Een akkoordenschema is de ruggengraat van elk nummer. Of je nu instrumentalist, beatmaker of zanger bent, vrijwel elke muzikant moet begrijpen hoe je akkoordenschema's schrijft, omdat het een essentieel onderdeel is van het songwritingproces.

Gelukkig is het schrijven van akkoordprogressies veel gemakkelijker dan je denkt, zelfs als je nieuw bent in de muziek. Hieronder zullen we dieper ingaan op wat een akkoordenschema is, hoe je je eigen akkoordenschema's schrijft en we zullen een paar veelgebruikte akkoordenschema's met je delen om je op weg te helpen. Laten we erin duiken!

Wat is een akkoord?

Om akkoordprogressies te begrijpen, is het belangrijk om de individuele bouwstenen of akkoorden nader te bekijken. In wezen is een akkoord een groep van drie noten of meer die samen harmonieus klinken.

Akkoorden zijn gemodelleerd naar een bepaalde toonladder of notenfamilie. Er zijn verschillende soorten akkoorden met identificerende toonkwaliteiten zoals majeur, mineur, verhoogd en verminderd. Hoewel de interpretatie van akkoorden subjectief is, klinkt een majeur akkoord over het algemeen vrolijker terwijl een mineur akkoord droeviger of mysterieuzer klinkt.

Een akkoord maken

De basis van elk akkoord is een drieklank, wat gewoon muziek is voor een groep van drie noten. De formule van elk akkoord is hetzelfde in elke toonaard. Majeur toonaarden worden gebruikt om majeur akkoorden te maken, terwijl mineur toonaarden mineur akkoorden maken.

Laten we bijvoorbeeld de toonaard C-majeur nemen. Deze toonaard is misschien wel de meest eenvoudige toonladder, omdat het alle witte toetsen op de piano zijn, zonder kruizen en mollen. De C majeur toonladder is gespeld C D E F G A B.

Om een akkoord te maken, kun je de eerste noot (soms de grondtoon genoemd), de derde noot (de mediant genoemd) en de vijfde noot (de dominant) nemen. Dus in de C majeur toonaard is een C majeur akkoord gelijk aan C E G. Kleine toonaarden zijn hetzelfde -- de toonaard A mineur bestaat uit A B C D E F G, dus een A mineur akkoord is A C E.

Deze formule werkt met elke toonladder en elke reeks noten. Bijvoorbeeld, de G majeur toonladder is G, A, B, C, D, E en F♯. Het majeur G akkoord is er voor G B D omdat we de 1e, 3e en 5e noot van een majeur toonladder nemen om een majeur akkoord te maken.

Een C majeur akkoord is opgebouwd uit de drie individuele noten die hierboven staan afgebeeld.

Wat is een akkoordenschema?

In zijn eenvoudigste vorm is een akkoordenschema gewoon een groep akkoorden in een bepaalde harmonische volgorde. Akkoordprogressies werken door de nadruk te leggen op de relaties tussen noten binnen een bepaalde toonsoort. De volgorde en context van akkoorden binnen een progressie zijn belangrijk, omdat verschillende patronen of cadensen van akkoorden verschillende muzikale gevoelens kunnen oproepen.

Je weet het misschien niet, maar in populaire muziek worden vaak dezelfde handvol akkoordenschema's gebruikt, alleen in verschillende toonsoorten. Inzicht in veelgebruikte akkoordenschema's kan van onschatbare waarde zijn als muzikant en het veel gemakkelijker maken om te improviseren of efficiënt nummers te schrijven.

Romeinse cijfers in akkoordenschema's

Akkoordenschema's worden geschreven met Romeinse cijfers en definiëren de akkoorden binnen een toonaard van links naar rechts. De hoofdletters van de Romeinse cijfers helpen om het type akkoord te onderscheiden. Een Romeins cijfer in hoofdletters wordt gebruikt voor majeurakkoorden of versterkte akkoorden. Kleine Romeinse cijfers tonen mineur- of diminished akkoorden.

Bij een majeur toonladder ziet de Romeinse cijferanalyse er als volgt uit:

I - Tonisch

ii - Supertonic

iii - Mediant

IV - Subdominant

V - Dominant

vi - Onderbemiddelaar

VII - Toonaangevend

Op een mineur toonladder ziet de Romeinse cijferanalyse er als volgt uit:

i - Tonisch

ii - Supertonic

iii - Mediant

iv - Subdominant

v - Domiant

vi - Onderbemiddelaar

vii - Toonaangevend

Verschillende nummers roepen verschillende gevoelens op door de opbouw van de akkoordwisseling binnen een progressie. De meeste akkoordenschema's kunnen eenvoudig worden ontcijferd met een beetje muziektheorie. Als je akkoordenschema's begrijpt en weet hoe akkoorden zich verhouden tot andere akkoorden, kun je muziek maken die past bij wat je probeert te creëren en effectief communiceren binnen de muziekindustrie.

