluidsgolf.

Hoe wordt pitch gemaakt

Wanneer iets in beweging wordt gebracht om tegen luchtmoleculen te trillen, ontstaat er geluid. Deze geluidsgolven trillen op een bepaalde frequentie die de toonhoogte of specifieke toon van die trilling bepaalt. We nemen een geluid waar als een hoge toonhoogte of een lage toonhoogte, afhankelijk van de snelheid van de specifieke geluidsgolf.

Hoe wordt pitch gemeten?

Toonhoogte wordt gemeten door frequentie, die wordt weergegeven door Hertz of Hz. Snellere frequenties hebben een hogere toonhoogte terwijl lagere frequenties een lagere toonhoogte hebben. Deze meting laat zien hoeveel geluidsgolftrillingen er in een bepaalde tijdsperiode passeren.

Hoge toonhoogte vs. lage toonhoogte

Hogere tonen zijn snellere geluidsgolven, meestal iets boven 800 Hz. Lage tonen zijn daarentegen veel langzamer en hebben een frequentie van 500 Hz en lager. Het laagste dat onze oren kunnen horen is 20 Hz, terwijl de bovengrens voor hoge tonen rond de 20.000 Hz ligt.

De toonhoogtes van de C Majeur toonladder herkennen

Toonhoogtes in muziek hebben de neiging om op een specifiek Hertz-niveau te liggen. Hier zijn de hoofdtonen van de C majeur toonladder, beginnend bij midden C of C4 volgens Hertz:

C: 261,63 Hz

D: 293,66 Hz

E: 329,63 Hz

F: 349,23 Hz

G: 392,00 Hz

A: 440,00 Hz

B: 493,88 Hz

Vanaf daar gaat de toonladder verder, maar let wel op dat toonhoogtes die een octaaf hoger, lager of verder liggen op verschillende Hertz-niveaus liggen. Bijvoorbeeld C5, de volgende hele toonhoogte, zou op ongeveer 523,25 Hz liggen.

Relatieve toonhoogte vs. perfecte toonhoogte

Perfecte toonhoogte, of iemands vermogen om noten te definiëren op basis van geluid alleen, komt naar schatting maar bij één op de 10.000 mensen van nature voor . Gelukkig is relatieve toonhoogte, of het vermogen om toonhoogtes te identificeren op basis van een referentiepunt of liedje, een vaardigheid die ontwikkeld kan worden.

De meeste muzikanten kunnen hun begrip van toonhoogte cultiveren op basis van een bekend liedje zoals "Your Song" van Elton John, of iets anders dat een artiest zich snel kan herinneren. Als je weet dat een liedje met een bepaalde relatieve toonhoogte begint op een centrale C, kun je lagere en hogere toonhoogtes beginnen te identificeren in relatie tot dat referentiepunt.

Van daaruit kun je je begrip van toonhoogte-intervallen gebruiken om de relatieve noot vast te stellen. Je kunt leren om bedrevener te worden in relatieve toonhoogte door middel van gehoortraining. Gelukkig zijn er genoeg gratis oefeningen op YouTube om je te helpen je vaardigheden in het herkennen van toonhoogtes te testen:

Soorten Pitches

Er zijn veel verschillende toonhoogtes in de toonladder, maar er zijn ook een aantal termen met betrekking tot toonhoogte die nuttig zijn om te begrijpen als muzikant en die niet noodzakelijk verwijzen naar een specifieke noot:

Scherpe worpen

Als een toonhoogte scherp wordt genoemd, betekent dat meestal dat hij ongeveer een halve toon te hoog is dan de oorspronkelijke toon op de chromatische toonladder. Als de zanger bijvoorbeeld voor A ging en een hogere toon zong, zou je die toonhoogte als scherp kunnen omschrijven.

Vlakke velden

Er is sprake van een vlakke toon als de toonhoogte lager is dan de doelnoot. Als de zanger een Fb uitvoerde in plaats van een F, zou zijn toonhoogte als vlak omschreven kunnen worden.

Diatonische toonhoogtes

Een diatonische toonhoogte verwijst naar een toonhoogte die deel uitmaakt van de gedefinieerde toonladder. Bijvoorbeeld, de diatonische toonhoogtes van A mineur zijn A B C D E F G. A# zou een niet-diatonische toonhoogte zijn omdat het buiten de genoemde toonladder valt.

Definitieve toonhoogte

Bepaalde toonhoogtes zijn geluiden die gemakkelijk te definiëren zijn aan de hand van de toon. Een bepaalde toonhoogte verwijst naar geluiden met een specifieke frequentie die geproduceerd kunnen worden met instrumenten zoals piano of gitaar die een duidelijke frequentie creëren.

Onbepaalde toonhoogte

Bepaalde instrumenten zoals blaasinstrumenten kunnen onbepaalde toonhoogtes creëren. Onbepaalde toonhoogtes komen in de westerse muziek niet voor op een duidelijke noot.

Referentiesteek

Een referentietoonhoogte is de toonhoogte die je gebruikt om jezelf af te stemmen op je compositie. Dit is een toon die je gemakkelijk kunt onthouden en definiëren tijdens het gehoorvormingsproces.

Concert Plaats

Concert toonhoogte verwijst naar de noot of toon die gebruikt wordt om een hele sectie instrumenten te stemmen, meestal in een orkest- of bandopstelling. Deze instrumenten worden gegroepeerd op basis van de tonen die het instrument van nature produceert. Er zijn bijvoorbeeld aparte F-instrumenten en Bes-instrumenten.

Veelgestelde vragen over muzikale toonhoogte

Vind je het nog steeds moeilijk om de geluidsgolven te decoderen? Gebruik deze veelgestelde vragen en antwoorden om muzikale toonhoogte beter te begrijpen.

Wat betekent toonhoogte in muziek?

Toonhoogte kan worden gedefinieerd als de waargenomen frequentie van een geluidsgolf. Toonhoogte helpt ons te bepalen hoe een toon klinkt en laat ons weten of een toon een lage toonhoogte heeft, een hoge toonhoogte of dezelfde toonhoogte als de vorige toon. Toonhoogtes zijn georganiseerd in een reeks tonen, maar ze bevinden zich allemaal op een specifiek Hertz-niveau gebaseerd op de frequentie van een geluidsgolf.

Wat is het verschil tussen toon en toonhoogte?

Toon is een meer subjectieve term die de kenmerken van een toonhoogte kan beschrijven, met termen als nasaal, luchtig of helder. Toonhoogte daarentegen verwijst naar een specifiek Hertz-frequentiebereik, dat op zijn beurt het geluid van een specifieke noot creëert. Twee zangers kunnen dezelfde toonhoogte zingen (zoals midden C), maar een bepaalde toonhoogte kan bij de ene persoon anders klinken dan bij de andere op basis van de toon van de zanger.

Wat zijn de verschillende toonhoogtes in muziek?

Toonhoogtes zijn georganiseerd als noten en toonladders, dus we kunnen A, B, C, D, E, F en G beschouwen als verschillende toonhoogtes in muziek die allemaal op een bepaalde halve toon liggen. Er zijn extra toonhoogtes tussen sommige van deze hoofdtonen voor kruizen en mollen.