Of je nu een beginnend gitarist bent of een shreddervirtuoos, het kennen van de essentiële gitaarakkoordprogressie voor je nummer is de sleutel tot je succes. De sky is the limit als het gaat om het creëren van unieke akkoorden in je nummers, maar inzicht in veelvoorkomende gitaarakkoorden kan helpen een sterke muzikale basis te leggen.
Hieronder delen we alles wat je moet weten over gitaarakkoorden en hoe je ze opbouwt. We delen ook een paar veelvoorkomende gitaarakkoorden, zodat je kunt beginnen met rocken. Laten we erin duiken!
Wat is een akkoordprogressie?
Laten we eerst eens definiëren wat een akkoordenschema eigenlijk is. Een akkoordenschema is een groep akkoorden die in een bepaalde volgorde in een lied zijn gerangschikt. Meestal zijn dit groepen van drie of vier akkoorden, maar er zijn liedjes die slechts twee akkoorden gebruiken of veel meer, afhankelijk van hun stijl.
Akkoorden zijn verzamelingen van drie noten gebouwd op een toonaard, of familie van noten. Ze kunnen worden beschreven aan de hand van kwaliteiten als majeur, mineur, diminished en augmented. Majeurakkoorden klinken meestal vrolijker en poppier, terwijl mineurakkoorden mysterieuzer of droeviger klinken.
Niets staat vast, maar begrijpen dat verschillende akkoorden en akkoordtypes verschillende gevoelens oproepen is essentieel voor je succes als muzikant. Ook de context is van belang. Dezelfde drie akkoorden zullen in een andere volgorde heel anders klinken vanwege de klankmatige relaties tussen de noten.
De schaalgraden
Gitaarakkoorden worden op vele manieren uitgedrukt, maar universeel worden akkoorden weergegeven door hun toonladdergraden in Romeinse cijfers. Deze toonladdergraad geeft aan welk akkoord een muzikant gebruikt in relatie tot de oorspronkelijke toonsoort van het lied.
Neem bijvoorbeeld de toonsoort C-majeur. De akkoorden zijn gebaseerd op toonladders, dus een majeur akkoord wordt gemaakt met behulp van de majeurtoonladder. Als we alle mogelijke akkoorden voor de toonaard C-majeur zouden spellen, krijgen we het volgende:
I - C-groot akkoord
ii - D mineur akkoord
iii - E mineur akkoord
IV - F-groot akkoord
V - G-groot akkoord
vi - Een mineur akkoord (Deze toonladder graad wordt ook aangeduid als de relatieve mineur voor elke majeur toonladder)
vii° - B verminderd
Laten we eens kijken naar de akkoorden van de A mineur toonladder:
i - Een mineur akkoord
ii° - B verminderd akkoord
III - C-groot akkoord (De relatieve majeur)
iv - D mineur
v - E mineur
VI - F groot
VII - G groot
Dus als een akkoordenschema VI ii v wordt geschreven voor A mineur, weten we dat we het schema baseren op F majeur, B verminderd en E mineur. Als een akkoordprogressie in C-majeur vi IV V is, dan weten we dat die progressie gebaseerd is op A mineur, F majeur en G majeur.
Als muziektheorie niet je sterkste kant is, geen nood! Je kunt nog steeds veel liedjes spelen zonder een greintje theorie te begrijpen. Onthoud alleen dat bepaalde individuele akkoorden vaker voorkomen in de muziek vanwege hun plaatsing binnen een toonaard.
Akkoordenschema's op de gitaar begrijpen
De gitaar is uniek omdat hij niet noodzakelijkerwijs intuïtief is ingedeeld zoals de toetsen op een piano. Elke noot heeft een vooraf ingestelde eigen noot die kan worden aangepast op basis van de stemming van de gitaar, wat leidt tot de structurele verschillen tussen open en barre akkoorden:
Open akkoorden
Open akkoorden maken gebruik van enkele open snaren. Dit betekent dat ze in een bepaalde positie met een specifieke vorm gespeeld moeten worden.
