In de wereld van audioproducties zijn meters overal. Knipperend, stuiterend en flitsend bij elke noot en beat, helpen ze technici en producers om geluid te 'zien'.
Een van de meest iconische audiometers is de bescheiden VU-meter. Deze meter staat synoniem voor vintage buitenboordapparatuur en lijkt een beetje verouderd in het digitale landschap van vandaag.
Maar ondanks al het knipperen en knipperen van de moderne technologie, blijft de VU-meter meer dan alleen een cool vintage accessoire. Het is eigenlijk een heel nuttig instrument voor iedereen die werkt in de wereld van geluid en opnames.
Dus wat is een VU-meter precies en (misschien nog belangrijker) waarom zou je je er iets van aantrekken?
Wat is een VU-meter?
De 'VU' in 'VU meter' staat voor volume-eenheid. Een VU-meter (soms een standaard volume-indicator genoemd) meet het gemiddelde energieniveau in een audiosignaal en geeft een visuele weergave van de relatieve luidheid.
Het belangrijke punt is dat een VU-meter geen piekniveaus weergeeft - alleen het gemiddelde volume van een signaal.
En dit is het belangrijkste verschil tussen een VU-meter en andere meters. In tegenstelling tot een piek- of LUFS-meter heeft een VU-meter (of meer specifiek de naald) een relatief langzame respons op een signaal.
Deze gemiddelde respons op een signaal betekent dat een VU-meter niet het juiste instrument is om ervoor te zorgen dat een mix een ingesteld uitgangsniveau niet overschrijdt.
Maar het is nog steeds een ongelooflijk handig hulpmiddel! Als je werkt aan iets dat een redelijk consistent niveau van waargenomen luidheid nodig heeft (zoals zang bijvoorbeeld), dan is een VU-meter een betrouwbare vriend.
Dit komt omdat VU-meters reageren op een manier die meer lijkt op hoe het menselijk oor geluid waarneemt. Onze oren horen niet elke piek en elk dal in een signaal, maar vlakken in plaats daarvan dingen af om een algemeen gevoel te krijgen. Hetzelfde geldt voor een VU-meter.
Om echt te begrijpen waarom VU-meters werken zoals ze werken - en waarom ze er nog steeds zijn - moeten we even terugblikken op hoe ze zijn ontstaan. Zet je geschiedenispetje op!
De geschiedenis van de VU-meter
In het begin van de 20e eeuw ging de audiotechnologie vooruit. Radiostations verschenen in het wilde weg en telefoons verschenen in elk huishouden. Om ervoor te zorgen dat iedereen alles duidelijk kon horen, hadden omroepen een gestandaardiseerde manier nodig om signaalniveaus te meten en te controleren.
Op dat moment waren er al verschillende audiometers beschikbaar. Europese omroepen hadden hun eigen systemen ontwikkeld, waaronder DIN (Duits), Nordic (Scandinavisch) en de BBC (Brits) meters. Hoewel ze allemaal een andere schaal hadden, was de functie hetzelfde - pieken in omroepsignalen bewaken om te voorkomen dat zenders overbelast raakten.
Deze systemen waren echter ingewikkeld en duur om te produceren vanwege de actieve elektronica op basis van ventielen die de show runden. Amerikaanse omroepen wilden een eenvoudigere, minder dure oplossing voor het monitoren van signaalniveaus.
Audiobobo's van Bell Labs en CBS deden hier samen onderzoek naar en publiceerden in 1940 een artikel waarin de Standard Volume Indicator (SVI) werd beschreven, gemeten in 'volume-eenheden' (VU). Dit werd een paar jaar later gestandaardiseerd onder de pakkende titel ANSI C16.5-1942. Je kunt wel raden waarom mensen uiteindelijk de term 'VU-meter' zijn gaan gebruiken.
De SVI-meter, een passief elektromechanisch apparaat, was ontworpen om visueel gemiddelde signaalniveaus weer te geven in plaats van de pieken die door zijn Europese tegenhangers werden gemeten, omdat dit belangrijker werd geacht dan het volgen van scherpe transiënten. De naald had een reactietijd van 300 milliseconden en de meter toonde een bereik van -20 tot +3 volume-eenheden (VU).
In de loop der decennia werden VU-meters de norm voor telefooninstallaties, radiozenders en opnamestudio's en vonden ze zelfs hun weg naar audioapparatuur voor consumenten. Hun nalatenschap gaat door tot ver in het digitale tijdperk in zowel hardware- als softwareversies.
Hoe een VU-meter het signaalniveau toont
Een VU-meter toont traditioneel twee schalen.
Volume Eenheid Schaal
De bovenste schaal geeft decibels aan ten opzichte van 0 VU. En hier moeten we teruggaan naar iets meer geschiedenis...
