Als het gaat om het schrijven van een solide melodie, is het essentieel om na te denken over de vorm van je melodische lijn. Want melodie gaat niet alleen over toonhoogte: een van de meest over het hoofd geziene concepten bij het bouwen van een sterk nummer is het begrijpen van het belang van een goed tempo en vormgegeven melodie.

We hebben deze complete gids over melodische contour en beweging samengesteld, zodat je betere liedjes kunt schrijven. Laten we erin springen!

Wat is melodische beweging?

Melodische beweging is de vorm van een groep toonhoogten. Naast het beschrijven van de vorm van muzikale frasen, wat beschreven kan worden als melodische contour, kan het ook laten zien hoe dicht een toonhoogte ligt bij de tonen eromheen.

Zelfs als muziektheorie niet per se je sterkste kant is, begrijp je melodische beweging intuïtief. Als je naar een stuk bladmuziek kijkt, zul je zien dat individuele noten die aan elkaar geregen zijn verschillende vormen creëren met verschillende richtingen en klankkwaliteiten. Melodische beweging helpt ons deze patronen te beschrijven, vooral als er een of meer melodieën in het spel zijn.

Melodie Woordenlijst

Om sonische beweging te begrijpen, moet je een basiskennis hebben van melodie en aanverwante muziektheoretische termen. Hier zijn een paar van die sleutelwoorden die je moet begrijpen om het concept van melodie en beweging te begrijpen:

Interval

Een interval is de afstand tussen twee afzonderlijke toonhoogten. Verschillende intervallen zijn unisono, perfecte intervallen, majeur intervallen, mineur intervallen, vergrote intervallen en verminderde intervallen.

Standplaats

Een toonhoogte is een specifieke toon of noot die zich onderscheidt van andere tonen in een muziekstuk.

Harmonie

Twee of meer afzonderlijke noten of toonhoogten die tegelijkertijd worden gespeeld, meestal gebaseerd op het interval van een akkoord. Harmonielijnen worden meestal gemaakt om de hoofdmelodie van een bepaald geluid te ondersteunen.

Halftoon

Een halve toon, ook wel een halve stap of halve toon genoemd, wordt beschouwd als het kleinste interval tussen noten. Het dient als interval tussen twee verschillende noten.

Medeklinker

Consonante toonhoogten of klanken zijn toonhoogten die harmonisch aangenaam zijn als ze samen gespeeld worden. Enkele van de meest consonante intervalvoorbeelden zijn toonhoogtes die een octaaf uit elkaar liggen, een perfecte 4de en een perfecte 5de.

Dissonant

Dissonante tonen zijn tonen die een hoge mate van spanning hebben als ze samen worden gespeeld. Het meest dissonante interval is een halve toon. Bijvoorbeeld, de F noot en de F# noot samen gespeeld zouden veel dissonantie creëren.

Melodische bewegingsrichting

De richting van noten binnen een maat speelt een grote rol bij het maken van een melodische lijn. Hier zijn enkele van de meest voorkomende manieren om de richting binnen een melodie te beschrijven.

Stijgende beweging

Een stijgende beweging is wanneer een beginnoot naar een hogere noot gaat. Dit type richting is het tegenovergestelde van dalende en heeft op bladmuziek het uiterlijk van een opwaartse helling.

Dalende beweging

Deze beweging houdt in dat je in de muziek van een hogere noot naar een lagere noot gaat. Melodieën met dit type beweging hebben het uiterlijk van een neerwaartse helling. Een dalende richting is het tegenovergestelde van een stijgende.

Herhaalde beweging

Herhaalde beweging in muziek is wanneer een noot zichzelf herhaalt, waarbij hij achter elkaar op dezelfde noot of toonhoogte blijft.

Hoewel herhaalde noten misschien niet klinken alsof ze een interessante melodie vormen, wordt in veel moderne muziek gebruik gemaakt van herhaalde bewegingen in melodieën om ze pakkender te maken en eenvoudige harmonie te creëren tussen de melodieën in het stuk. De herhaalde beweging moet elkaar opvolgen.

Een voorbeeld van herhaalde beweging is het refrein in Katy Perry's "Never Really Over" wanneer de hoofdmelodie het grootste deel van het refrein op dezelfde toonhoogte blijft:

Conjunct Beweging

Je kunt conjunctbeweging omschrijven als stapsgewijze beweging, of direct 1 halve toon omhoog of omlaag bewegen in de muziektheorie. Songs die stapsgewijs bewegen zijn voor de meesten makkelijker uit te voeren omdat de noten naadloos over elkaar heen glijden zonder ingewikkelde intervallen. Het is het tegenovergestelde van de disjuncte beweging.

Het grootste deel van de melodie in "Eleanor Rigby" van The Beatles beweegt zich in een stapsgewijze beweging, met een paar intervallen afgewisseld binnen de hoofdmelodielijn:

Disjuncte beweging

Disjunct motion of skipwise motion is wanneer de noten van een nummer meer dan een halve toon verschuiven van de ene noot naar de volgende. Het is het tegenovergestelde van conjunct motion en stepwise motion. Over het algemeen kan een disjuncte melodie uitdagender zijn om uit te voeren omdat het grotere, minder bekende intervallen bevat.

Een beroemd melodievoorbeeld van disjuncte beweging in muziek is te vinden in "Somewhere Over The Rainbow":

Melodische beweging met meerdere melodieën

Als er meer dan één melodie is, zijn er extra manieren om de melodische contour te beschrijven. Dit zijn de belangrijkste manieren waarop een componist een of meer melodieën zou beschrijven die tegelijkertijd worden gespeeld.

Parallelle beweging

Parallelle beweging treedt op wanneer aan de volgende twee voorwaarden wordt voldaan:

1) Beide melodieën stijgen of dalen in dezelfde richting.

2) Elke melodie moet hetzelfde interval houden tussen elke noot.

Soortgelijke beweging

Similar motion en parallel motion hebben een paar dingen gemeen, maar er is één belangrijk verschil. Bij similar motion moet de richting van de melodie hetzelfde zijn, stijgend of dalend. De intervallen tussen de noten van de melodie hoeven echter niet hetzelfde te zijn als bij een similar motion.

Tegengestelde beweging

Contrary motion treedt op wanneer twee melodische frasen in tegengestelde richting van elkaar bewegen. Als de ene melodie stijgend beweegt, beweegt de andere melodie dalend.

Er is ook een subgroep van tegengestelde beweging die strikte tegengestelde beweging wordt genoemd. In deze vorm van sonische beweging stijgt een melodie terwijl een andere melodie daalt, maar de twee melodielijnen bewegen ook met dezelfde intervallen, maar in tegengestelde richting.

Schuine beweging

Schuine beweging is het laatste type melodielijnbeweging met het grootste contrast. Bij schuine beweging blijft één melodie achter elkaar op dezelfde toonhoogte terwijl de andere melodielijn in een stijgend of dalend patroon beweegt.

De enige vereiste en bepalende eigenschap van een schuine beweging is dat de enkele worp consistent moet blijven.

Melodische beweging is een essentieel onderdeel van melodie en songstructuur als geheel. Door rekening te houden met de vorm van je melodische lijnen kun je ervoor zorgen dat je robuuste, boeiende en sonisch aangename melodielijnen componeert die weerklank vinden bij luisteraars, ongeacht het genre.