Barre Akkoorden
Barre akkoorden zijn veel flexibeler. Bij deze akkoordtechniek wordt een vinger plat over de toets gelegd, zodat er geen open snaren zijn. Barre akkoorden kunnen op en neer in de hals verplaatst worden om verschillende akkoorden te creëren.
Krachtakkoorden
Een machtsakkoord is een akkoord met twee tonen dat niet noodzakelijk majeur of mineur is, omdat het niet de nadruk legt op de bepalende derde toon. Krachtakkoorden hebben beweeglijke vormen en betreffen het spelen van de eerste en vijfde toonladdergraad, of de tonica en de dominant.
Gitaarakkoorden lezen
Gitaarakkoordprogressies worden op vele manieren uitgedrukt. Hier volgen enkele van de meest gebruikte methoden om gitaarakkoorden en akkoordwisselingen in een progressie te laten zien:
Gitaar Akkoordenschema
Deze diagrammen tonen de hals van de gitaar met de plaats van de vingers voor elke snaar. De "O" staat voor een open snaar, terwijl een "X" staat voor een snaar die niet getokkeld of bespeeld moet worden om een zuiver akkoord te creëren:

Nashville Nummering
Het Nashville Nummer Systeem is vergelijkbaar met Romeinse cijfers, behalve dat de nummers in cijfers worden weergegeven. Akkoorden worden genoemd naar hun toonladdergraad en onderverdeeld in delen zoals "V" die gebruikt wordt om een couplet weer te geven:

Fretboard notatie
Fretboard notatie spreekt voor zich. Deze notatie toont akkoorden, tabs en melodieën in relatie tot de fret op elke snaar van de gitaar. Hier is bijvoorbeeld een voorbeeld van de eerste regel van "Sweet Home Alabama ":
e|-------------------------|----------------------------|------------------------|--------------------------|
B|---------3-----------3---|-------3--------------------|--------3----------3----|-------3------------------|
G|---------2-----------0---|-------0----------0--0------|--------2----------0----|-------0----------0-----
D|---0-0-------------------|-------0---------0----------|--0-0-------------------|-------0----------0-----
A|--------------3---3------|--------------0h2-------0h2-|-------------3---3------|--------------------------|
E|-------------------------|-3--3-----------------------|------------------------|-3--3-------3---3---------|
De "H" verwijst naar een hammer-on. Zoals je ziet komt deze notatie zo goed mogelijk overeen met de hals van de gitaar.
Romeinse cijfers
Zoals hierboven besproken zijn Romeinse cijfers een van de meest universele manieren om akkoordprogressies te delen. Romeinse cijfers kunnen worden weergegeven in hoofdletters om een majeur akkoord te onderscheiden en in kleine letters om een mineur akkoord te tonen. Het nummer van het Romeinse cijfer verwijst naar de plaatsing van een akkoord binnen een bepaalde toonaard.
Hoe je akkoordenschema opleuken
Moderne muziek vindt niet zomaar 4 akkoorden en stopt ermee. Er zijn tal van manieren om zelfs de meest gebruikelijke akkoordenschema's op te leuken. Gebruik deze trucs om je muzikale expressie naar een hoger niveau te tillen.
Wandelende baslijnen
Wandelende baslijnen vind je overal, van blues tot disco. Gebruik deze techniek om een meer naadloze overgang tussen je akkoorden te creëren. Denk in het algemeen niet alleen aan je akkoordenschema, maar beschouw je nummer als een holistisch plaatje om te analyseren hoe de verschillende delen op elkaar inwerken.
Hammer-Ons en Pull-Offs
Het unieke van gitaren is dat je de blijvende resonantie van een snaarzang kunt gebruiken om nieuwe tonen uit een enkele strum te halen. Gebruik deze techniek om je akkoordenschema en overgangen te verlevendigen:
Aanvullende opmerkingen
Maak je progressie pittiger door leidende noten en flourishes toe te voegen tussen de akkoorden. Zo creëer je een blijvende variatie die de luisteraar geboeid houdt, zelfs als je gedurende het hele nummer dezelfde akkoordenprogressie speelt.