Oorspronkelijk gebruikte de VU-meter een variabele verzwakker, zodat 0 VU gekalibreerd kon worden naar specifieke eisen. Als er geen verzwakking werd toegepast (d.w.z. ingesteld op 0 dB), zou een constante toon van +4 dB registreren als 0 VU op de schaal.
De verzwakker bleek een dure component te zijn, dus fabrikanten lieten deze uiteindelijk weg om VU-meters betaalbaarder te maken voor installatie op mengpanelen en andere opnameapparatuur. Dit leidde tot het 'standaard' bedrijfsniveau van 0 VU = +4 dB.
Oké, terug naar het heden.
Op een analoge VU-meter (zonder kalibratieaanpassingen) is een waarde van 0 VU gelijk aan +4 dB. Op digitale VU-meters zijn de plugins over het algemeen zo gekalibreerd dat een audiosignaalniveau van -18dBFS ( decibel volle schaal ) 0 VU aangeeft. Deze instelling laat ruimte voor incidentele pieken terwijl het gemiddelde niveau gezond blijft.
Herinner je je de naald op de meter met zijn relatief langzame reactietijd? Op een analoge VU-meter drijft het audiosignaal een bewegende spoel aan die de naald (langzaam) over de schaal beweegt. Een digitale VU-meter bootst dit gedrag na en toont het gemiddelde volumeniveau in plaats van echte pieken.
Op dezelfde manier reageren digitale versies van VU-meters op een typisch niet-lineaire manier, waarbij het grootste deel van de beweging dichter bij de 0 VU-markering plaatsvindt.
Modulatieniveauschaal
De tweede schaal op een VU-meter, onder de VU-uitlezing, is een knipoog naar de oorspronkelijke oorsprong van de VU-meter. Het modulatieniveau verwees oorspronkelijk naar de sterkte van het audiosignaal dat via AM radio-uitzendingen werd verzonden. 0% gaf aan dat er geen audiosignaal was, terwijl 100% betekende dat alles op maximaal niveau was - alles daarboven was overbelasting.
De tijden zijn duidelijk veranderd en deze meterstand is tegenwoordig minder nuttig voor audiotechnici. Toch hebben veel digitale VU-meters de modulatieschaal om de vintage vibe te behouden.
VU-meters vs. andere meters
VU-meters waren de belangrijkste manier om geluidsniveaus te controleren totdat het eind jaren 80/begin jaren 90 digitaal werd. Op dat moment begonnen technici full scale meters te gebruiken; deze geven het maximaal mogelijke signaalniveau binnen het (digitale) systeem aan.
In tegenstelling tot een VU-meter, die veilig naar positieve getallen kan kruipen, kun je op een meter met volledige schaal nergens anders heen als je eenmaal de nul hebt bereikt, behalve naar het land van vervorming.
Afgezien van de getallen, hoe verhoudt een VU-meter zich tot de vele andere soorten meters die er zijn? Laten we eens kijken.
Piekmeters
Een piekmeter reageert vrijwel onmiddellijk op elke verandering in het absolute niveau van een audiosignaal - cruciaal als je harde digitale vervorming wilt vermijden (en dat wil je).
Een VU-meter reageert langzamer en laat deze tijdelijke pieken niet zien.
RMS-meters
Net als VU-meters meten RMS-meters ook de gemiddelde luidheid van audiobronnen. Ze gebruiken echter een wiskundig model om alle tovenarij uit te vogelen en zijn daarom vaak nauwkeuriger.
Een VU-meter laat echter dingen op een visueel aantrekkelijkere manier zien en kan audiotechnici een beter afgerond beeld geven van de mix als geheel.
LUFS-meters
Loudness U nits relative to F ull S cale zijn de standaard geworden bij moderne uitzendingen en streaming. LUFS-meters meten de geïntegreerde luidheid in de loop van de tijd en omvatten kortstondige en kortstondige metingen.
Het aflezen van LUFS is essentieel als je werk aflevert op plekken zoals Spotify of Netflix, die zeer nauwkeurige afleverspecificaties vereisen. In deze gevallen is een VU-meter vrijwel nutteloos.
Waarom zijn VU-meters nog nuttig?
Hoewel de VU-meter niet zo nauwkeurig is als piekmeters om clipping op te vangen en niet zo gedetailleerd is als een LUFS-meter voor afleverspecificaties, is het nog steeds een ongelooflijk nuttig instrument om in je studio te hebben. Of je ze nu hebt op externe apparatuur of ze digitaal gebruikt als plugin, hier lees je hoe ze je kunnen helpen.
Opbrengst enscenering:
Gain staging is het proces waarbij het uitgangsniveau op alle sporen en bussen op het optimale niveau wordt ingesteld. Met een VU-meter gekalibreerd op -18dBFS kun je snel en eenvoudig het ingangsniveau van plugin-levels aanpassen om de 0 VU-markering te bereiken.
Een Song Dynamics beheren:
Als je een nummer mixt, wil je meestal dat het refrein meer energie heeft dan het couplet. Met een VU-meter aan het einde van je mixbus kun je zien of er een toename is in energie als het refrein begint.
