Als het gaat om het schrijven van een solide melodie , is het essentieel om na te denken over de vorm van je melodische lijn. Melodie gaat immers niet alleen over toonhoogte: een van de meest over het hoofd geziene concepten bij het bouwen van een sterk liedje is het begrijpen van het belang van een goed geplaatste en gevormde melodie.

We hebben deze complete gids over melodische contouren en beweging samengesteld, zodat je betere liedjes kunt schrijven . Laten we er eens induiken!

Wat is Melodische Beweging?

Melodische beweging is de vorm van een groep toonhoogten. Naast het beschrijven van de vorm van muzikale frasen, die kan worden omschreven als melodische contour, kan het ook laten zien hoe dicht een toonhoogte ligt bij de tonen er omheen.

Zelfs als muziektheorie niet per se je sterkste kant is, begrijp je melodische beweging intuïtief. Als je naar een stuk bladmuziek kijkt, zul je merken dat individuele noten aan elkaar geregen verschillende vormen creëren met verschillende richtingen en toonkwaliteiten. Melodische beweging helpt ons deze patronen te beschrijven, vooral wanneer er een of meer melodieën in het spel zijn.

Melodie Woordenlijst

Om sonische beweging te begrijpen, moet je een basiskennis hebben van melodie en verwante muziektheoretische termen. Hier zijn enkele van die sleutelwoorden die je moet begrijpen om het concept van melodie en beweging te kunnen begrijpen:

Interval

Een interval verwijst naar de afstand tussen twee afzonderlijke toonhoogten. Verschillende intervallen zijn unisono, perfecte intervallen, majeur intervallen, mineur intervallen, augmented intervallen en diminished intervallen.

Standplaats

Een toonhoogte is een specifieke toon of noot die zich onderscheidt van andere tonen in een muziekstuk.

Harmony

Twee of meer afzonderlijke tonen of toonhoogten die gelijktijdig worden gespeeld, gewoonlijk gebaseerd op het interval van een akkoord. Harmonielijnen worden meestal gemaakt om de hoofdmelodie van een bepaalde klank te ondersteunen.

Halve toon

Een halve toon, soms een halve stap of halve toon genoemd, wordt beschouwd als het kleinste interval tussen noten. Het dient als het interval tussen twee verschillende noten.

Consonant

Consonante toonhoogten of klanken zijn toonhoogten die harmonisch aangenaam zijn wanneer ze samen worden gespeeld. Enkele van de meest consonante intervalvoorbeelden zijn toonhoogten die een octaaf uit elkaar worden gespeeld, een perfecte 4e, en een perfecte 5e.

Dissonant

Dissonante toonhoogten zijn tonen die een hoge mate van spanning hebben wanneer ze samen worden gespeeld. Het meest dissonante interval is een halve toon. Bijvoorbeeld, de F noot en F# noot samen gespeeld zou veel dissonantie creëren.

Melodische bewegingsrichting

De richting van noten binnen een maat speelt een grote rol bij het maken van een melodische lijn. Hier zijn enkele van de meest voorkomende manieren om richting binnen een melodie te beschrijven.

Stijgende beweging

Stijgende beweging is wanneer een beginnoot overgaat naar een hoger geplaatste noot. Dit type richting is het tegenovergestelde van dalend en heeft op bladmuziek het uiterlijk van een opwaartse helling.

Dalende beweging

Deze beweging houdt in dat men in de muziek van een hogere noot naar een lagere noot gaat. Melodieën met dit type beweging hebben het uiterlijk van een neerwaartse helling. Een dalende richting is het tegenovergestelde van een stijgende.

Herhaalde beweging

Herhaalde beweging in muziek is wanneer een noot zichzelf herhaalt, door achtereenvolgens op dezelfde noot of dezelfde toonhoogte te blijven.

Hoewel herhaalde noten misschien niet klinken alsof ze een interessante melodie opleveren, wordt in veel moderne muziek gebruik gemaakt van herhaalde beweging in melodieën voor extra aanstekelijkheid en het creëren van eenvoudige harmonie door de melodieën in het stuk heen. De herhaalde beweging moet na elkaar plaatsvinden.

Een voorbeeld van herhaalde beweging is het refrein in Katy Perry's "Never Really Over" wanneer de hoofdmelodie gedurende het grootste deel van het refrein op dezelfde toonhoogte blijft:

Conjunct Beweging

Je kunt conjunct beweging omschrijven als stapsgewijze beweging, of direct 1 halve toon omhoog of omlaag bewegen in de muziektheorie. Liedjes die stapsgewijs bewegen zijn voor de meesten gemakkelijker uit te voeren omdat de noten naadloos in elkaar overgaan zonder ingewikkelde intervallen. Het is het tegenovergestelde van de disjuncte beweging.

Het grootste deel van de melodie in The Beatles' "Eleanor Rigby" beweegt zich in een stapsgewijze beweging, met een paar intervallen afgewisseld binnen de hoofdmelodielijn:

Disjuncte beweging

Disjuncte beweging of "skipwise motion" is wanneer de noten van een liedje meer dan een halve toon van de ene noot naar de volgende bewegen. Het is het tegenovergestelde van conjunct motion en stepwise motion. Over het algemeen kan een disjuncte melodie uitdagender zijn om uit te voeren omdat ze grotere, minder bekende intervallen bevat.

Een beroemd melodievoorbeeld van disjuncte beweging in muziek is te vinden in "Somewhere Over The Rainbow":

Melodische beweging met meerdere melodieën

Wanneer er meer dan één melodie is, zijn er extra manieren om de melodische contour te beschrijven. Dit zijn de belangrijkste manieren waarop een componist één of meer gelijktijdig gespeelde melodieën zou beschrijven.

Parallelle beweging

Parallelle beweging treedt op wanneer aan de volgende twee voorwaarden is voldaan:

1) Beide melodieën zijn stijgend of dalend in dezelfde richting.

2) Elke melodie moet hetzelfde interval houden tussen elke noot.

Gelijkaardige beweging

Gelijklopende beweging en parallelle beweging hebben een paar dingen gemeen, maar één belangrijk verschil. Bij een gelijklopende beweging moet de richting van de melodie dezelfde zijn, stijgend of dalend. De intervallen tussen de noten van de melodie hoeven echter niet dezelfde te zijn als bij een gelijksoortige beweging.

Tegengestelde beweging

Contraire beweging doet zich voor wanneer twee melodische frasen in tegengestelde richting van elkaar bewegen. Als de ene melodie zich op een stijgende manier beweegt, beweegt de andere melodie zich op een dalende manier.

Er is ook een subgroep van tegendraadse beweging, die strikte tegendraadse beweging wordt genoemd. In deze vorm van sonische beweging stijgt een melodie terwijl een andere melodie daalt, maar de twee melodielijnen bewegen ook met dezelfde intervallen, zij het in tegengestelde richting.

Schuine beweging

Schuine beweging is de laatste vorm van melodielijnbeweging die het grootste contrast vertoont. Bij schuine beweging blijft de ene melodielijn achtereenvolgens op dezelfde toonhoogte, terwijl de andere melodielijn in een stijgend of dalend patroon beweegt.

Het enige vereiste en bepalende kenmerk van de schuine beweging is dat de enkele worp consistent moet blijven.

Melodische beweging is een essentieel onderdeel van melodie en songstructuur als geheel. Door op de vorm van je melodische lijnen te letten, kun je ervoor zorgen dat je robuuste, boeiende en sonisch aangename melodielijnen componeert die bij luisteraars weerklank vinden, ongeacht het genre.