7 akkoordenschema's die elke gitarist zou moeten kennen
Zonder verder oponthoud zijn hier enkele van de meest voorkomende gitaarakkoorden die elke muzikant zou moeten kennen. We delen ze in Romeinse cijfers en koppelen een voorbeeld aan elke progressie, zodat je elke akkoordcombinatie in actie kunt horen.
Zoals u wellicht opmerkt, draaien de meeste van deze akkoordprogressies om het tonisch akkoord (I of i), dominant (V of v) en subdominant (IV of iv). Dat komt omdat deze drie akkoorden de sterkste klankbanden met elkaar hebben. Je zult dit soort akkoorden overal in de popmuziek tegenkomen, en nummers die andere akkoorden gebruiken kunnen een meer unieke smaak hebben, zoals bij jazzmuziek.
I IV V Akkoordenschema
Dit is niet voor niets een van de populairste akkoordverbindingen in de populaire muziek. De I IV V akkoordprogressie is te horen in blues, pop en rock met zijn zware relatie tussen het dominant en tonica akkoord, terugtrekkend naar de grondtoon van de toonaard. Nummers die deze drieklank progressie gebruiken variëren van Johnny B. Goode van Chuck Berry tot La Bamba van Ritchie Valens:
I V vi IV Akkoordenschema
Deze akkoordprogressie, ook wel de pop-punk progressie genoemd, lijkt sterk op de populaire progressie hierboven, alleen met een toegevoegd vi-akkoord. Deze vier akkoorden vinden hun weg in veel nummers zoals Zombie van de Cranberries, Not Afraid van Eminem, en Poker Face van Lady Gaga:
12-Bar Blues Akkoord Progressie
De 12-bar blues chord progression heeft de tand des tijds doorstaan en heeft zijn weg gevonden buiten de blues songs. Deze blues progressie gaat van het 1 akkoord, naar het 4 akkoord, naar het 1 akkoord, naar het 5 akkoord, en dan van 5 naar de 4 naar 1, eindigend op de 5. Klinkt dat verwarrend? Hoewel het veel is om te onthouden, gebruikt de blues progressie slechts drie akkoorden en is te zien in nummers als Boogie Shoes van KC and the Sunshine Band en Crazy Little Thing Called Love van Queen:
I vi IV V Voortgang
Deze progressie wordt ook wel de jaren '50 progressie genoemd omdat ze veel voorkomt in doo-wop en andere populaire genres uit die tijd. Je kunt artiesten deze progressie horen gebruiken in nummers als My Girl van The Temptations of D'yer Mak'er van Led Zeppelin:
i iv v Akkoordenschema
Deze klassieke mineur akkoordenschema's komen overal in de populaire muziek voor. Je kunt deze veelgebruikte progressie horen in Come a Little Closer van Cage the Elephant of de klassieker Smooth Operator van Sade :
ii V I Akkoordenschema
Deze progressie kan ook worden beschouwd als de Basic Jazz Progression vanwege zijn groovy uitstraling. Je kunt deze progressie horen in nummers als Sofia van Clairo, Sunday Morning van Maroon 5 en Love You Like A Love Song van Selena Gomez:
I V vi iii Akkoordenschema
Deze progressie is tegenwoordig misschien minder gebruikelijk, maar je kunt haar horen in populaire liederen uit het klassieke tijdperk. Het wordt soms aangeduid als "Canon" en is te horen in het tijdloze lied Pachelbel van de componist Johann Pachelbel:
En daar heb je het! Gitaarakkoorden zijn lang niet zo ingewikkeld als sommigen doen voorkomen, en hopelijk maakt deze gids het makkelijker voor je om jezelf uit te drukken. Geniet van het gebruik van deze gebruikelijke akkoordenschema's, maar wees ook niet bang om buiten de gebaande paden te treden. Veel plezier bij het experimenteren en spelen met deze gebruikelijke akkoordcombinaties.