Je wilt geen enorme sprong in volume; een paar dB meer moet voldoende zijn. Zoals altijd, gebruik je oren!
Overeenkomen met de luidheid van een referentietrack:
Het gebruik van een referentietrack tijdens het mixen is een veel voorkomende praktijk onder geluidstechnici. Het probleem is dat deze tracks gemastered zijn voor optimale luidheid, dus de mix-in-progress zal inherent zwakker klinken in vergelijking met de referentietrack.
Voer de VU-meter in.
Vergelijk het luidste deel van je mix (waarschijnlijk het refrein) en kijk waar het zit op de VU-schaal. Solo- vervolgens het referentiespoor, noteer hoeveel luider het is en draai de ingangsversterking met die hoeveelheid omlaag.
Door deze methode te gebruiken om een solide referentieniveau te krijgen, vergelijk je je mix met de referentie op hetzelfde volume.
Gemakkelijke verwijzingen in één oogopslag
Of je nu vocalen balanceert, beslist of je meer compressie toevoegt aan een basgitaarpartij of een track mastert, een VU-meter maakt het gemakkelijk om dingen op je doelniveau te krijgen door een mensvriendelijke weergave te bieden van hoe luid iets 'aanvoelt'.
Als de naald alle kanten op stuitert, heeft de track waarschijnlijk een beetje te veel dynamisch bereik en kan hij wat compressie gebruiken om de boel wat af te zwakken. Als de naald rond de -2VU schommelt (verticaal dus) dan zit je op de goede plek.
Gebruikelijke toepassingen zijn onder andere:
- Mixen van vocalen - een VU-meter helpt je het gemiddelde volume van vocalen te beoordelen, ongeacht korte pieken.
- drums en percussie - scherpe transiënten van snareaanslagen worden waarschijnlijk niet geregistreerd op een VU-meter, waardoor je een beter gevoel krijgt van mixdichtheid.
- mastering - sommige technici hebben graag een VU-meter aan het einde van de keten in combinatie met een LUFS-meter, als extra controle van het waargenomen volume.
Omdat ze reageren op het signaal van een audiosysteem op een vergelijkbare manier als het menselijk oor, geven VU-meters je een vloeiender, muzikaler beeld van je geluidsniveaus.
VU-meters: Hardware of plugin?
Afgezien van de coole factor is er niet echt een voordeel aan het kopen van een externe VU-meter voor je audiosysteem. Dat komt omdat de echte voordelen van het gebruik ervan alleen komen als ze goed gekalibreerd zijn, en hardware VU-meters met een instelbare verzwakker, samen met een nauwkeurige crestfactor, zijn moeilijk te krijgen.
Gelukkig zijn er genoeg digitale VU-meters. De meeste zijn redelijk geprijsd, en sommige zijn gratis!
Enkele plaatsen om te beginnen:
Tips voor effectief gebruik van een VU-meter
Goed kalibreren: Weet wat 0 VU betekent op je systeem. Standaard zijn de meeste plugins voor VU-meters gekalibreerd op 0 VU = -18 dBFS.
Combineer met andere meters: Ze zien er sexy uit en zo, maar mixen met alleen een VU-meter als hulp zal later tot problemen leiden - waarschijnlijk in de vorm van vervorming. Gebruik altijd een piekniveau- en/of LUFS-meter in combinatie met een VU-meter.
Gebruik voor zang en bas: VU-meters zijn fantastisch voor het verkrijgen van een optimaal niveau van bas- en zangsporen.
Vertrouw op je oren: Zoals met alles in het digitale tijdperk, moet je je laten leiden door je oren. Laat je niet verblinden door de stuiterende naald!
Mix in de VU: Gebruik een VU-meter vroeg in het mixproces om meteen die goede plek te vinden.
Gebruik roze ruis: Dit is een geweldige manier om je VU-meter te kalibreren om een LUFS-niveau te bereiken. Stel een VU- en LUFS-meter in op je mixbus en speel wat roze ruis af. Pas de gain van de ruis aan om het gewenste LUFS-niveau te bereiken en pas vervolgens het referentieniveau van de VU-meter aan om de naald rond -2VU te plaatsen.
Conclusie
VU-meters zien er misschien stijlvol en vintage uit, maar hun vermogen om op een muzikale, humanistische manier te fungeren als een gemiddelde meter voor luidheid is de reden waarom ze de tand des tijds hebben doorstaan. In een wereld van knipperende LED-displays en digitale getallen kan een stuiterende naald dingen helpen verduidelijken en een nuttig perspectief bieden op een mix.
Of je nu vocalen trackt of mixt op een analoge console, de VU-meter is meer dan een retro accessoire - het is een praktisch hulpmiddel met echte voordelen. Gebruik hem verstandig en je zult merken dat je schonere, consistentere en beter klinkende audio maakt.
Ga nu en maak muziek!