Hoe een akkoordenschema schrijven in 7 stappen

Nu je begrijpt hoe akkoorden en akkoordprogressies werken, is het tijd om je eigen akkoordprogressies te schrijven! Hier is een stap-voor-stap handleiding die je laat zien hoe je een akkoordenschema van begin tot eind maakt.

1. Kies uw sleutel

Om te beginnen moet je de toonaard kiezen waarin je je akkoordenschema wilt plaatsen. Dit is een generalisatie, maar de meeste populaire muziek heeft de neiging om in majeur te gaan, omdat het een "vrolijker", meer upbeat geluid heeft. Mineurtoonaarden voelen over het algemeen mysterieuzer of droeviger voor sommige luisteraars, afhankelijk van de context.

Echter, bepaalde mineurakkoorden, met name mineurakkoorden (of mineurakkoorden met een toegevoegde mineurakkoord) worden vaak gebruikt in "upbeat" progressies, vooral in genres als jazz of disco.

Omdat kunst subjectief is, zijn er geen regels! Kies gewoon een toonaard en blijf daarbij. Tijdens deze fase van het proces is het ook de moeite waard om na te denken over hoe je van plan bent de rest van het nummer af te werken. Zing je ook de rest van het nummer? Zorg ervoor dat je een toonaard kiest die binnen je bereik ligt. Ben je van plan om samples in lagen op te nemen? Bereid je voor om de toonaard aan te passen aan de samples of om de sample te vervormen zodat deze past bij je akkoordenschema.

2. De akkoorden binnen de toonsoort identificeren

Nu je je toonaard hebt gekozen, is het tijd om je zeven akkoorden te spellen. Je kunt dit met de hand doen met behulp van muziektheorie, of online een schema opzoeken. Voor ons voorbeeld gebruiken we de toonsoort C majeur, die bestaat uit C D E F G A B.

Alle akkoorden zijn als volgt uitgeschreven:

Als je alle akkoorden binnen een majeur of mineur toonaard hebt genoteerd, heb je in feite een spiekbriefje voor je progressie gemaakt! Je hebt alles wat je nodig hebt om akkoordenschema's te schrijven als je eenmaal de tijd hebt genomen om de zeven akkoorden van een bepaalde toonladder uit te schrijven.

3. Probeer verschillende akkoordcombinaties

Gefeliciteerd! Je bent voorbij het moeilijkste gedeelte gekomen. Nu is het tijd om die akkoorden goed te gebruiken. Kies een akkoord om mee te beginnen -- Akkoordenkeuzes aan het begin van een progressie zijn meestal gebaseerd op het tonica-akkoord, maar er is altijd ruimte om te experimenteren!

Blijf spelen met akkoordwisselingen terwijl je muziek schrijft om te ontdekken wat het beste werkt. Akkoordenschema's bestaan meestal uit drie of vier akkoorden, maar je kunt een haalbare progressie hebben die slechts twee akkoorden gebruikt of vijf of meer akkoorden!

Als je niet weet waar je moet beginnen, werk dan met je I-akkoord en V-akkoord: De dominant- en tonica-akkoorden hebben van nature een sterke relatie, dus deze akkoorden werken zeker goed naast elkaar. Je kunt er ook voor kiezen om een van de veelgebruikte akkoordenschema's hieronder te gebruiken of de akkoordenschema's van een aantal van je favoriete nummers op te zoeken.

Als je merkt dat je het moeilijk hebt, experimenteer dan eerst met verschillende instrumentale delen. Een eenvoudige basnoot of een geïmproviseerde melodie kan bijvoorbeeld helpen om te bepalen waar je progressie naartoe gaat.

Over het algemeen moet je eerste akkoord helpen om de toonaard te bepalen waarin je het nummer schrijft, en het laatste akkoord in je akkoordenschema zal helpen om terug te leiden naar het eerste akkoord, waardoor het schema een naadloze lus wordt.

4. Test je progressie met de melodie

Nu je een akkoordenschema hebt, moet je beginnen met het opbouwen van je nummer. Er zijn immers veel akkoordenschema's die op zichzelf geweldig kunnen klinken, maar die niet samengaan met een bepaalde melodie.

Er zijn veel verschillende manieren om een nummer te schrijven, maar een progressie zou je werk makkelijk moeten maken. Breid je akkoordenschema uit door er een melodie, drumbeat of rap overheen te leggen. Als het akkoordenschema niet lijkt te passen bij de stemming die je probeert te creëren, is het misschien tijd om een stapje terug te doen en je oorspronkelijke akkoordenschema te herzien zodat het beter bij je nummer past.

