Na jaren uit elkaar te zijn geweest, zijn de Jonas Brothers weer opgedoken als band met een nummer dat, ronduit gezegd, verslavend is voor de oren. Het is niet overdreven energiek en je hebt niet meer dan een paar minuten nodig om het te beluisteren. Misschien is dat de reden waarom het nummer zo herhaaldelijk op de afspeellijst staat?
Het nummer "Sucker" bevat elementen die zowel modern als trendy zijn. En net als deze makkelijk te beluisteren hit, is de band die het geschreven heeft dat ook. Laten we eens kijken naar de variabelen die ervoor zorgen dat dit nummer een geweldige comebacksingle is voor de Jonas Brothers.
1. Moderne formule
The Jonas Brothers waren nog erg jong toen de band in 2013 uit elkaar ging. De broers, voormalige Disneysterren, worden net zo goed herinnerd om hun T.V.-persoonlijkheden als om hun muziek (durven we de zuiverheidsringen te noemen?). Maar zes jaar is een lange tijd voor een band om uit elkaar te gaan, en van wat we kunnen horen in het nummer "Sucker", is de band in die periode erg gegroeid.
Als het nummer begint, zien we een uitgeklede vorm van drie stemmen: een stem, een instrument en een simpel drumspoor (klappen). Het nummer doet denken aan de formule en stijl die we horen in "There's Nothing Holdin' Me Back" van Shawn Mendes, en sluit je in met een melodieuze hook en een ritme dat schreeuwt, "hou vol, er komt meer". Acht maten later komt de bas in het lagere register en sluit de groove in, begeleid door extra stemmen en polyritmiek.
Pas bij het tweede couplet horen we de drums in het nummer opkomen (tot dit punt is het alleen percussie). Hoewel de energie niet intenser wordt dan in het tweede refrein, dragen de groove en melodie de luisteraar moeiteloos naar het einde van het 3 minuten durende nummer.
Dit "nieuwe" geluid verschilt veel van de oorspronkelijke kwaliteiten van de band. In veel opzichten zijn ze volwassener geworden. Daar zullen we het nog over hebben. Maar voordat we het over groei hebben, laten we eerst eens kijken naar wat er zo typisch Jonas Brothers is aan dit nummer.
2. Klassiek geluid
Als pop-rocktrio ben je een beetje beperkt in wat je live kunt doen: er zijn minder mensen en het is moeilijker om alle stemmen te creëren die een 5-koppige band wel kan. En als een trio een nummer of een album opneemt, kunnen de nummers gemakkelijk "overgeproduceerd" worden en dan moeilijk of onmogelijk live te reproduceren zijn zonder achtergrondtracks.
Wat de Jonas Brothers zo briljant hebben gedaan met "Sucker" is dat ze erin zijn geslaagd om hun simplistische rock-trio arrangement van gitaar, bas en drums te behouden en tegelijkertijd de stijl en formule te gebruiken die tegenwoordig populair is in de muziek. Dit nummer bevat ook geen EDM-elementen die tegenwoordig de popmuziek overspoelen. De Jonas Brothers hadden kunnen doen wat de Dirty Heads deden toen ze "My Sweet Summer" uitbrachten, door hun genre bijna volledig te veranderen. Maar in zekere zin is dat waar de broers de grens trokken: door hun klassieke sound te behouden.
3. Meer plezier
Joe Jonas richtte in 2015 de band DNCE op, samen met muzikanten Jack Lawless en JinJoo Lee. Hun hit "Cake By The Ocean" zette hen op de kaart met zijn dansbare beat en aanstekelijke gitaarriffs. Bij het beluisteren van het comebacknummer "Sucker" is er geen twijfel mogelijk dat DNCE een enorme invloed op Joe heeft gehad (luister en vergelijk de openingsgitaar hook van de twee nummers).
Hoewel de broers altijd een leuke kant aan hun muziek hebben gehad, hadden ze het moeilijk om die kwaliteit vast te houden voordat de band uit elkaar ging. Nick Jonas gaf in Good Morning America (2013) toe dat hij het initiatief voor de breuk nam vanwege "complicaties", waaronder "zorgen en... beperkingen die we als individuen in de groep voelen." Negatieve gevoelens produceren geen leuke muziek. Het uiteenvallen was een noodzakelijke variabele voor de groei van de band en de individuen als artiesten.
4. Meer volwassen
Ongemak kan de drijvende katalysator voor groei zijn. De Jonas Brothers zijn als kind begonnen met Disney en zaten in zekere zin "gevangen" in hun jongensachtige personages. Het beeld van hun verleden, dat herinnerd wordt door de Disney-grappen en -memes van de band, vormde een bedreiging voor hun potentieel voor metamorfose.
Nick lanceerde zijn solocarrière met het nummer "Jealous" in 2014 en zou samenwerken met artiesten als Robin Shulz, Anne-Marie en Mike Posner. Joe vormde DNCE met Lawless en Kevin ging verder met acteren en ondernemen. Elk van de drie broers groeide op een unieke manier op.
Het nummer "Sucker" is het hoogtepunt van het verhaal van de Jonas Brothers. En hoewel dit volwassen geluid misschien de nieuwe richting is voor de band, is het zien van hun gekostumeerde rondhuppelen in een kasteel met hun vrouwen (in de videoclip) het bewijs dat ze zichzelf serieus nemen, maar niet te serieus.