5. Denk na over de structuur van je nummer

Een van de belangrijkste dingen die je moet onthouden over akkoordenschema's is dat ze niet per se stil hoeven te blijven staan. Je hebt misschien een basis akkoordenschema voor het grootste deel van je nummer, maar dit kan zeker worden aangepast tijdens het refrein, couplet of de bridge van een nummer, zelfs als dat alleen maar het invoegen van een ander akkoord in het schema is.

Je kunt ook overwegen om te werken aan een sleutelwisseling als dat iets is wat je leuk vindt. Zorg er wel voor dat je veranderingen in de akkoordenschema's zijn afgestemd op de boog van je nummer.

6. Uitproberen

Wanneer je een akkoordenschema opbouwt, wil je van micro naar macro gaan. Je begint met een enkel akkoord, gaat het akkoord uitproberen binnen de context van een progressie en vervolgens moet je je volledige progressie uitproberen binnen de ruimte van een nummer.

Het is belangrijk om deze individuele controlepunten hun eigen gewicht te geven, omdat de impact van een progressie verandert op basis van wat ervoor en erna komt. Muziek werkt als je progressie het algehele gevoel van je nummer ondersteunt en feilloos overgaat van het ene patroon naar het andere als je van je hoofdakkoordenpatroon overgaat naar een alternatief tijdens het refrein of de bridge.

Zorg ervoor dat je overgangen naadloos zijn en ondersteund worden door je progressie. Het is superhandig om feedback te vragen aan betrouwbare muzikanten, vrienden en familieleden die je kunnen helpen bepalen of je akkoorden je lyrische en melodische ideeën ondersteunen. Als je gemeenschappelijke feedback vindt, wees dan niet bang om je progressie ten goede aan te passen!

7. Kruiden

Als je het manoeuvreren met basisakkoorden onder de knie hebt, kun je overgaan op het maken van betere akkoordprogressies. Een gemakkelijke manier om meer overtuigende akkoorden te maken is om basisakkoorden om te zetten in 7e akkoorden -- 7e akkoorden hebben in wezen dezelfde structuur als alle mineur- of majeurakkoorden, behalve dat ze een extra noot hebben: de 7e van de toonladder, ook wel bekend als een leidende toon.

Door deze toonkwaliteit toe te voegen, benadruk je de tonica van het akkoord en creëer je een mysterieus, complexer gevoel. Je kunt ook meer akkoorden of noten toevoegen tussen de hoofdakkoorden in de progressie die helpen leiden naar de volgende reeks.

Als je eenmaal klaar bent met je eerste akkoordenschema, is het misschien leuk om te proberen er meer dan één nummer overheen te schrijven! Je zult snel leren dat akkoordenschema's vaak worden gebruikt en hergebruikt in andere liedjes, dus het leren horen van je akkoordenschema's in verschillende contexten is een nuttige oefening.

5 veelvoorkomende akkoordenschema's die elke muzikant moet kennen

Laten we, nu je weet hoe je akkoordenschema's schrijft, eens duiken in de meest voorkomende akkoordenschema's die je als muzikant tegenkomt.

I-V-vi-IV

Een van de meest voorkomende popakkoordschema's bevat een variatie van het I-akkoord, V-akkoord en IV-akkoord. Deze akkoordprogressie bevat het mineurakkoord dat perfect naar de kwart leidt. Een goed voorbeeld van een I-V-vi-IV akkoordenschema is "Ride" van Twenty One Pilots:

I-IV-V

Hoewel deze akkoordenschema's eenvoudig zijn, zie je ze nog steeds overal in populaire muziek. Een nog eenvoudigere variatie van dit akkoord zou bestaan uit alleen het I-akkoord en het V-akkoord. Je kunt dit beroemde akkoordenschema horen in La Bamba van Ritchie Valens.

ii-V-I

Op zoek naar een akkoordenschema dat mineurakkoorden benadrukt? Begin dan met deze progressie. Deze klassieke progressie komt voor in de hit "Sunday Morning" van Maroon 5:

I-vi-IV-V

Een andere draai aan het klassieke popakkoordschema dat hierboven is genoemd, verandert de volgorde van de V, vi en IV. Luister naar dit akkoordenschema in het nummer "Complicated" van Avril Lavigne:

I ii iii IV V

Hoewel deze akkoordenschema's minder vaak voorkomen, zijn ze toch het vermelden waard. Dit complexere akkoordenschema is te horen in nummers als "Here, There And Everywhere" van The Beatles:

En daar heb je het! Je zou in staat moeten zijn om ruime akkoordprogressies te maken in je eigen nummers. Veel plezier met het experimenteren met verschillende akkoordcombinaties die passen bij de boodschap van je muziek!